Сурма (хімічны элемент): Розніца паміж версіямі
[недагледжаная версія] | [недагледжаная версія] |
Змесціва выдалена Змесціва дададзена
др r2.7.2+) (робат змяніў: kv:Сурма |
др робат змяніў: hi:अंजन (रसायन)→hi:एन्टिमोनी |
||
Радок 66: | Радок 66: | ||
[[hak:Thi (銻)]] |
[[hak:Thi (銻)]] |
||
[[he:אנטימון]] |
[[he:אנטימון]] |
||
[[hi:एन्टिमोनी]] |
|||
[[hi:अंजन (रसायन)]] |
|||
[[hif:Antimony]] |
[[hif:Antimony]] |
||
[[hr:Antimon]] |
[[hr:Antimon]] |
Версія ад 14:50, 5 кастрычніка 2012
Сурма (лац.: Stibium) Sb — хімічны элемент V групы перыядычнай сістэмы; атамны нумар 51. Атамная маса 121,75.
Бліскучы метал серабрыста-белага колеру з сіняватым адценнем. Прыродная сурма складаецца з двух ізатопаў: 121Sb і 123Sb.
Шчыльнасць 6690 кг/м³. Тэмпература плаўлення 630,5 °C.
Пыл і пара сурмы з'яўляецца атрутнай.
Прыродныя крыніцы
У зямной кары ўтрымліваецца каля 5•10-5 % сурмы па масе.
Асноўным мінералам для атрымання сурмы з'яўляецца антыманіт. Радовішчы ў КНР, Чэхіі, Алжыры, Балівіі, Мексіцы, Японіі, ЗША, Расіі, Казахстане.
Прымяненне
Тыпаграфскія сплавы, бабіты (падшыпнікавыя сплавы), фотаэлементы, паўправаднікі, піратэхніка.
Літаратура
- Беларуская энцыклапедыя: У 18 т. Т.15: Следавікі — Трыо / Рэдкал.: Г. П. Пашкоў і інш. — Мн.: БелЭн, 2002. — Т. 15. — С. 281. — 552 с. — 10 000 экз. — ISBN 985-11-0251-2 (Т. 15).
- Болсун А. Н. Краткий словарь физических терминов / Сост. А. И. Болсун. — Мн.: Вышэйшая школа, 1979. — С. 332. — 416 с. — 30 000 экз. (руск.)
Спасылкі
- Сурьма // Вялікая савецкая энцыклапедыя (руск.)