Сурма (хімічны элемент): Розніца паміж версіямі

З Вікіпедыі, свабоднай энцыклапедыі
[недагледжаная версія][недагледжаная версія]
Змесціва выдалена Змесціва дададзена
MerlIwBot (размовы | уклад)
MerlIwBot (размовы | уклад)
др робат дадаў: ckb:ئەنتیموان
Радок 45: Радок 45:
[[bs:Antimon]]
[[bs:Antimon]]
[[ca:Antimoni]]
[[ca:Antimoni]]
[[ckb:ئەنتیموان]]
[[co:Antimoniu]]
[[co:Antimoniu]]
[[cs:Antimon]]
[[cs:Antimon]]

Версія ад 04:08, 15 лістапада 2012

Сурма (лац.: Stibium) Sbхімічны элемент V групы перыядычнай сістэмы; атамны нумар 51. Атамная маса 121,75.

Бліскучы метал серабрыста-белага колеру з сіняватым адценнем. Прыродная сурма складаецца з двух ізатопаў: 121Sb і 123Sb.
Шчыльнасць 6690 кг/м³. Тэмпература плаўлення 630,5 °C.

Пыл і пара сурмы з'яўляецца атрутнай.

Прыродныя крыніцы

У зямной кары ўтрымліваецца каля 5•10-5 % сурмы па масе.
Асноўным мінералам для атрымання сурмы з'яўляецца антыманіт. Радовішчы ў КНР, Чэхіі, Алжыры, Балівіі, Мексіцы, Японіі, ЗША, Расіі, Казахстане.

Прымяненне

Тыпаграфскія сплавы, бабіты (падшыпнікавыя сплавы), фотаэлементы, паўправаднікі, піратэхніка.

Літаратура

  • Беларуская энцыклапедыя: У 18 т. Т.15: Следавікі — Трыо / Рэдкал.: Г. П. Пашкоў і інш. — Мн.: БелЭн, 2002. — Т. 15. — С. 281. — 552 с. — 10 000 экз. — ISBN 985-11-0251-2 (Т. 15).
  • Болсун А. Н. Краткий словарь физических терминов / Сост. А. И. Болсун. — Мн.: Вышэйшая школа, 1979. — С. 332. — 416 с. — 30 000 экз. (руск.)

Спасылкі