Флейта: Розніца паміж версіямі
[недагледжаная версія] | [дагледжаная версія] |
др added Category:Музычныя інструменты паводле алфавіту using HotCat |
|||
Радок 28: | Радок 28: | ||
[[Катэгорыя:Флейта|*]] |
[[Катэгорыя:Флейта|*]] |
||
[[Катэгорыя:Вікіпедыя:Істотныя артыкулы]] |
[[Катэгорыя:Вікіпедыя:Істотныя артыкулы]] |
||
[[Катэгорыя:Музычныя інструменты паводле алфавіту]] |
|||
{{Link FA|sr}} |
{{Link FA|sr}} |
Версія ад 23:14, 26 лістапада 2012
Фле́йта (ням.: Flöte) — агульная назва для шэрагу інструментаў з групы драўляных духавых. У адрозненні ад іншых духавых інструментаў, у флейты гукі ўтвараюцца ў выніку рассячэння плыні паветра аб грань, замест выкарыстання язычка. Музыка, які грае на флейце, звычайна мянуецца флейтыстам. Флейтай звычайна называюць найбольш распаўсюджаную ў прафесійнай музыцы разнавіднасць флейтаў — папярочную флейту. Флейта з'яўляецца адным з самых старажытных музычных інструментаў. Прабацькам флейты можна назваць звычайны свісток, які з'явіўся яшчэ ў старажытных народаў, і ў тыя часы быў хутчэй не музычным інструментам, а цацкай альбо прыстасаваннем для выканання рэлігійных магічных абрадаў, як напрыклад, у індзейцаў Паўночнай і Паўднёвай Амерыцы, якія выгатаўлялі свісткі з гліны, касцей і дрэва.
Першыя флейта былі выраблены 35—40 тысяч гадоў да н.э. і знойдзены ў рэгіёне Швабская Альба ў Германіі. Гэтыя флейты паказваюць, што распрацаваная музычная традыцыя існавала з самага ранняга перыяду прысутнасці сучаснага чалавека ў Еўропе[1].
Гісторыя развіцця
Старажытнай формай флейты, відаць па ўсім, з'яўляецца свісток. Паступова ў свістковых люлечках сталі прарэзаць пальцавыя адтуліны, ператвараючы просты свісток у свістковую флейту, на якой ужо можна было выконваць музычныя творы. Першыя археалагічныя знаходкі флейты датуюцца 35—40 тысяч гадоў да нашай эры, такім чынам флейта з'яўляецца адным з самых старажытных музычных інструментаў у свеце[2].
Падоўжная флейта была вядома ў Старажытным Егіпце яшчэ пяць тысяч гадоў таму назад, і яна застаецца асноўным духавым інструментам на ўсім Блізкім Усходзе. Падоўжная флейта, якая мае 5—6 пальцавых адтулін і здольная да актаўнага перадуванню, забяспечвае поўны музычны гукарад, асобныя інтэрвалы ўнутры якога могуць змяняцца, утвараючы розныя лады пасродкам пераскражаваных пальцаў, закрыцця адтулін напалову, а таксама змены кірунку і сілы дыхання.
Глядзіца таксама
- Дзі — кітайская папярочная флейта
- Ірландская флейта — папярочная флейта, выкарыстоўваемая ў Ірландыі
- Кена — балівійская падоўжная флейта
- Жалейка — беларуская падоўжная двуствольная свістковая флейта
- Пыжатка — руская падоўжная аднаствольная флейта
- Уістл — ірландская (шатляндская, англійская) падоўжная флейта
Зноскі
- ↑ Wilford, John N. (June 24, 2009). «Flutes Offer Clues to Stone-Age Music». The New York Times
- ↑ «Рядом с древнейшей скульптурой найдены музыкальные инструменты», Элементы.ру
Спасылкі
- На Вікісховішчы ёсць медыяфайлы па тэме Флейта
- Форум флейтыстаў
- Флейта спосабы сварэння і гульні
- Нотны архіў для флейты