Лукомскае ўзвышша: Розніца паміж версіямі

З Вікіпедыі, свабоднай энцыклапедыі
[недагледжаная версія][недагледжаная версія]
Змесціва выдалена Змесціва дададзена
Няма тлумачэння праўкі
др вікіфікацыя
Радок 1: Радок 1:
'''Лукомскае ўзвышша''' размяшчаецца на паўднёва-ўсходняй частцы [[Ушацка-Лепельскае ўзвышша|Ушацка-Лепельскага ўзвышша]]. Займае частку [[Лепельскі раён|Лепельскага]] і [[Чашніцкі раён|Чашніцкага]] раёнаў [[Віцебская вобласць|Віцебскай вобласці]]. 3 поўначы на поўдзень працягнулася на 20 км, з захаду на ўсход — ад 6 да 24 км. Найвышэйшы пункт 279 м над узроўнем мора (за 6 км на паўночны ўсход ад в. Новыя Валосавічы Лепельскага раёна).
'''Лукомскае ўзвышша''' размяшчаецца на паўднёва-ўсходняй частцы [[Ушацка-Лепельскае ўзвышша|Ушацка-Лепельскага ўзвышша]]. Займае частку [[Лепельскі раён|Лепельскага]] і [[Чашніцкі раён|Чашніцкага]] раёнаў [[Віцебская вобласць|Віцебскай вобласці]]. 3 поўначы на поўдзень працягнулася на 20 км, з захаду на ўсход — ад 6 да 24 км. Найвышэйшы пункт 279 м над [[Вышыня над узроўнем мора|узроўнем мора]] (за 6 км на паўночны ўсход ад вёскі Новыя Валосавічы Лепельскага раёна).


У фарміраванні паўднёвай часткі ўзвышша асноўную ролю адыграў сожскі ледавік, на паўночную частку ўзвышша ўплываў і паазерскі ледавік. Марэнны матэрыял узвышша па схілах укрыты маламагутным (0,5 м) покрывам лёсападобных суглінкаў. Рэльеф у цэнтры і на ўсходзе сярэдняўзгорысты і буйнаўзгорысты, у заходняй частцы дробнаўзгорысты, месцамі платопадобны з ваганнямі адносных вышынь да 5—10 м. Па ўзвышшы цякуць невялікія рэкі, якія належаць да басейна Заходняй Дзвіны. Азёры Турыцкае, Сарочынскае, [[Слідзец]]. Пад лесам каля 20 % тэрыторыі вобласці.
У фарміраванні паўднёвай часткі [[Узвышша|ўзвышша]] асноўную ролю адыграў сожскі [[ледавік]], на паўночную частку ўзвышша ўплываў і паазерскі ледавік. [[Марэна|Марэнны]] матэрыял узвышша па схілах укрыты маламагутным (0,5 м) покрывам лёсападобных суглінкаў. Рэльеф у цэнтры і на ўсходзе сярэдняўзгорысты і буйнаўзгорысты, у заходняй частцы дробнаўзгорысты, месцамі платопадобны з ваганнямі адносных вышынь да 5—10 м. Па ўзвышшы цякуць невялікія [[Рака|рэкі]], якія належаць да басейна [[Рака Заходняя Дзвіна|Заходняй Дзвіны]]. Азёры Турыцкае, Сарочынскае, [[Слідзец]]. Пад [[лес]]ам каля 20 % тэрыторыі вобласці.


== Літаратура ==
== Літаратура ==

Версія ад 16:29, 30 лістапада 2012

Лукомскае ўзвышша размяшчаецца на паўднёва-ўсходняй частцы Ушацка-Лепельскага ўзвышша. Займае частку Лепельскага і Чашніцкага раёнаў Віцебскай вобласці. 3 поўначы на поўдзень працягнулася на 20 км, з захаду на ўсход — ад 6 да 24 км. Найвышэйшы пункт 279 м над узроўнем мора (за 6 км на паўночны ўсход ад вёскі Новыя Валосавічы Лепельскага раёна).

У фарміраванні паўднёвай часткі ўзвышша асноўную ролю адыграў сожскі ледавік, на паўночную частку ўзвышша ўплываў і паазерскі ледавік. Марэнны матэрыял узвышша па схілах укрыты маламагутным (0,5 м) покрывам лёсападобных суглінкаў. Рэльеф у цэнтры і на ўсходзе сярэдняўзгорысты і буйнаўзгорысты, у заходняй частцы дробнаўзгорысты, месцамі платопадобны з ваганнямі адносных вышынь да 5—10 м. Па ўзвышшы цякуць невялікія рэкі, якія належаць да басейна Заходняй Дзвіны. Азёры Турыцкае, Сарочынскае, Слідзец. Пад лесам каля 20 % тэрыторыі вобласці.

Літаратура

  • Лукомскае ўзвышша // Геаграфія Беларусі : энцыклапедычны даведнік / рэд. кал. Л. В. Казлоўская [і інш.]. — Мн., 1992. — С. 60.