Ліст да Філіпійцаў Святога Апостала Паўла: Розніца паміж версіямі

З Вікіпедыі, свабоднай энцыклапедыі
[недагледжаная версія][недагледжаная версія]
Змесціва выдалена Змесціва дададзена
MerlIwBot (размовы | уклад)
Xqbot (размовы | уклад)
Радок 86: Радок 86:
[[vep:Kirjaine filippilaižile]]
[[vep:Kirjaine filippilaižile]]
[[vi:Thư gửi tín hữu Philípphê]]
[[vi:Thư gửi tín hữu Philípphê]]
[[yo:Episteli sí àwọn ará Filippi]]
[[yo:Episteli sí àwọn ará Fílíppì]]
[[zh:腓立比書]]
[[zh:腓立比書]]

Версія ад 01:02, 5 снежня 2012

Філіпянам, Ліст апостала Паўла да хрысціян Філіп – адзін з лістоў апостала Паўла, які ўваходзіць у спіс кніг Новага Запавета. Размяшчаецца пасля ліста Эфесянам перад лістом Каласянам.

Ап. Павел. Выява 12 ст.

Адрасат

Філіпы – першы горад у Еўропе, які наведаў апостал Павел, павінуючыся адкрыццю, якое ён атрымаў у сне. Гэта здарылася падчас яго другой місіянерскай вандроўкі ў 49 ці 50 годзе н.э. Паўла і вернікаў у Філіпах зваязвалі путы ўзаемнай шчырай любові і поўнага даверу. Таму апостал нават згаджаўся прымаць ад вернікаў дапамогу, чаго ён ніколі не рабіў. У пачатку ліста Павел нават не называе сабе апосталам, таму што ў Македоніі яму не прыходзілася абараняць свой апостальскі тытул. Пасля Павел яшчэ раз паведаў абшчыну ў Філіпах і ўвесь час падтрымліваў з ёй сувязь.

Мэта напісання ліста

Па-першае, гэта ўдзячны ліст за грашовую дапамогу, якую ен атрымаў праз Эпафрадыта. Эпафрадыт быў пасланы вернікамі Філіп да апостала ў якасці памочніка, але на шляху да яго небяспечна захварэў, таму Павел рашыў адправіць яго дахаты. Эпафрадыт павінен быў прынесці гэты ліст назад у Філіпы. Па-другое, Павел даведаўся пра спрэчкі паміж дзвумя жанчынамі, якія займалі важнае становішча ў царкве. Мэтай яго ліста было жададанне ўсталяваць мір. Акрамя ўсяго, Павел паведамляе сваім чытачам пра свае асабістыя абставіны і жаданне зноў наведаць царкву.

Змест ліста

Гэты ліст поўны радасці, цяплыні і сардэчнасці. Нягледзячы на яго невялікія памеры, у лісце 14 разоў змешчаны словы “радасць” і “радавацца”. Павел просіць філіпянаў не сумаваць, а радавацца яго турэмнаму зняволянню, а тасама магчымай смерці, таму што ен будзе разам са Хрыстом. Апостал заклікае вернікаў жыць адпаведна Хрысту і прыняць за ўзор Яго паслушанне воле Айца. Пра гэта распядае вядомы гімн пра Хрыста, у якім апавядаецца пра Божы лік Хрыста, пра добравольнае самазніжэнне нават да смерці на крыжы. Зараз Укрыжаваны ўзнесены над усім тварэннем, Ён мае права на імя Бога – Гасподзь. Глыбокі па багаслоўскаму зместу гімн мае практычны сэнс: замест спрэчак пра старшынства філіпяне павінны станавіцца падобнымі на Хрыста, ставіць іншых замест сабе на першае месца. Павел паведамляе пра намер даслаць у Філіпы свайго сябра Цімафея. Ен растлумачвае, чаму вырашыў адправіць дадому Эпафрадыта, якому дае высокую характарыстыку. Апостал засцярагае царкву ад небяспекі ад дзейнасці хрысціян-законнікаў, прыводзячы ўласны вопыт. Ліст значшае цэнную біяграфічную інфрармацыю пра жыцце Паўла да таго часу, як ен стаў хрысціянінам. Павел напрамую звяртаецца да дзвух жанчын, просячы іх жыць дружна. Гэта адзіны ліст, дзе апостал называе імены тых, да каго ен звяртаецца. Заканчваецца ліст гарачай падзякай за аказаную яму філіпійцамі дапамогу.

Месца і час напісання лісту

Ліст да філіпянаў напісаны з турмы. Апостал мог напісаць яго як з Кесарыі, так і з Рыму, у абодвух гарадах ён доўгі час быў у няволі. Традыцыйна лічыцца, што месца папісання – Рым, а час напісання – пачатак 60 гг.

Структура ліста

Ліст складаецца з 4 раздзелаў. Ён пачынаецца з адрасату, за якім ідзе ўздзячная малітва. Павел, жадаючы ўсцешыць філіпянаў, распявядае пра свае справы, заклікае следваць за Хрыстом у адносінах адзін да аднаго. Далей ен паведамляе пра Цімафея і Эпафрадыта, засцерагае філіпянаў ад законнікаў, заклікае жанчын у спрэчцы да міру, дзякуе за аказаную дапамогу. У канцы ліста Павел перадае прывітанне ўсім сябрам абшчыны ад братоў, якія знаходзяцца разам з ім.

Каротны план ліста

  • Прывітанне і малітва (1:1-11)
  • Асабістыя адставіны (1:12-26)
  • Новае жыцце ў яднанні са Хрыстом (1:27-2:18)
  • Планы ў адносінах да Цімафея ды Эпафрадыта (2:19-30)
  • Засцярога ад ілжэнастаўнікаў (3:1-4:9)
  • Заключныя настаўленні (4:10-20)
  • Завяршэнне ліста (4:21-23)

Літаратура

  • Толкования посланий апостола Павла к Колоссянам и Филиппийцам, Затворник Феофан, Правило веры, 2005 г., 5-94759-029-8, 612 c.
  • Жан Кальвин, Толкование на Послания апостола Павла к Ефесянам и Филиппийцам, Евангелие и Реформация, 2008г., 224с.
  • Н.Т.Райт, Павел. Послания из тюрьмы. К Ефесянам, Филиппийцам, Колоссянам и Филимону. Популярный комментарий, 2009г., 96с,

У сеціве

Ліст Филипянам у перакладзе В. Сёмухі