Цэнтральны дом афіцэраў (Мінск): Розніца паміж версіямі

З Вікіпедыі, свабоднай энцыклапедыі
[дагледжаная версія][дагледжаная версія]
Змесціва выдалена Змесціва дададзена
Няма тлумачэння праўкі
Радок 50: Радок 50:
}}
}}


'''Цэнтральны дом афіцэраў''' ў [[Мінск]]у (першапачаткова '''Дом Чырвонай Арміі''') — помнік савецкага постканструктывізму<ref name="arch"/> міжваеннага перыяду аўтарства [[Іосіф Лангбард|Іосіфа Лангбарда]].
'''Цэнтральны Дом афіцэраў Узброеных Сіл Рэспублікі Беларусь''' ў [[Мінск]]у (першапачаткова '''Дом Чырвонай Арміі''') — помнік савецкага [[постканструктывізм]]у<ref name="arch"/> міжваеннага перыяду аўтарства [[Іосіф Лангбард|Іосіфа Лангбарда]].


Будаўніцтва Дому Чырвонай Арміі было распачата ў [[1934]] годзе на месцы колішняга [[Архіерэйскае падвор'е, Мінск|архіерэйскага падвор'я]] ў [[Мінск]]у на колішняй вуліцы Скобелеўскай (цяпер [[Вуліца Чырвонаармейская, Мінск|Чырвонаармейскай]]). Новы гмах узводзіўся з выкарыстаннем падмуркаў і сценаў былога падвор'я, таму збудаванне мае цікавае вырашэнне: галоўны фасад упрыгожаны магутнымі паўкруглымі [[пілястра]]мі на флангах мае два магутныя [[рызаліт]]ы. Унутры будынка размешчана вялікая колькасць досыць прасторных памяшканняў: тэатральная зала, кіназала, басейн (першы ў Мінску) і іншыя.
Будаўніцтва Дому Чырвонай Арміі было распачата ў [[1934]] годзе на месцы колішняга [[Архіерэйскае падвор'е, Мінск|архіерэйскага падвор'я]] ў [[Мінск]]у на колішняй вуліцы Скобелеўскай (цяпер [[Вуліца Чырвонаармейская, Мінск|Чырвонаармейскай]]). Новы гмах узводзіўся з выкарыстаннем падмуркаў і сценаў былога падвор'я, таму збудаванне мае цікавае вырашэнне: галоўны фасад упрыгожаны магутнымі паўкруглымі [[пілястра]]мі на флангах мае два магутныя [[рызаліт]]ы. Унутры будынка размешчана вялікая колькасць досыць прасторных памяшканняў: тэатральная зала, кіназала, басейн (першы ў Мінску) і іншыя.
Радок 61: Радок 61:


{{зноскі}}
{{зноскі}}

== Літаратура ==
* Архітэктура Беларусі : энцыкл. давед. – Мн., 1993. – С. 49.
* Беларуская энцыклапедыя. Т. 6. – Мн., 1998.
* Республика Беларусь. Т. 3 : энциклопедия. – Мн., 2005.


== Спасылкі ==
== Спасылкі ==
Радок 66: Радок 71:
* [http://minsk-old-new.com/minsk-2950-ru.htm Фота на сайце Мінск стары і новы]
* [http://minsk-old-new.com/minsk-2950-ru.htm Фота на сайце Мінск стары і новы]


{{Пабудовы І. Р. Лангбарда}}
{{Славутасці Мінска}}
{{Славутасці Мінска}}



Версія ад 22:23, 11 снежня 2012

Дом культуры
Цэнтральны дом афіцэраў
Акружны Дом афiцераў
53°54′08,24″ пн. ш. 27°33′51,56″ у. д.HGЯO
Краіна  Беларусь
Горад Сцяг Мінска Мінск; вул. Чырвонаармейская, 3
Архітэктурны стыль Постканструктывізм[1]
Архітэктар Іосіф Рыгоравіч Лангбард
Дата заснавання 1939
Будаўніцтва 19341939 гады
Map
Лагатып Вікісховішча Медыяфайлы на Вікісховішчы

Цэнтральны Дом афіцэраў Узброеных Сіл Рэспублікі Беларусь ў Мінску (першапачаткова Дом Чырвонай Арміі) — помнік савецкага постканструктывізму[1] міжваеннага перыяду аўтарства Іосіфа Лангбарда.

Будаўніцтва Дому Чырвонай Арміі было распачата ў 1934 годзе на месцы колішняга архіерэйскага падвор'я ў Мінску на колішняй вуліцы Скобелеўскай (цяпер Чырвонаармейскай). Новы гмах узводзіўся з выкарыстаннем падмуркаў і сценаў былога падвор'я, таму збудаванне мае цікавае вырашэнне: галоўны фасад упрыгожаны магутнымі паўкруглымі пілястрамі на флангах мае два магутныя рызаліты. Унутры будынка размешчана вялікая колькасць досыць прасторных памяшканняў: тэатральная зала, кіназала, басейн (першы ў Мінску) і іншыя.

Фотагалерэя

Зноскі

  1. а б А.С. Шамрук. Архітэктура Беларусі XX-пачатку XXI ст.:эвалюцыя стыляў і мастацкіх канцэпцый = Архитектура Беларуси XX-начала XXI в.:эволюция стилей и художественных концепций. — Мн.: Белорус. Наука, 2007. — 335 с. — 2 000 экз. — ISBN 978-985-08-0868-4.

Літаратура

  • Архітэктура Беларусі : энцыкл. давед. – Мн., 1993. – С. 49.
  • Беларуская энцыклапедыя. Т. 6. – Мн., 1998.
  • Республика Беларусь. Т. 3 : энциклопедия. – Мн., 2005.

Спасылкі