Міхал Ян Зянковіч: Розніца паміж версіямі

З Вікіпедыі, свабоднай энцыклапедыі
[дагледжаная версія][дагледжаная версія]
Змесціва выдалена Змесціва дададзена
Няма тлумачэння праўкі
др вырашэнне неадназначнасцяў using AWB
Радок 32: Радок 32:
Доўгі час быў пробашчам у [[Барысаў|Барысаве]] і [[Ліда|Лідзе]]. Ад [[1699]] канонік [[Вільня|віленскі]], архідыякан [[Жамойць|жамойцкі]]. [[27 красавіка]] [[1718]] зрабіўся біскупам-[[суфраган]]ам жамойцкім, а ў [[1724]] — пісарам вялікім літоўскім. Ад [[2 кастрычніка]] [[1730]] [[Біскупы віленскія|біскуп віленскі]].
Доўгі час быў пробашчам у [[Барысаў|Барысаве]] і [[Ліда|Лідзе]]. Ад [[1699]] канонік [[Вільня|віленскі]], архідыякан [[Жамойць|жамойцкі]]. [[27 красавіка]] [[1718]] зрабіўся біскупам-[[суфраган]]ам жамойцкім, а ў [[1724]] — пісарам вялікім літоўскім. Ад [[2 кастрычніка]] [[1730]] [[Біскупы віленскія|біскуп віленскі]].


Падтрымліваў караля і вялікага князя [[Станіслаў Ляшчынскі|Станіслава Ляшчынскага]]. У сувязі з перамогай [[Аўгуст Моцны|Аўгуста Моцнага]] быў вымушаны з'ехаць у [[Прусія|Прусію]] ([[1734]]), адкуль вярнуўся ў [[1736]].
Падтрымліваў караля і вялікага князя [[Станіслаў Ляшчынскі|Станіслава Ляшчынскага]]. У сувязі з перамогай [[Аўгуст Моцны|Аўгуста Моцнага]] быў вымушаны з'ехаць у [[Каралеўства Прусія|Прусію]] ([[1734]]), адкуль вярнуўся ў [[1736]].


Аднавіў [[Віленская кафедра|Віленскую кафедру]], фундаваў у месце касцёл Св. Іосіфа і Нікадзіма, шпіталь Св. Лазара. Дзеля павышэння ўзроўню навучання ў [[Віленская духоўная семінарыя|Віленскай духоўнай семінарыі]] запрасіў для яе кіравання [[камуністы, манаскі ордэн|ксяндзоў-камуністаў]].
Аднавіў [[Віленская кафедра|Віленскую кафедру]], фундаваў у месце касцёл Св. Іосіфа і Нікадзіма, шпіталь Св. Лазара. Дзеля павышэння ўзроўню навучання ў [[Віленская духоўная семінарыя|Віленскай духоўнай семінарыі]] запрасіў для яе кіравання [[камуністы, манаскі ордэн|ксяндзоў-камуністаў]].
Радок 42: Радок 42:
== Літаратура ==
== Літаратура ==
* {{Крыніцы/ЭВКЛ|3}}
* {{Крыніцы/ЭВКЛ|3}}
* Wileński słownik biograficzny. — Bydgoszcz, 2002. ISBN 83-87865-28-1.
* Wileński słownik biograficzny. — Bydgoszcz, 2002. ISBN 83-87865-28-1.


{{Біскупы віленскія}}
{{Біскупы віленскія}}
Радок 48: Радок 48:
{{DEFAULTSORT:Зянковіч, Міхал Ян}}
{{DEFAULTSORT:Зянковіч, Міхал Ян}}
[[Катэгорыя:Канонікі віленскія]]
[[Катэгорыя:Канонікі віленскія]]
[[Катэгорыя:біскупы віленскія]]
[[Катэгорыя:Біскупы віленскія]]
[[Катэгорыя:вялікія духоўныя пісары літоўскія]]
[[Катэгорыя:Вялікія духоўныя пісары літоўскія]]
[[Катэгорыя:Нарадзіліся ў 1670 годзе]]
[[Катэгорыя:Нарадзіліся ў 1670 годзе]]
[[Катэгорыя:Памерлі 23 студзеня]]
[[Катэгорыя:Памерлі 23 студзеня]]

Версія ад 12:21, 28 снежня 2012

Міхал Ян Зянковіч
Міхал Ян Зянковіч. Невядомы мастак, 1762
Міхал Ян Зянковіч. Невядомы мастак, 1762
Герб «Сястрэнец»
Герб «Сястрэнец»
біскуп віленскі
з 15 красавіка 1730
Дыяцэзія Віленскае біскупства
Папярэднік Караль Пётр Панцажынскі
Пераемнік Ігнацы Якуб Масальскі
тытулярны біскуп
з 27 чэрвеня 1718
Дыяцэзія Juliopolis[d]
дапаможны біскуп
з 27 чэрвеня 1718
Дыяцэзія Жамойская дыяцэзія
пісар вялікі духоўны літоўскі
1724 — 1729
Папярэднік Багуслаў Гасеўскі
Пераемнік Антоній Юзаф Война

Нараджэнне 1670(1670)
Смерць 23 студзеня 1762(1762-01-23)
Род Зянковічы-Ператрускія
Веравызнанне Каталіцкая Царква[1]
Дзейнасць тытулярны біскуп, каталіцкі святар, каталіцкі біскуп
Узнагароды
ордэн Белага арла
Лагатып Вікісховішча Медыяфайлы на Вікісховішчы

Міхал Ян Зянковіч (1670, каля Дарагічына на Падляшшы — 23 студзеня 1762) — рэлігійны і дзяржаўны дзеяч Вялікага Княства Літоўскага. Біскуп-суфраган жамойцкі (ад 1718), пісар вялікі літоўскі (17241729), біскуп віленскі (ад 1730).

Біяграфія

Прадстаўнік шляхецкага роду Зянковічаў-Ператрускіх гербу «Сястрэнец»[2].

Доўгі час быў пробашчам у Барысаве і Лідзе. Ад 1699 канонік віленскі, архідыякан жамойцкі. 27 красавіка 1718 зрабіўся біскупам-суфраганам жамойцкім, а ў 1724 — пісарам вялікім літоўскім. Ад 2 кастрычніка 1730 біскуп віленскі.

Падтрымліваў караля і вялікага князя Станіслава Ляшчынскага. У сувязі з перамогай Аўгуста Моцнага быў вымушаны з'ехаць у Прусію (1734), адкуль вярнуўся ў 1736.

Аднавіў Віленскую кафедру, фундаваў у месце касцёл Св. Іосіфа і Нікадзіма, шпіталь Св. Лазара. Дзеля павышэння ўзроўню навучання ў Віленскай духоўнай семінарыі запрасіў для яе кіравання ксяндзоў-камуністаў.

8 верасня 1750 быў каранатарам абраза Найсвяцейшай Дзевы Марыі ў бернардзінскім касцёле Св. Міхала (Вільня)[3].

Зноскі

Літаратура