Северо-Западная жизнь: Розніца паміж версіямі

З Вікіпедыі, свабоднай энцыклапедыі
[недагледжаная версія][недагледжаная версія]
Змесціва выдалена Змесціва дададзена
Няма тлумачэння праўкі
Няма тлумачэння праўкі
Радок 3: Радок 3:
Газету заснаваў [[Лук'ян Міхайлавіч Саланевіч]], былы сельскі настаўнік Пружанскага ўезда Гродзенскай губерніі. Працуючы настаўнікам, ён пісаў нататкі і артыкулы ў розныя газеты краю, і яго журналісцкая дзейнасць была заўважаная [[ Пётр Аркадзевіч Сталыпін|Пятром Сталыпінам]] (тады — губернатар Гродзенскай губерніі), які дапамог яму з пераездам у горад, дзе Лук'ян Міхайлавіч праз некаторы час заснаваў уласную газету.
Газету заснаваў [[Лук'ян Міхайлавіч Саланевіч]], былы сельскі настаўнік Пружанскага ўезда Гродзенскай губерніі. Працуючы настаўнікам, ён пісаў нататкі і артыкулы ў розныя газеты краю, і яго журналісцкая дзейнасць была заўважаная [[ Пётр Аркадзевіч Сталыпін|Пятром Сталыпінам]] (тады — губернатар Гродзенскай губерніі), які дапамог яму з пераездам у горад, дзе Лук'ян Міхайлавіч праз некаторы час заснаваў уласную газету.


Лук'ян Міхайлавіч быў бацькам вядомага мысляра [[Іван Лук'янавіч Саланевіч|Івана Саланевіча]], і менавіта ў яго газеце Саланевіч-малодшы публікаваў свае першыя артыкулы. Газета стаяла на пазіцыях манархізма, заходнерусізма, падзяляла погляды рускіх нацыяналістаў. Па ўспамінах І. Л. Саланевіча, яму некалькі раз прыходзілася абараняць сваю друкарню ад яўбрэйскіх рэвалюцыянераў, прычым у адным выпадку дзела дайшло да стральбы<ref>http://www.russia-talk.com/sol-bio.htm</ref>.
Лук'ян Міхайлавіч быў бацькам вядомага мысляра [[Іван Лук'янавіч Саланевіч|Івана Саланевіча]], і менавіта ў яго газеце Саланевіч-малодшы публікаваў свае першыя артыкулы. Газета стаяла на пазіцыях манархізма, заходнерусізма, падзяляла погляды рускіх нацыяналістаў. Паводле ўспамін І. Л. Саланевіча, яму некалькі раз прыходзілася абараняць сваю друкарню ад яўбрэйскіх рэвалюцыянераў, прычым у адным выпадку дзела дайшло да стральбы<ref>http://www.russia-talk.com/sol-bio.htm</ref>.


Усяго выйшла каля 110 нумароў. Спачатку выходзіла ў [[Вільня|ВІльні]], з [[3 мая]] [[1912]] — у [[Гродна]], з [[9 сакавіка]] [[1913]] — у [[Мінск]]у.
Усяго выйшла каля 110 нумароў. Спачатку выходзіла ў [[Вільня|ВІльні]], з [[3 мая]] [[1912]] — у [[Гродна]], з [[9 сакавіка]] [[1913]] — у [[Мінск]]у.

Версія ад 18:54, 14 красавіка 2008

Шаблон:Вызнч (руск.: Северо-Западная жизнь), газета, якая выходзіла ў Поўнача-Заходнім краі з 1 студзеня 1911 па 5 верасня 19151 студзеня па 10 жніўня 1911 называлася Шаблон:Вызн2 (руск.: Белорусская жизнь)).

Газету заснаваў Лук'ян Міхайлавіч Саланевіч, былы сельскі настаўнік Пружанскага ўезда Гродзенскай губерніі. Працуючы настаўнікам, ён пісаў нататкі і артыкулы ў розныя газеты краю, і яго журналісцкая дзейнасць была заўважаная Пятром Сталыпінам (тады — губернатар Гродзенскай губерніі), які дапамог яму з пераездам у горад, дзе Лук'ян Міхайлавіч праз некаторы час заснаваў уласную газету.

Лук'ян Міхайлавіч быў бацькам вядомага мысляра Івана Саланевіча, і менавіта ў яго газеце Саланевіч-малодшы публікаваў свае першыя артыкулы. Газета стаяла на пазіцыях манархізма, заходнерусізма, падзяляла погляды рускіх нацыяналістаў. Паводле ўспамін І. Л. Саланевіча, яму некалькі раз прыходзілася абараняць сваю друкарню ад яўбрэйскіх рэвалюцыянераў, прычым у адным выпадку дзела дайшло да стральбы[1].

Усяго выйшла каля 110 нумароў. Спачатку выходзіла ў ВІльні, з 3 мая 1912 — у Гродна, з 9 сакавіка 1913 — у Мінску.

Зноскі