Рокішкіс

Горад Рокішкіс Rokiškis Герб Краіна Літва Павет Паневяжыскі павет Каардынаты 55°57′41,68″ пн. ш. 25°34′50,53″ у. д. Першая згадка 1499 Плошча 22 км² Вышыня цэнтра 133 м і 126 м Насельніцтва ▲11 606 чал. (1 студзеня 2023) Часавы пояс UTC+2 Тэлефонны код 8458 Паштовыя індэксы LT-42001 Афіцыйны сайт rokiskis.lt Рокішкіс на карце Літвы

Медыяфайлы на Вікісховішчы

Рокішкіс (літ.: Rokiškis) — горад у паўночнай Літве, з'яўляецца адміністрацыйным цэнтрам Рокішкіскага раёна Паневяжыскага павета.

Знаходзіцца за 60 км на поўнач ад Уціны. Насельніцтва складае 15,7 тыс. чалавек. Горад адносіцца да этнаграфічнага рэгіёна Аўкштайтыя.

Гісторыя

Першыя гістарычныя згадкі аб паселішчы Рокішкіс адносяцца да 1499 года, калі яно ўзгадваецца ў прывілеі князя Аляксандра. Згадкі аб мясцовым касцёле і мясцовай парафіі датуюцца 1500 годам. Да 1547 года мясцовыя землі належалі вялікаму князю, а потым былі перададзены Жыгімонтам Вазай князям Красчынскім. У XVIII стагоддзі Рокішкіс перайшоў ва ўладанне Тызенгаўзаў. Апошні ўладар з роду Тызенгаўзаў — Райнальд Тызенгаўз — памёр бяздзетным, і Рокішкіс перайшоў яго сястрэ Марыі Рэдзецкай. Рэдзецкія валодалі Рокішкісам да Другой Сусветнай вайны. Паселішча хутка развівалася ў ХІХ — ХХ стагоддзях і ў 1920 годзе атрымала статус горада. Тызенгаўзы пабудавалі тут касцёл, а Канстанцін Тызенгаўз, які жыў тут у пачатку ХІХ стагоддзя стварыў заалагічную калекцыю, якая потым была перададзена Віленскаму Універсітэту. Развіццё горада, так сама, спрыяла пабудове тут чыгункі Дзвінск — Ліепая ў 1873 годзе. Пасля Другой Сусветнай вайны, горад з 1950 года стаў раённым цэнтрам Літоўскай ССР.

Герб

Сучасны герб горад атрымаў у 1993 годзе. Поле з ліхтаром сімвалізуе першых уладароў горада: Красчынскіх, бык сімвалізуе Тызенгаўзаў, а флёр-дэ-ліз сімвалізуе Рэдзецкіх. Астатняе поле прадстаўляе арган касцёла Св. Мацея.

Спасылкі

• На Вікісховішчы ёсць медыяфайлы па тэме Рокішкіс

Тапаграфiчныя карты

• (руск.) [1] Утена. Маштаб: 1 : 200 000. Стан мясцовасці на 1983 год. Выданне 1985 г.