Яі Боні: Розніца паміж версіямі
[дагледжаная версія] | [дагледжаная версія] |
др r2.7.2+) (робат дадаў: ru:Бони, Яйи |
др →Біяграфія: clean up, replaced: ў у → ва у, а у → а ў using AWB |
||
Радок 84: | Радок 84: | ||
== Біяграфія == |
== Біяграфія == |
||
Атрымаў адукацыю ў абласным цэнтры Параку, а затым вучыўся на эканамічным факультэце [[Нацыянальны ўніверсітэт Беніна|Нацыянальнага ўніверсітэта Беніна]]. Вывучаў банкаўскую справу ў [[Дакар]]ы ([[Сенегал]]), а затым эканоміку і палітыку ў Арлеанскім універсітэце ў Францыі і |
Атрымаў адукацыю ў абласным цэнтры Параку, а затым вучыўся на эканамічным факультэце [[Нацыянальны ўніверсітэт Беніна|Нацыянальнага ўніверсітэта Беніна]]. Вывучаў банкаўскую справу ў [[Дакар]]ы ([[Сенегал]]), а затым эканоміку і палітыку ў Арлеанскім універсітэце ў Францыі і ва ўніверсітэце Парыжа, дзе ён атрымаў доктарскую ступень па эканоміцы ў [[1976]]. |
||
З [[1980]] па [[1988]] працаваў у [[Цэнтральны банк дзяржаў Заходняй Афрыкі|Цэнтральным банку дзяржаў Заходняй Афрыкі]], стаўшы намеснікам дырэктара. У [[1988]] стаў намеснікам дырэктара Цэнтра банкаўскіх даследаванняў па прафесійнаму развіццю ў Заходняй Афрыцы (Дакар). З [[1992]] па [[1994]] працаваў у кабінеце прэзідэнта Беніна [[Нісефор Сагло|Нісефора Сагло]], адказны за грашова-крэдытную і банкаўскую палітыку. Нарэшце, у [[1994]] ён быў прызначаны старшынёй Заходне-Афрыканскага банка развіцця (ЗАБР). За працу ў банку развіцця Заходняй Афрыкі ён быў узнагароджаны нацыянальным ордэнам за заслугі Французскай Рэспублікай. |
З [[1980]] па [[1988]] працаваў у [[Цэнтральны банк дзяржаў Заходняй Афрыкі|Цэнтральным банку дзяржаў Заходняй Афрыкі]], стаўшы намеснікам дырэктара. У [[1988]] стаў намеснікам дырэктара Цэнтра банкаўскіх даследаванняў па прафесійнаму развіццю ў Заходняй Афрыцы (Дакар). З [[1992]] па [[1994]] працаваў у кабінеце прэзідэнта Беніна [[Нісефор Сагло|Нісефора Сагло]], адказны за грашова-крэдытную і банкаўскую палітыку. Нарэшце, у [[1994]] ён быў прызначаны старшынёй Заходне-Афрыканскага банка развіцця (ЗАБР). За працу ў банку развіцця Заходняй Афрыкі ён быў узнагароджаны нацыянальным ордэнам за заслугі Французскай Рэспублікай. |
Версія ад 21:16, 18 лютага 2013
Тома Яі Боні | |||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
фр.: Thomas Yayi Boni | |||||||
| |||||||
|
|||||||
Кіраўнік урада | Паскаль Купакі | ||||||
Папярэднік | Мацьё Керэку | ||||||
|
|||||||
Папярэднік | Тэадора Обіянг Нгуэма | ||||||
Пераемнік | Хайлемарыям Дэсалень | ||||||
|
|||||||
Нараджэнне |
1 ліпеня 1952 (71 год) Чаўру, Боргу, Бенін |
||||||
Жонка | Шанталь дэ Соўза | ||||||
Веравызнанне | евангельскія хрысціяне | ||||||
Партыя | |||||||
Адукацыя | |||||||
Дзейнасць | палітык, эканаміст, банкір | ||||||
Узнагароды | |||||||
Медыяфайлы на Вікісховішчы |
Тома Яі Боні (фр.: Thomas Yayi Boni) (1 ліпеня 1952, Чаўру, Боргу, Бенін) — бенінскі дзяржаўны дзеяч. Прэзідэнт Беніна з 6 красавіка 2006, старшня Афрыканскага саюза з 29 студзеня 2012 па 27 студзеня 2013.
Біяграфія
Атрымаў адукацыю ў абласным цэнтры Параку, а затым вучыўся на эканамічным факультэце Нацыянальнага ўніверсітэта Беніна. Вывучаў банкаўскую справу ў Дакары (Сенегал), а затым эканоміку і палітыку ў Арлеанскім універсітэце ў Францыі і ва ўніверсітэце Парыжа, дзе ён атрымаў доктарскую ступень па эканоміцы ў 1976.
З 1980 па 1988 працаваў у Цэнтральным банку дзяржаў Заходняй Афрыкі, стаўшы намеснікам дырэктара. У 1988 стаў намеснікам дырэктара Цэнтра банкаўскіх даследаванняў па прафесійнаму развіццю ў Заходняй Афрыцы (Дакар). З 1992 па 1994 працаваў у кабінеце прэзідэнта Беніна Нісефора Сагло, адказны за грашова-крэдытную і банкаўскую палітыку. Нарэшце, у 1994 ён быў прызначаны старшынёй Заходне-Афрыканскага банка развіцця (ЗАБР). За працу ў банку развіцця Заходняй Афрыкі ён быў узнагароджаны нацыянальным ордэнам за заслугі Французскай Рэспублікай.
У першым туры прэзідэнцкіх выбараў Беніна (5 сакавіка), за Боні было аддадзена 32% галасоў. Яго бліжэйшы супернік, Андрыен Хунгбеджы з Партыі за дэмакратычнае абнаўленне, атрымаў 25%. Астатнія 26 кандыдатаў, якія прынялі ўдзел у выбарах, атрымалі меншую колькасць галасоў. У другім туры выбараў (19 сакавіка), Боні перамог набраўшы 75% галасоў выбаршчыкаў.