Мікалай Мікалаевіч Арочка: Розніца паміж версіямі
[дагледжаная версія] | [дагледжаная версія] |
Няма тлумачэння праўкі |
др афармленне |
||
Радок 13: | Радок 13: | ||
| Месца нараджэння = в. [[Вёска Вецявічы|Вецявічы]], цяпер [[Слонімскі раён]] |
| Месца нараджэння = в. [[Вёска Вецявічы|Вецявічы]], цяпер [[Слонімскі раён]] |
||
| Дата смерці = 2.3.2013 |
| Дата смерці = 2.3.2013 |
||
| Месца смерці = в. [[Вёска Вецявічы|Вецявічы]], |
| Месца смерці = в. [[Вёска Вецявічы|Вецявічы]], [[Слонімскі раён]] |
||
| Грамадзянства = |
| Грамадзянства = |
||
| Род = |
| Род = |
||
Радок 32: | Радок 32: | ||
| Вікітэка = |
| Вікітэка = |
||
}} |
}} |
||
'''Мікола Арочка''' ({{ДН|10|12|1930}}, |
'''Мікола Арочка''' ({{ДН|10|12|1930}}, [[Вёска Вецявічы|в. Вецявічы]], цяпер [[Слонімскі раён]] — {{ДС|2|3|2013}}<ref>[http://www.svaboda.org/content/article/24917289.html Памёр Мікола Арочка]</ref>, [[Вёска Вецявічы|в. Вецявічы]], [[Слонімскі раён]]) — беларускі [[паэт]] і літаратуразнавец. Доктар філалагічных навук. |
||
== Біяграфія == |
== Біяграфія == |
||
Радок 52: | Радок 52: | ||
|isbn = |
|isbn = |
||
|тыраж = |
|тыраж = |
||
}}.</ref>. Працаваў у часопісе «Сельская гаспадарка Беларусі» (1956—1960) і ў газеце «[[Літаратура і мастацтва (1932)|Літаратура і мастацтва]]» (1962). Скончыў аспірантуру пры Інстытуце літаратуры імя Янкі Купалы [[Нацыянальная акадэмія навук Беларусі|АН БССР]] (1966). У 1966 — пачатку 1990-х гг. |
}}.</ref>. Працаваў у часопісе «Сельская гаспадарка Беларусі» (1956—1960) і ў газеце «[[Літаратура і мастацтва (1932)|Літаратура і мастацтва]]» (1962). Скончыў аспірантуру пры Інстытуце літаратуры імя Янкі Купалы [[Нацыянальная акадэмія навук Беларусі|АН БССР]] (1966). У 1966 — пачатку 1990-х гг. — навуковы супрацоўнік Інстытуту літаратуры імя Янкі Купалы АН БССР. Член [[СП СССР]] (з 1958). |
||
== Творчасць == |
== Творчасць == |
||
Радок 61: | Радок 61: | ||
Аўтар крытыка-літаратуразнаўчых кніг «Валянцін Таўлай» (1969), «Галоўная служба паэзіі» (1974), «Беларуская савецкая паэма» (1979), «Саюз часу і майстэрства» (1981), «Максім Танк: Жыццё ў паэзіі» (1984), «Поэзия и война» (1987). Адзін з аўтараў «Истории белорусской советской литературы» (1977). |
Аўтар крытыка-літаратуразнаўчых кніг «Валянцін Таўлай» (1969), «Галоўная служба паэзіі» (1974), «Беларуская савецкая паэма» (1979), «Саюз часу і майстэрства» (1981), «Максім Танк: Жыццё ў паэзіі» (1984), «Поэзия и война» (1987). Адзін з аўтараў «Истории белорусской советской литературы» (1977). |
||
Перакладаў з рускай, латышскай, польскай і англійскай моў. У тым ліку перакладаў паасобныя творы [[Аляксандр Андрэевіч Пракоф'еў|А. Пракоф'ева]], [[Райніс|Я. Райніса]], [[Уладзіслаў Бранеўскі|У. Бранеўскага]] і [[Джордж Байран|Д. Байрана]]<ref name="БС"/>. |
|||
{{зноскі}} |
{{зноскі}} |
Версія ад 20:53, 6 сакавіка 2013
Мікола Арочка | |
---|---|
Асабістыя звесткі | |
Імя пры нараджэнні | Мікалай Мікалаевіч Арочка |
Дата нараджэння | 10 снежня 1930 |
Месца нараджэння | в. Вецявічы, цяпер Слонімскі раён |
Дата смерці | 2 сакавіка 2013 (82 гады) |
Месца смерці | в. Вецявічы, Слонімскі раён |
Грамадзянства | |
Альма-матар | |
Месца працы |
|
Прафесійная дзейнасць | |
Род дзейнасці | паэт і літаратуразнавец |
Мова твораў | беларуская |
Мікола Арочка (10 снежня 1930, в. Вецявічы, цяпер Слонімскі раён — 2 сакавіка 2013[1], в. Вецявічы, Слонімскі раён) — беларускі паэт і літаратуразнавец. Доктар філалагічных навук.
Біяграфія
Нарадзіўся ў сялянскай сям'і. Скончыў Азярніцкую сярэднюю школу (1951), паступіў на філалагічны факультэт БДУ, які скончыў у 1956[2]. Працаваў у часопісе «Сельская гаспадарка Беларусі» (1956—1960) і ў газеце «Літаратура і мастацтва» (1962). Скончыў аспірантуру пры Інстытуце літаратуры імя Янкі Купалы АН БССР (1966). У 1966 — пачатку 1990-х гг. — навуковы супрацоўнік Інстытуту літаратуры імя Янкі Купалы АН БССР. Член СП СССР (з 1958).
Творчасць
Дэбютаваў у друку вершамі ў 1949 (баранавіцкая абласная газета «Чырвоная звязда»). Аўтар зборнікаў паэзіі «Не ўсе лугі пакошаны» (1958), «Ветраломная паласа» (1962), «Крылатае семя» (1967), «Кветкі бяссмертніка» (1972), «Матчына жыта» (1978), «Колас на ржышчы» (1980), «Бяздоннае» (1985), «Падземныя замкі» (1986), драматычных паэм «Курганне. Крэва» (1982), «Судны дзень Скарыны» (1990), кніжкі вершаў для дзяцей «У птушынай вёсцы» (1964) і аповесці «Хай расце маладая таполя» (1964).
Асноўныя рысы паэзіі Арочкі — сардэчнасць, засяроджаны роздум пра жыццё і час; пазней — паглыбленне філасофскага пачатку, зварот да перажытага падчас вайны (паэма «Матчына жыта») і гістарычнага мінулага (паэма «Курганне»)[2].
Аўтар крытыка-літаратуразнаўчых кніг «Валянцін Таўлай» (1969), «Галоўная служба паэзіі» (1974), «Беларуская савецкая паэма» (1979), «Саюз часу і майстэрства» (1981), «Максім Танк: Жыццё ў паэзіі» (1984), «Поэзия и война» (1987). Адзін з аўтараў «Истории белорусской советской литературы» (1977).
Перакладаў з рускай, латышскай, польскай і англійскай моў. У тым ліку перакладаў паасобныя творы А. Пракоф'ева, Я. Райніса, У. Бранеўскага і Д. Байрана[2].
Зноскі
- ↑ Памёр Мікола Арочка
- ↑ а б в Арочко Микола // Биографический справочник. — Мн.: «Белорусская советская энциклопедия» имени Петруся Бровки, 1982. — Т. 5. — С. 30. — 737 с..
Літаратура
- Арочка Мікола // Беларускія пісьменнікі (1917—1990): Даведнік / Склад. А. К. Гардзіцкі. Нав. рэд. А. Л. Верабей. — Мн.: Мастацкая літаратура, 1994. — 653 с.: іл. — 22 000 экз. — ISBN 5-340-00709-X.
- Арочка Мікола // Беларускія пісьменнікі: Біябібліяграфічны слоўнік. У 6 т. / пад рэд. А. І. Мальдзіса. — Мн.: Беларуская Энцыклапедыя, 1992—1995.
- Нарадзіліся 10 снежня
- Нарадзіліся ў 1930 годзе
- Памерлі 2 сакавіка
- Памерлі ў 2013 годзе
- Выпускнікі філалагічнага факультэта БДУ
- Супрацоўнікі газеты «Літаратура і мастацтва»
- Супрацоўнікі Інстытута літаратуры імя Янкі Купалы НАНБ
- Артыкулы з шаблонамі-карткамі без назвы
- Асобы
- Пісьменнікі паводле алфавіта
- Паэты Беларусі
- Беларускамоўныя паэты
- Постаці беларускага літаратуразнаўства
- Дактары філалагічных навук
- Перакладчыкі Беларусі
- Нарадзіліся ў Слонімскім раёне