Граматычны лік: Розніца паміж версіямі
[недагледжаная версія] | [недагледжаная версія] |
Makecat-bot (размовы | уклад) др r2.6.5) (робат дадаў: fa:شمار (دستور زبان) |
др Bot: Migrating 46 interwiki links, now provided by Wikidata on d:q104083 (translate me) |
||
Радок 49: | Радок 49: | ||
[[Катэгорыя:Лік, лінгвістыка|*]] |
[[Катэгорыя:Лік, лінгвістыка|*]] |
||
[[Катэгорыя:Часціны мовы]] |
[[Катэгорыя:Часціны мовы]] |
||
[[bar:Numerus]] |
|||
[[bg:Число (граматика)]] |
|||
[[br:Niver (yezhoniezh)]] |
|||
[[ca:Nombre (gramàtica)]] |
|||
[[cs:Číslo (mluvnice)]] |
|||
[[cv:Хисеп (грамматика)]] |
|||
[[cy:Rhif gramadegol]] |
|||
[[da:Grammatisk tal]] |
|||
[[de:Numerus]] |
|||
[[el:Αριθμός (γραμματική)]] |
|||
[[en:Grammatical number]] |
|||
[[eo:Gramatika nombro]] |
|||
[[es:Número gramatical]] |
|||
[[et:Arv (keeleteadus)]] |
|||
[[eu:Numero (gramatika)]] |
|||
[[fa:شمار (دستور زبان)]] |
|||
[[fi:Kieliopillinen luku]] |
|||
[[fr:Nombre grammatical]] |
|||
[[gd:Singilte]] |
|||
[[gl:Número gramatical]] |
|||
[[he:מספר (בלשנות)]] |
|||
[[hu:Szám (nyelvtan)]] |
|||
[[is:Tala (málfræði)]] |
|||
[[it:Numero (linguistica)]] |
|||
[[ja:数 (文法)]] |
|||
[[ka:რიცხვი (გრამატიკა)]] |
|||
[[ko:수 (문법)]] |
|||
[[la:Numerus grammaticus]] |
|||
[[ln:Bomɔ̌kɔ́]] |
|||
[[nds:Antall (Grammatik)]] |
|||
[[nl:Getal (taalkunde)]] |
|||
[[nn:Numerus]] |
|||
[[no:Grammatisk tall]] |
|||
[[pl:Liczba (językoznawstwo)]] |
|||
[[pt:Número (gramática)]] |
|||
[[ro:Număr (gramatică)]] |
|||
[[ru:Грамматическое число]] |
|||
[[sk:Číslo (gramatická kategória)]] |
|||
[[sl:Slovnično število]] |
|||
[[sr:Број (граматика)]] |
|||
[[sv:Numerus]] |
|||
[[te:తెలుగు వచనములు]] |
|||
[[uk:Число (мовознавство)]] |
|||
[[vi:Số ngữ pháp]] |
|||
[[wa:Nombe (linwince)]] |
|||
[[zh:数 (语法)]] |
Версія ад 02:30, 9 сакавіка 2013
Лік (у граматыцы) — граматычная катэгорыя, якая выказвае колькасную характарыстыку прадмета.
Падзел на адзіночны і множны лік, магчыма, з'яўляецца перажыткам той аддаленай эпохі, калі лічэнне рэдка ўжывалася на практыцы, і граматычных формаў, што азначалі «адзін» і «шмат», было дастаткова ў большасці практычных выпадкаў.
Шмат якія мовы не маюць граматычнага ліку (у тым ліку сучасная кітайская — першая ў свеце па колькасці носьбітаў). У шматлікіх мовах свету ёсць два лікі — адзіночны і множны. У некаторых мовах ёсць таксама парны лік, траісты лік, чацвярны лік ці паукальны лік (для пазначэння невялікай колькасці аб'ектаў).
Напрыклад, у старажытнарускай мове існаваў парны лік, рэшткі якога прасочваюцца для парных аб'ектаў, такіх як «вушы», «плечы» і да т.п. і пры выкарыстанні некаторых слоў з лічэбнікамі ад 2 да 4: дзве ракі, тры ракі, чатыры ракі, але пяць рэк… і да т. п.
Да моў, якія маюць парны лік, належаць арабская, славенская, ісландская і іншыя, а таксама шматлікія старажытныя мовы: стараславянская, старажытнагрэчаская, гоцкая, санскрыт і іншыя.
Мовы, што не маюць граматычнай катэгорыі ліку, тым не менш валодаюць усімі магчымасцямі для перадачы сэнсу колькасці. Звычайна гэта робіцца даданнем слоў, аналагічных беларускім «адзін», «два», «некалькі», «кожны», «шмат» і гэтак далей. У беларускай мове колькасны сэнс можа перадавацца абодвума метадамі або іх спалучэннем. У некаторых мовах, напрыклад, вугорскай, множны лік не спалучаецца з іншымі спосабамі выказвання колькасці: virág «кветка»; virágok «кветкі»; hat virág «шэсць кветак».
У беларускай мове, нароўні з адзіночным і множным лікамі, ёсць наступныя з'явы лікавага характару:
- зборны лік назоўнікаў, узгоднены з прыметнікамі ў адзіночным ліку (лісце, звяр'е, баб'ё супраць мн.л. лісты, зверы, бабы);
- множны лік, які выказвае сукупнасць аб'ёмаў ці тыпаў незлічальнага назоўніка (пяскі, воды).
У беларускай мове множны лік без лічэбнікаў і іншых слоў, якія тлумачаць колькасць, можа мець наступныя значэнні:
- «кожны»: «электроны маюць адмоўны зарад» = «кожны электрон мае адмоўны зарад».
- «тыповы»: «птушкі ўмеюць лётаць» = «тыповая птушка ўмее лётаць».
- «кожны з вышэйзгаданых»: «Да нас зайшлі Іван і Пётр. Госці былі прыемнымі людзьмі».
- «большасць»: «немцы на рэферэндуме прагаласавалі за ліквідацыю паста прэзідэнта».
- «вялікая група»: «прусакі могуць зрабіць жыццё ў хаце невыносным».
- родавае паняцце: «птушкі — клас хрыбетнікаў» (хоць ніводная птушка класам не з'яўляецца).
- некаторыя гульні: «даганялкі», «хованкі» і да т.п..
- некаторыя прадметы: «вілы», «штаны», «нажніцы» і да т.п.
- прамова манарха: «Мы найвысока загадваем».
- ветлівы зварот: «Іван Ілліч, Вы да нас завітаеце?»
Наяўнасць розных значэнняў у множнага ліку нярэдка выкарыстоўваецца для наўмыснага ўвядзення ў зман, напрыклад: «лекары лічаць нашы лекі лепшым сродкам ад бессані».
Ёсць розныя метады падання множнага ліку:
- Паўтор: (у інданезійскай мове аранг — «чалавек», аранг-аранг — «людзі»).
- Канчаткі, прыстаўкі, суфіксы: («крот» — «краты»).
- Суплетыўны лік: («чалавек» — «людзі»).
- Змена агаласоўкі (так званае «ламанае множнае»): (у арабскай мове кітаб — «кніга», кутуб — «кнігі»).
Некаторыя аўтары лічаць паданнем множнага ліку таксама злічальныя словы (нумаратывы, класіфікатары), напрыклад, у выразах «сорак галоў быдла», «тры скарыначкі хлеба» слова «галоў», «скарыначкі» з'яўляюцца нумаратывамі. Гэты пункт гледжання не з'яўляецца агульнапрынятым.
Гл. таксама
Крыніцы
- І. Я. Лепешаў. «Сучасная беларуская мова: спрэчныя пытанні». Гр., 2002