Кіёта

Горад Кіота яп.: 京都市 Герб Сцяг Краіна Японія Каардынаты 35°01′ пн. ш. 135°45′ у. д. Кіраўнік Daisaku Kadokawa[d] Заснаваны 1 красавіка 1889 Плошча 827,90 км² Водныя аб’екты Kamo River[d], Katsura River[d], Yodo River[d] і Lake Biwa Canal[d] Насельніцтва 1 468 158 чалавек (2008) Часавы пояс JST (UTC+9) Тэлефонны код 75 Паштовыя індэксы 600-0000–616-9999 і 520-0461–520-0465 Афіцыйны сайт city.kyoto.jp (англ.)(яп.) Кіота на карце Японіі

Медыяфайлы на Вікісховішчы

Кіота — горад у Японіі; насельніцтва каля 1,5 млн чал.

Гісторыя

Перыяд Хэйан

Стары назоў горада — Хэйан, Хэйан-ке, «сталіца Міры і спакоі»). Горад быў сталіцай Японіі ў перыяд Хэйан (794—1192). Пляц каля 26 кв. км. Насельніцтва ў IX у. складала парадку 100 тыс. чалавек, з іх парадку 10 тыс. — прыдворная арыстакратыя і службоўцы.

Горад быў закладзены пры імператару Камму ў 793 г. і ў асноўным завершаны да 806 г.

Горад быў пабудаваны па ўзоры кітайскай сталіцы Чаньань (перыяд Тан). Уяўляў сабой выцягнуты па кірунку з поўначы на поўдзень прамавугольнік, падзелены вуліцамі на прамавугольныя жа кварталы; з поўначы на поўдзень было пракладзена 10 вуліц, з захаду на ўсход — 11. У паўночнай частцы горада размяшчаўся комплекс будынкаў імператарскага палаца. У паўночнай і северо-усходняй частцы горада знаходзіліся сядзібы вяльможаў, у паўднёвай сялілася просты люд: рамеснікі, гарадская бяднота. Праспект Судзаку дзяліў горад на заходнюю і ўсходнюю частцы. З трох бакоў горад атачалі рэкі; з чацвёртай — горы. З пункта гледжання геомантии, гэта вельмі выгодная пазіцыя.

У сталіцы былі засяроджаныя амаль усе адукаваныя людзі таго часу; менавіта яны стварылі высокую культуру Хэйан. Да нашага часу дайшлі шматлікія літаратурныя творы, прыналежныя да сусветнай класікі і створаныя ў Хэйан-ке. Гэта, першым чынам, раман «Гэндзи-моногатари» Мурасаки Сикибу і дзуйхицу «Цыдулкі ў падгалоўя» Сэй Сенагон.

Сядзіба арыстакрата магла займаць цэлы квартал; просты народ будаваўся кучно. Так або інакш, пажары былі галоўным бедствам сталіцы; не раз і не два яна выгарала амаль уся; таму дарэмна было бы шукаць у сучасным Кіёта помнікі той эпохі.

Эканоміка

Асноўны прыбытак горада Кіёта складае турызм. На поўначы Кіёта на паўвостраве Танга займаюцца лоўляй рыбы і воднымі перавозкамі, а ў цэнтры — сельскім і лясным гаспадаркамі. Штаб-кватэра сусветна вядомай кампаніі па вытворчасці камп'ютарных гульняў Nintendo размешчаная ў горадзе Кіёта.

Турызм

Горад Кіёта — гэта адно з найболей папулярных турыстычных месцаў у Японіі, і шматлікія людзі са ўсяго святла прыязджаюць туды на экскурсіі. Нараўне з Накапай Кіёта з'яўляецца ўпадабаным горадам для выпускных вандраванняў пачатковых і малодшых класаў.

Культура

Кіёта лічыцца асноўным культурным цэнтрам Японіі. Падчас Другой сусветнай вайны, калі Японія падверглася грунтоўнаму бамбаванню, Кіота з 1600 будысцкімі храмамі і 400 сінтаісцкімі кумірнямі, садамі і палацамі не быў закрануты.

У Кіота праводзяцца наступныя фэсты: Аой Мацуры (з 544), Гіён Мацуры (з 869), Інэ Мацуры (з эпохі Эдо), Даймондзі Годзан Акурыбі (з 1662) і Дзідай Мацуры (з 1895). Кожны храм уладкоўвае якое-небудзь свята, і шматлікія з іх даступныя для публічнага прагляду.

Найболей вядомыя наступныя помнікі:

Найболей вядомыя будыскія храмы

Школа Сінгон

• Ніна-дзі — Стары імператарскі палац Амура — шырокі храмавы комплекс школы сінгон на паўночным захадзе Кіота;
• То-дзі — храмавы комплекс школы сінгон на поўдні Кіота
• Дайго-дзі — храм школы сюгэндо (зараз сінгон) у Дайго на поўдні Кіота

Школы Рындзай (дзэн)

• Кінкаку-дзі — Залаты Павільён на паўночным захадзе Кіота;
• Рэан-дзі — дзэнаўскі храм на северо-захадзе Кіота, знакаміты садам камянёў;
• Гінкаку-дзі — Срэбны Павільён; дзэнаўскі храм з хупавым садам на северо-усходзе Кіота
• Нандзэн-дзі — буйны храмавы комплекс школы рындзай-сю на ўсходзе Кіота
• Кодай-дзі — школы рындзай-сю на паўднёвым усходзе Кіота
• Тафуку-дзі — школы рындзай-сю на паўднёвым усходзе Кіота
• Месін-дзі — комплекс з вялікай колькасці храмаў на паўночным захадзе Кіота, цэнтр самой вялікай подшколы школы рындзай (дзэн)

  

  Залаты Храм у Кіота.

• Сюнко-ін — храм рындзай-сю
• Тэнрю-дзі школы риндзай-сю ў Арасіяме (??) на захадзе Кіота
• Дайкаку-дзі школы рындзай-сю ў Арасіяме на захадзе Кіота
• Секоку-дзі школы рындзай-сю
• Дайтоку-дзі школы рындзай-сю

Школа Дзедо-сю

• Тыён-ін — храмавы комплекс амідаісцкай школы дзедо-сю з унікальным садам на ўсходзе Кіёта
• Эйкан-да — таксама — Дзэнрын-дзі) храмавы комплекс амідаісцкай школы дзедо-сю з унікальнымі павільёнамі і сажалкай на северо-усходзе Кіёта

Іншыя школы

• Кіёмідзу-дэра — хупавы драўляны храмавы комплекс школы хасо на схіле гары з вадаспадам на юго-усходзе Кіота;
• Серэн-ін — хупавы храмавы комплекс на ўсходзе Кіота школы Тэндай-сю
• Ханган-дзі — галоўны храм школы дзеда-сінсю, паасобны на ўсходні і заходні храмы
• Ханэн-ін, храм з вялікім могільнікам і парком на северо-усходзе Кіёта
• Анраку-ін, храм з хупавым садам на северо-усходзе Кіёта

Сінтаісцкія кумірні

Сусветная спадчына ЮНЕСКА, аб’ект № 688 рус. • англ. • фр.

• Хэйан-дзінгу, імператарская сінтаісцкая кумірня (пабудаваная ў 1895);
• Ясака-дзіндзя

Іншыя культурныя помнікі

• Імператарскі палац Кіёта, рэзідэнцыя імператараў на працягу сотняў гадоў;
• Імператарская віла Кацура;
• Імператарская віла Сюгаку-ин з лепшымі ў Японіі садамі.

Гарады-пабрацімы

• Бостан, ЗША
• Парыж, Францыя
• Кёльн, Германія
• Прага, Чэхія
• Фларэнцыя, Італія
• Кіеў, Украіна
• Сіянь, Кітай
• Гвадалахара, Мексіка
• Чынджу, Рэспубліка Карэя
• Заграб, Харватыя

Гл. таксама

• Кіоцкі пратакол
• Кіоцкае метро

Спасылкі

• Hanami Web — Kyoto
• www.city.kyoto.jp

Шаблон:Japan-geo-stub