Плошча Перамогі (Мінск): Розніца паміж версіямі

З Вікіпедыі, свабоднай энцыклапедыі
[недагледжаная версія][недагледжаная версія]
Змесціва выдалена Змесціва дададзена
Legobot (размовы | уклад)
др Bot: Migrating 5 interwiki links, now provided by Wikidata on d:q2635425 (translate me)
Няма тлумачэння праўкі
Радок 1: Радок 1:
{{Вуліца Мінска
{{coord|display=title|53|54|30|N|27|34|28|E|type:landmark_region:BY}}
|назва = Плошча Перамогі

|арыгінальная назва =
[[Image:Victory-square.jpg|right|thumb|300px|Плошча Перамогi]]
|ранейшыя назвы =
[[Выява:1958 Белорусская ССР Минск круглая площадь.jpeg|300px|thumb|Плошча Перамогі на паштовай марцы 1958 года]]
|статус =
'''Плошча Перамогi''' — [[плошча, архітэктура|плошча]] ў цэнтры [[Мінск|Мiнску]], знаходзiцца на скрыжаваннi [[Праспект Незалежнасці, Мінск|прaспекту Незалежнасцi]] з i [[Вуліца Захарава, Мінск|вуліцамі Захарава]] і [[Вуліца Кісялёва, Мінск|Кісялёва]]. Плошча знаходзiцца ў гiстарычным цэнтры [[Горад Мінск|Мiнску]] насупраць [[Дом-музей І з'езда РСДРП|дома-музею I-га з'езда РСДРП]] побач з будынкамi Галоўнай Рэдакцыi [[Нацыянальная дзяржаўная тэлерадыёкампанія Беларусі|Беларускага Радыё i Тэлебачання]], i Дома Вяселляў. Ад плошчы пачынаецца сквер якi цягнецца да ракi Свiслач i уваходу у Цэнтральны Парк Культуры i Адпачынку iмя М. Горкага.
|на карце =
|lat_dir = N |lat_deg = 53 |lat_min = 54 |lat_sec = 30
|lon_dir = E |lon_deg = 27 |lon_min = 34 |lon_sec = 28
|фота = Victory square, Minsk 01.jpg
|памер фота =
|подпіс =
|раён =
|гістарычны раён =
|метро = [[Станцыя метро Плошча Перамогі|Плошча Перамогі]]
|індэкс =
|тэлефоны =
|шырыня =
|працягласць =
|класіфікатар =
|на карце openstreetmap =
|на карце яндэкс =
|на карце гугл =
|Commons = Victory square, Minsk
|sort =
}}
[[Image:Victory-square.jpg|right|thumb|250пкс|Плошча Перамогi]]
'''Плошча Перамогi''' — [[плошча, архітэктура|плошча]] ў цэнтры [[Мінск|Мiнску]], знаходзiцца на скрыжаваннi [[Праспект Незалежнасці, Мінск|прaспекту Незалежнасцi]] з i [[Вуліца Захарава, Мінск|вуліцамі Захарава]] і [[Вуліца Кісялёва, Мінск|Кісялёва]]. Плошча знаходзiцца ў гiстарычным цэнтры [[Горад Мінск|Мiнску]] насупраць [[Дом-музей І з'езда РСДРП|дома-музея I-га з'езда РСДРП]] побач з будынкамi Галоўнай Рэдакцыi [[Нацыянальная дзяржаўная тэлерадыёкампанія Беларусі|Беларускага Радыё i Тэлебачання]], i [[Дома Вяселляў, Мінск|Дома Вяселляў]]. Ад плошчы пачынаецца [[скверы на плошчы Свабоды|сквер]], якi цягнецца да ракi Свiслач i уваходу у [[Цэнтральны дзіцячы парк імя Максіма Горкага|Цэнтральны Парк Культуры i Адпачынку iмя М. Горкага]].


Плошча з'яўляецца вiзiтнай карткай горада Мiнска. Праз яе праходзяць парады i святочныя шэсцi. Маладыя робяць на ёй здымак на сваё вяселле.
Плошча з'яўляецца вiзiтнай карткай горада Мiнска. Праз яе праходзяць парады i святочныя шэсцi. Маладыя робяць на ёй здымак на сваё вяселле.
Радок 22: Радок 44:
Як архітэктурны ансамбль пачала фарміравацца ў [[1939]] г. ў адпаведнасці з генпланам Мінска 1932—1936 гг. (арх. [[Ю. Кілаватаў]], кансультант [[В. Вітман]]).
Як архітэктурны ансамбль пачала фарміравацца ў [[1939]] г. ў адпаведнасці з генпланам Мінска 1932—1936 гг. (арх. [[Ю. Кілаватаў]], кансультант [[В. Вітман]]).


Да 1958 года плошча называлася Круглая. У 1939 г. пачалi будаваць два дугпадобных дома па проекту арх. Р. Столера. У час вайны iх часткова разбамбiлi. У 1947 годзе архiтэктар прыехаў у Мiнск i дапамог iх адбудаваць. Да вайны па праспекце Ленiна праз плошчу хадзiў трамвай.
Да 1958 года плошча называлася Круглая. У 1939 г. пачалi будаваць два дугпадобных дома па проекту арх. [[Р. Столер]]а. У час вайны iх часткова разбамбiлi. У 1947 годзе архiтэктар прыехаў у Мiнск i дапамог iх адбудаваць. Да вайны па праспекце Ленiна праз плошчу хадзiў трамвай.
Да ўмацавання манументу Перамогi на плошчы знаходзiўся сiмвалiчны камень абгароджаны цэпам.
Да ўмацавання манументу Перамогi на плошчы знаходзiўся сiмвалiчны камень абгароджаны цэпам.


У 1946 годзе быў аб'яўлены конкурс на манумент Перамогi. Пачаткова планавалася размясцiць помнiк каля цяперашняй Кастрычнiцкай плошчы. Магчыма гэтым тлумачыцца доўгае пуставанне месца Кастрычнiцкай плошчы да часу калi збудавалi Палац Рэспублiкi. Выбраны праект прадугледжваў 48-мятровы помнiк з белага мармуру з ружовым адценкам. Каб паспець адкрыць помнiк да 10-годдзя вызвалення Беларусi, вырашылi зрабiць яго з серага гранiту i на 10 метраў карацей.
У 1946 годзе быў аб'яўлены конкурс на манумент Перамогi. Пачаткова планавалася размясцiць помнiк каля цяперашняй Кастрычнiцкай плошчы. Магчыма гэтым тлумачыцца доўгае пуставанне месца Кастрычнiцкай плошчы да часу калi збудавалi Палац Рэспублiкi. Выбраны праект прадугледжваў 48-мятровы помнiк з белага мармуру з ружовым адценкам. Каб паспець адкрыць помнiк да 10-годдзя вызвалення Беларусi, вырашылi зрабiць яго з серага гранiту i на 10 метраў карацей.
[[Выява:1958 Белорусская ССР Минск круглая площадь.jpeg|300px|thumb|Плошча Перамогі на паштовай марцы 1958 года]]


Гранiт быў прывезены з-пад Днепрапятроўска i Жытомiра. Мазаiку для ордэна Перамогi прыслалi з Акадэмii мастацтваў Ленiнграда. Разьбу па гранiту зрабiлi украiнскiя муляры. Бронзавыя гарэльефы, меч i вянкi адлiвалi ленiнградскiя спецыялiсты завода «Манументскульптура».
[[Гранiт]] быў прывезены з-пад [[Днепрапятроўск]]а i [[Жытомiр]]а. Мазаiку для ордэна Перамогi прыслалi з [[Акадэмiя мастацтваў, Ленiнград|Акадэмii мастацтваў]] Ленiнграда. Разьбу па гранiту зрабiлi украiнскiя муляры. Бронзавыя гарэльефы, меч i вянкi адлiвалi ленiнградскiя спецыялiсты завода «Манументскульптура».


Ля падножжа помнiка [[3 ліпеня]] [[1961]] года, ў дзень 17-й гадавiны вызвалення горада Мiнска, ганаровы грамадзянiн города Мiнска, [[Герой Савецкага Саюза]] генерал-палкоўнiк [[А. С. Бурдзейны]] запалiў вечны агонь.
Ля падножжа помнiка [[3 ліпеня]] [[1961]] года, ў дзень 17-й гадавiны вызвалення горада Мiнска, ганаровы грамадзянiн города Мiнска, [[Герой Савецкага Саюза]] генерал-палкоўнiк [[А. С. Бурдзейны]] запалiў вечны агонь.


Каб змясцiць станцыю метро i выхады, у 1984-м архітэктары Б. Ларчанка, Б. Школьнiкаў i К. Вязгiн перапланавалi плошчу з круглай у авальную. 1 лiпеня 1984 года на плошчы умацавалi гранiтныя блокi з капсуламi з зямлёй гарадоў-герояў: Масквы, Ленiнграда, Волгаграда, Кiева, Адэсы, Севастопаля, Керчы, Наварасiйска, Тулы, Бресцскай крэпасцi. У 1985 годзе — капсулы з зямлёй гарадоў-герояў Смаленска i Мурманска.
Каб змясцiць станцыю метро i выхады, у 1984-м архітэктары [[Б. Ларчанка]], [[Б. Школьнiкаў]] i [[К. Вязгi]]н перапланавалi плошчу з круглай у авальную. 1 лiпеня 1984 года на плошчы умацавалi гранiтныя блокi з капсуламi з зямлёй гарадоў-герояў: [[Масква|Масквы]], [[Ленiнград]]а, [[Валгаград]]а, [[Кiеў|Кiева]], [[Адэса|Адэсы]], [[Севастопаль|Севастопаля]], [[Керч]]ы, [[Новарасiйск|Новарасiйска]], [[Тула|Тулы]], [[Бресцская крэпасць|Бресцскай крэпасцi]]. У 1985 годзе — капсулы з зямлёй гарадоў-герояў [[Смаленск]]а i [[Мурманск]]а.


[[Image:Belarus-Minsk-Victory Square-Pedestrian Subway-1.jpg|thumb|right|Манумент у падземным пераходзе станцыi]]
[[Image:Belarus-Minsk-Victory Square-Pedestrian Subway-1.jpg|thumb|злева|Манумент у падземным пераходзе станцыi]]


8 мая 1985 года ў знаменаванне 40-годдзя Перамогi ў падземным пераходзе на плошчы Перамогi адчынiлася Мемарыяльная зала ў гонар загiнуўшых Герояў Савецкага Саюза за вызваленне Беларусi. Пад плошчай была пабудавана кальцавая галерэя, якая пераходзiць у мемарыяльную залу. У цэнтры залы вянок з мастацкага шкла з падсветкай (мастак У. Пазняк). На сцяне залы замацаваныя бронзавая Зорка Героя Савецкага Саюза i аркушы з iмянами 566 нараджэнцаў Беларусi i iншых рэспублiк, якiя прымалi ўдзел у вазваленнi беларускай зямлi, i за свае подзвiгi былi ўзнагароджаныя званнем Героя Савецкага Союза.
8 мая 1985 года ў знаменаванне 40-годдзя Перамогi ў падземным пераходзе на плошчы Перамогi адчынiлася Мемарыяльная зала ў гонар загiнуўшых Герояў Савецкага Саюза за вызваленне Беларусi. Пад плошчай была пабудавана кальцавая галерэя, якая пераходзiць у мемарыяльную залу. У цэнтры залы вянок з мастацкага шкла з падсветкай (мастак [[У. Пазняк]]). На сцяне залы замацаваныя бронзавая Зорка Героя Савецкага Саюза i аркушы з iмянами 566 нараджэнцаў Беларусi i iншых рэспублiк, якiя прымалi ўдзел у вазваленнi беларускай зямлi, i за свае подзвiгi былi ўзнагароджаныя званнем Героя Савецкага Союза.


У 2003 г. адбылася чарговая рэканструкцыя плошчы.
У 2003 г. адбылася чарговая рэканструкцыя плошчы.

Версія ад 08:22, 9 сакавіка 2013

Плошча Перамогі
Мінск
Фатаграфія
Агульная інфармацыя
Краіна Беларусь
Горад Мінск
Найбліжэйшыя
станцыі метро
Плошча Перамогі
Назва ў гонар Вялікая Айчынная вайна
Паштовы індэкс 220005
Лагатып Вікісховішча Медыяфайлы на Вікісховішчы
Плошча Перамогi

Плошча Перамогi — плошча ў цэнтры Мiнску, знаходзiцца на скрыжаваннi прaспекту Незалежнасцi з i вуліцамі Захарава і Кісялёва. Плошча знаходзiцца ў гiстарычным цэнтры Мiнску насупраць дома-музея I-га з'езда РСДРП побач з будынкамi Галоўнай Рэдакцыi Беларускага Радыё i Тэлебачання, i Дома Вяселляў. Ад плошчы пачынаецца сквер, якi цягнецца да ракi Свiслач i уваходу у Цэнтральны Парк Культуры i Адпачынку iмя М. Горкага.

Плошча з'яўляецца вiзiтнай карткай горада Мiнска. Праз яе праходзяць парады i святочныя шэсцi. Маладыя робяць на ёй здымак на сваё вяселле.

Транспарт: Мятро Плошча Перамогi, трамваi 1,3,4,6,8,10,11.

Помнiк Перамогi

Помнік Перамогі на паштовай марцы Беларусі

На плошчы ўмацаваны трыццацiвасьмiмятровы гранiтны помнiк, увянчаны трохмятровым выяўленнем ордэна Перамогi. На пастаменце ў згрунтаваннi помнiку — свяшчэнны меч Перамогi. Помнiк збудаваны ў 1954 годзе у гонар воiнаў Савецкай армii i партызанаў Беларусi, якія загінулі ў баях за вызваленне Беларусi ад нямецка-фашысцкiх захопнiкаў. Скульптары: З. Азгур, А. А. Бембель, С. Селiханаў. Архiтэктары: У. А. Кароль, Г. Загорскi.

На чатырох гранях пастаменту помнiка закладзены бронзавыя тэматычныя гарэльефы: «9 мая 1945 года», «Савецкая Армiя ў гады Вялiкай Айчыннай вайны», «Партызаны Беларусi», «Слава паўшым героям».

Чатыры бронзовых вянка вакол абелiска вызначаюць чатыры франты, воiны якiх прамлi ўдзел у вызваленнi Беларусi ад фашысцкiх захопнiкаў.

Гiсторыя збудавання плошчы

Як архітэктурны ансамбль пачала фарміравацца ў 1939 г. ў адпаведнасці з генпланам Мінска 1932—1936 гг. (арх. Ю. Кілаватаў, кансультант В. Вітман).

Да 1958 года плошча называлася Круглая. У 1939 г. пачалi будаваць два дугпадобных дома па проекту арх. Р. Столера. У час вайны iх часткова разбамбiлi. У 1947 годзе архiтэктар прыехаў у Мiнск i дапамог iх адбудаваць. Да вайны па праспекце Ленiна праз плошчу хадзiў трамвай. Да ўмацавання манументу Перамогi на плошчы знаходзiўся сiмвалiчны камень абгароджаны цэпам.

У 1946 годзе быў аб'яўлены конкурс на манумент Перамогi. Пачаткова планавалася размясцiць помнiк каля цяперашняй Кастрычнiцкай плошчы. Магчыма гэтым тлумачыцца доўгае пуставанне месца Кастрычнiцкай плошчы да часу калi збудавалi Палац Рэспублiкi. Выбраны праект прадугледжваў 48-мятровы помнiк з белага мармуру з ружовым адценкам. Каб паспець адкрыць помнiк да 10-годдзя вызвалення Беларусi, вырашылi зрабiць яго з серага гранiту i на 10 метраў карацей.

Плошча Перамогі на паштовай марцы 1958 года

Гранiт быў прывезены з-пад Днепрапятроўска i Жытомiра. Мазаiку для ордэна Перамогi прыслалi з Акадэмii мастацтваў Ленiнграда. Разьбу па гранiту зрабiлi украiнскiя муляры. Бронзавыя гарэльефы, меч i вянкi адлiвалi ленiнградскiя спецыялiсты завода «Манументскульптура».

Ля падножжа помнiка 3 ліпеня 1961 года, ў дзень 17-й гадавiны вызвалення горада Мiнска, ганаровы грамадзянiн города Мiнска, Герой Савецкага Саюза генерал-палкоўнiк А. С. Бурдзейны запалiў вечны агонь.

Каб змясцiць станцыю метро i выхады, у 1984-м архітэктары Б. Ларчанка, Б. Школьнiкаў i К. Вязгiн перапланавалi плошчу з круглай у авальную. 1 лiпеня 1984 года на плошчы умацавалi гранiтныя блокi з капсуламi з зямлёй гарадоў-герояў: Масквы, Ленiнграда, Валгаграда, Кiева, Адэсы, Севастопаля, Керчы, Новарасiйска, Тулы, Бресцскай крэпасцi. У 1985 годзе — капсулы з зямлёй гарадоў-герояў Смаленска i Мурманска.

Манумент у падземным пераходзе станцыi

8 мая 1985 года ў знаменаванне 40-годдзя Перамогi ў падземным пераходзе на плошчы Перамогi адчынiлася Мемарыяльная зала ў гонар загiнуўшых Герояў Савецкага Саюза за вызваленне Беларусi. Пад плошчай была пабудавана кальцавая галерэя, якая пераходзiць у мемарыяльную залу. У цэнтры залы вянок з мастацкага шкла з падсветкай (мастак У. Пазняк). На сцяне залы замацаваныя бронзавая Зорка Героя Савецкага Саюза i аркушы з iмянами 566 нараджэнцаў Беларусi i iншых рэспублiк, якiя прымалi ўдзел у вазваленнi беларускай зямлi, i за свае подзвiгi былi ўзнагароджаныя званнем Героя Савецкага Союза.

У 2003 г. адбылася чарговая рэканструкцыя плошчы.

Спасылкi