Лютэранская кірха Святога Іаана (Гродна): Розніца паміж версіямі

З Вікіпедыі, свабоднай энцыклапедыі
[дагледжаная версія][дагледжаная версія]
Змесціва выдалена Змесціва дададзена
Няма тлумачэння праўкі
Legobot (размовы | уклад)
др Bot: Migrating 3 interwiki links, now provided by Wikidata on d:q2340922 (translate me)
Радок 79: Радок 79:
[[Катэгорыя:Храмы Гродна]]
[[Катэгорыя:Храмы Гродна]]
[[Катэгорыя:Лютэранскія цэрквы Беларусі]]
[[Катэгорыя:Лютэранскія цэрквы Беларусі]]

[[be-x-old:Лютэранская кірха (Горадня)]]
[[pl:Kościół ewangelicko-augsburski św. Jana w Grodnie]]
[[ru:Лютеранская кирха (Гродно)]]

Версія ад 09:53, 9 сакавіка 2013

Кірха
Лютэранская кірха
53°41′14″ пн. ш. 23°50′26″ у. д.HGЯO
Краіна  Беларусь
Горад Гродна
Канфесія лютэранства
Архітэктурны стыль неаготыка
Дата заснавання 1783
Асноўныя даты

1793перабудавана
1842перабудавана

1912перабудавана
Сайт luther.by
Map
Лагатып Вікісховішча Медыяфайлы на Вікісховішчы

Лютэранская кірха Святога Іаана — дзеючы лютэранскі храм у цэнтральнай частцы Гродна - Гарадніцы.

Гісторыя

Афіцыйнай датай заснавання кірхі ў Гродне лічыцца 1793 г., калі Станіслаў Аўгуст Панятоўскі перадаў будынак нямецкай суполцы. Пад кірху быў прыстасаваны будынак сталовай для галандскіх і нямецкіх рамеснікаў, якіх запрасіў у Гродна гродзенскі староста Антоній Тызенгаўз. Канчаткова выгляд кірхі склаўся ў 1873 г. На вежы быў усталяваны гадзіннік. У 1912 г. храм значна перабудавалі.

Кірха пасля поўнага аднаўлення ў 1912 годзе

Кірха дзейнічала ў Гродне да 1944 г. Пасля Вялікай Айчыннай вайны тут знаходзіўся архіў. У 1-й палове 1990-х гг. кірха вернута вернікам і дзейнічае як евангелісцка-лютэранскі храм.

У 2012 плануецца пачаць рэканструкцыю кірхі: збудаваць ліўневую каналізацыю, умацаваць сцены, абліцаваць і пафарбаваць фасады, а таксама важны элемент будынка - разбураны шпіль з крыжам.[1]

Архітэктура

Аднанефавая аднавежавая пабудова з пяціграннай апсідай і сакрысціямі. Галоўны фасад мае сіметрычную, выцягнутую па вертыкалі дынамічную кампазіцыю. Квадратная ў плане высокая манументальная вежа-званіца выступае з асноўнага аб’ёму. Галоўны ўваход (праз вежу) аформлены вялікім стральчатым парталам, над ім – акно-«ружа». Інтэр’ер храма мае выцягнутую па падоўжнай восі сіметрычную кампазіцыю. Асноўны прамавугольны ў плане аб’ём перакрыты арыгінальным па форме фігурным скляпеннем. Захавалася два аўтэнтычных вітража за алтаром, арнамент якіх выкладзены ў форме лютэранскага сімвала: ружы, унутры якой знаходзіцца сэрца з крыжам. Таксама захаваліся кованая купель, звон і гадзіннік на галоўнай вежы. Арган і іншыя рэчы канфіскаваныя, за савецкім часам, з кірхі для філармоніі і ўладкавання парткабінетаў[1].

Побач з кірхай знаходзілася і евангелічныя могілкі з капліцай (1793-1936). У доме №3а ў 1912 г. знаходзіўся дом пастара і лютэранская школа на другім паверсе.

Зноскі

  1. а б Татьяна Черкес. У гродненской кирхи появилась надежда на реконструкцию. — Вечерний Гродно.