Прыёны: Розніца паміж версіямі

З Вікіпедыі, свабоднай энцыклапедыі
[дагледжаная версія][дагледжаная версія]
Змесціва выдалена Змесціва дададзена
Няма тлумачэння праўкі
Радок 18: Радок 18:
{{Link GA|en}}
{{Link GA|en}}
{{Link GA|ja}}
{{Link GA|ja}}

[[ar:بريون]]
[[as:প্ৰিয়ন]]
[[ast:Prión]]
[[az:Prionlar]]
[[bg:Прион]]
[[ca:Prió]]
[[cs:Prion]]
[[da:Prion]]
[[de:Prion]]
[[en:Prion]]
[[eo:Priono]]
[[es:Prion]]
[[et:Prioonid]]
[[eu:Prioi]]
[[fa:پریون]]
[[fi:Prioni]]
[[fr:Prion (protéine)]]
[[gl:Prión]]
[[he:פריון (חלבון)]]
[[hr:Prioni]]
[[ht:Priyon]]
[[hu:Prion]]
[[ia:Prion]]
[[id:Prion]]
[[it:Prione]]
[[ja:プリオン]]
[[jv:Prion]]
[[kk:Прионы (Зардапты белоктар)]]
[[ko:프리온]]
[[lt:Prionas]]
[[ml:പ്രിയോൺ]]
[[nl:Prion]]
[[nn:Prion]]
[[no:Prioner]]
[[oc:Prion]]
[[pl:Priony]]
[[pt:Príon]]
[[ro:Prion]]
[[ru:Прионы]]
[[simple:Prion]]
[[sk:Prión]]
[[sl:Prion]]
[[sr:Приони]]
[[sv:Prion]]
[[ta:புரதப்பீழை]]
[[th:พรีออน]]
[[tr:Prion]]
[[uk:Пріон (білок)]]
[[vi:Viroid và Prion]]
[[zh:朊毒體]]
[[zh-yue:朊毒體]]

Версія ад 13:31, 9 сакавіка 2013

Прыёны (ад англ.: proteinaceous infectious particles — бялковыя заразныя)— асаблівыя бялкі, якія выклікаюць пашкоджанне нервнай сістэмы чалавека і жывёл з развіццём губчастага перараджэння галаўнога мозга; выклікаюць павольныя інфекцыі.

Апісаны С. Прузінерам.

Маюць форму бялковых фібрыл даўжынёй 50-500 нм.

Асаблівасць прыёнаў (як узбуджальнікаў хвароб) — адсутнасць у іх структуры нуклеінавых кіслот, устойлівасць да кіпячэння, дзеяння пары спірту (70° С), яны інертныя да рэчываў, якія разбураюць нуклеінавыя кіслоты. Аднак прыёны адчувальны да дзеяння рэчываў, што інактывуюць бялкі.

Гл. таксама

Літаратура

  • Беларуская энцыклапедыя: У 18 т. Т.13: Праміле — Рэлаксін / Рэдкал.: Г. П. Пашкоў і інш. — Мн.: БелЭн, 2001. — Т. 13. — С. 125. — 576 с. — 10 000 экз. — ISBN 985-11-0216-4 (Т. 13).

Шаблон:Link GA Шаблон:Link GA