Храм Венеры і Ромы: Розніца паміж версіямі

З Вікіпедыі, свабоднай энцыклапедыі
[дагледжаная версія][дагледжаная версія]
Змесціва выдалена Змесціва дададзена
Xqbot (размовы | уклад)
др r2.7.3) (робат дадаў: ru:Храм Венеры и Ромы
Legobot (размовы | уклад)
др Bot: Migrating 21 interwiki links, now provided by Wikidata on d:q430792 (translate me)
Радок 33: Радок 33:
[[Катэгорыя:Славутасці Рыма]]
[[Катэгорыя:Славутасці Рыма]]
[[Катэгорыя:Архітэктура Старажытнага Рыма]]
[[Катэгорыя:Архітэктура Старажытнага Рыма]]

[[bg:Храм на Венера и Рома]]
[[ca:Temple de Venus i Roma]]
[[cs:Chrám Venuše a Romy]]
[[de:Tempel der Venus und der Roma]]
[[en:Temple of Venus and Roma]]
[[es:Templo de Venus y Roma]]
[[eu:Venus eta Erromaren tenplua]]
[[fi:Venuksen ja Rooman temppeli]]
[[fr:Temple de Vénus et de Rome]]
[[he:מקדש ונוס ורומא]]
[[hu:Vénusz és Róma temploma]]
[[it:Tempio di Venere e Roma]]
[[ja:ウェヌスとローマ神殿]]
[[nl:Tempel van Venus en Roma]]
[[pl:Świątynia Wenus i Romy]]
[[pt:Templo de Vénus e Roma]]
[[ru:Храм Венеры и Ромы]]
[[sh:Hram Venere i Rome]]
[[sv:Venus och Romas tempel]]
[[uk:Храм Венери і Роми]]
[[zh:维纳斯和罗马神庙]]

Версія ад 02:36, 10 сакавіка 2013

Від на храм

Храм багінь Венеры і Ромы (лац.: templum Venus et Roma, таксама зваўся templum urbis Romae[1], templum urbis[2]) — некалі найбуйнейшае рэлігійнае збудаванне старажытнага Рыма[3].

Збудаванне займала ўсю тэрыторыю ад базілікі Максенцыя і да даліны Калізея, і было збудавана на пастаменце даўжынёй у 145 м і шырынёй у 100 м. Храм быў пабудаваны пры імператары Адрыяне ў 135 годзе н.э., на тым месцы, дзе калісьці размяшчаўся порцік Залатога дому Нерона[3].

План храма Венеры і Ромы, 1830

Храм займаў цэнтральную частку порціка: ён быў пабудаваны з дзвюх цэл, адна насупраць другой, з агульнай унутранай сцяной[4]. Цэла, якая выходзіла да форума, была прысвечана багіні горада Рыма — Роме, іншая прысвечана багіні Венеры.

Пасля пажару Максенцый перабудаваў інтэр'ер у 307 годзе н.э.[4]: дзве апсіды былі высечаны ў задняй частцы цэлы, дзе размясцілі статуі багінь, бакавыя сцены з парфіравымі калонамі апраўлялі нішы для статуй. Падлога была выкладзены геаметрычнай мазаікай з каляровага мармуру. Усходняя цэла захавалася да нашых дзён лепш за ўсё, бо яна доўгі час з'яўлялася часткай царквы Санта-Франчэска-Рамана.

Гл. таксама

Літаратура

  • Andrea Barattolo, Sulla decorazione delle celle del tempio di Venere e Roma all’epoca di Adriano, in Bullettino della Commissione Archeologica Comunale di Roma, 84, 1974-75, pp. 133-148.
  • Andrea Barattolo, Nuove ricerche sull’architettura del tempio di Venere e Roma in età adrianea, in Römische Mitteilungen, 80, 1973, pp. 243-269.
  • Andrea Barattolo, Il tempio di Venere e Roma un tempio "greco" nell'urbe, in Römische Mitteilungen, 85, 1978, p. 397 s.
  • Ferdinando Castagnoli, Il Tempio di Roma nel Medioevo, in Archivio della Società Romana di Storia Patria, 70, 1947, pp. 163-169.
  • Alessandro Cassatella e Stefania Panella, Restituzione dell'impianto adrianeo del Tempio di Venere e Roma, in Archeologia Laziale, Consiglio Nazionale delle Ricerche, 1990, pp. 52-54.
  • Vincent Laloux, Restauration du temple de Vénus et Rome, in Mélanges de l’Ecole Française de Rome - Archéologie, 1882, pp. 362-370.
  • Sandro Lorenzatti, Vicende del tempio di Venere e Roma nel Medioevo e nel Rinascimento, in Rivista dell’Istituto Nazionale di Archeologia e storia dell’Arte, 13, 1990, pp. 119-138.
  • Giuseppe Lugli, Il restauro del tempio di Venere e Roma, in Pan, 5, 7, 1935, pp. 364-375.
  • Antonio Muñoz, Il tempio di Venere e Roma, in Capitolium, 13, 1935, pp. 215-234.
  • Filippo Coarelli, Guida archeologica di Roma, Arnoldo Mondadori Editore, Verona 1984.

Зноскі

  1. Serv. Aen. II.227
  2. Amm. Marcell. XVI.10.14; Hist. Aug. Hadr. 19; Cassiod. Chron.
  3. а б Храм Венеры і Ромы
  4. а б Коарелли Ф. Рим. Археологический путеводитель.