Бутаўт: Розніца паміж версіямі
| [недагледжаная версія] | [недагледжаная версія] |
Новая старонка: ''''Бутаўт Кейстутавіч''' (у хрышчэнні ''Генрых'') (памёр пасля 1381), сын Кейстута і Б...' |
Няма тлумачэння праўкі |
||
| Радок 1: | Радок 1: | ||
'''Бутаўт Кейстутавіч''' (у хрышчэнні ''Генрых'') (памёр пасля 1381) |
'''Бутаўт Кейстутавіч''' (у хрышчэнні ''Генрых'') (памёр пасля 1381) - сын [[Кейстут|Кейстута]] і [[Бірута|Біруты]] |
||
Быў князем [[Горад Драгічын, Польшча|драгічынскім]]. У 1365 годзе перайшоў на бок [[Тэўтонскі Ордэн|Тэўтонскага Ордэну]], ахрысціўся ў каталіцтва ў [[Кёнігсберг|Кёнігсбергу]], потым удзельнічаў у няўдалым паходзе войск Ордэна на [[Вільня|Вільню]]. Дзесьці паміж жніўнем 1365 і 1368 годзе прыбыў на двор імператара і чэшскага караля [[Карл IV|Карла IV]] у [[Прага|Празе]], ад якога атрымаў тытул герцага і землі ва ўладанне. Узгадваецца ў атачэнні імператара да 1378 году. Апошні раз узгадваецца ў крыніцах у 1381, у паведамленні пра уцёкі з Літвы ягонага сына [[Вайдута|Вайдуты]], які таксама прыняў каталіцкі хрост і накіраваўся на двор чэшскага караля. Пахаваны ў аўгустыніянскім касцёле св. Тамаша ў Празе. |
Быў князем [[Горад Драгічын, Польшча|драгічынскім]]. У 1365 годзе перайшоў на бок [[Тэўтонскі Ордэн|Тэўтонскага Ордэну]], ахрысціўся ў каталіцтва ў [[Кёнігсберг|Кёнігсбергу]], потым удзельнічаў у няўдалым паходзе войск Ордэна на [[Вільня|Вільню]]. Дзесьці паміж жніўнем 1365 і 1368 годзе прыбыў на двор імператара і чэшскага караля [[Карл IV|Карла IV]] у [[Прага|Празе]], ад якога атрымаў тытул герцага і землі ва ўладанне. Узгадваецца ў атачэнні імператара да 1378 году. Апошні раз узгадваецца ў крыніцах у 1381, у паведамленні пра уцёкі з Літвы ягонага сына [[Вайдута|Вайдуты]], які таксама прыняў каталіцкі хрост і накіраваўся на двор чэшскага караля. Пахаваны ў аўгустыніянскім касцёле св. Тамаша ў Празе. |
||
Версія ад 17:00, 20 красавіка 2013
Бутаўт Кейстутавіч (у хрышчэнні Генрых) (памёр пасля 1381) - сын Кейстута і Біруты
Быў князем драгічынскім. У 1365 годзе перайшоў на бок Тэўтонскага Ордэну, ахрысціўся ў каталіцтва ў Кёнігсбергу, потым удзельнічаў у няўдалым паходзе войск Ордэна на Вільню. Дзесьці паміж жніўнем 1365 і 1368 годзе прыбыў на двор імператара і чэшскага караля Карла IV у Празе, ад якога атрымаў тытул герцага і землі ва ўладанне. Узгадваецца ў атачэнні імператара да 1378 году. Апошні раз узгадваецца ў крыніцах у 1381, у паведамленні пра уцёкі з Літвы ягонага сына Вайдуты, які таксама прыняў каталіцкі хрост і накіраваўся на двор чэшскага караля. Пахаваны ў аўгустыніянскім касцёле св. Тамаша ў Празе.
Літаратура
Rowell, S. C. (June 1996). "Unexpected Contacts: Lithuanians at Western Courts, c. 1316–c. 1400". English Historical Review 111 (442): 567–570. ISSN 0013-8266.
Fijałek Jan , Wnuk Kiejstuta Jan książe drohiczinski kustosz i kanonik krakowski, drugi rektor Uniwersytetu Jagiellońskiego. Kwartalnik Historyczny 1914, Lwów 1914, s.181–197.