Бутаўт: Розніца паміж версіямі

Інтэрактыўны прагляд гісторыі

[дагледжаная версія]

← Папярэдняя праўка Наступная праўка →

Змесціва выдалена Змесціва дададзена

ВізуальнаВікіразметка

Лінейны

Версія ад 21:24, 20 красавіка 2013

Бутаўт Кейстутавіч, у хрышчэнні Генрых (памёр пасля 1381) — сын Кейстута і Біруты

Быў князем драгічынскім. У 1365 годзе перайшоў на бок Тэўтонскага Ордэна, ахрысціўся ў каталіцтва ў Кёнігсбергу, потым удзельнічаў у няўдалым паходзе войскаў Ордэна на Вільню. Дзесьці паміж жніўнем 1365 і 1368 годам прыбыў да двора імператара і чэшскага караля Карла IV Люксембургскага ў Празе, ад якога атрымаў тытул герцага і землі ва ўладанне. Успамінаецца ў свіце імператара да 1378 года. Апошні раз успамінаецца ў крыніцах у 1381 годзе, у паведамленні пра уцёкі з Літвы ягонага сына Вайдуты, які таксама прыняў каталіцкі хрышчэнне і накіраваўся да двара чэшскага караля. Пахаваны ў аўгустыніянскім касцёле св. Тамаша ў Празе.

Літаратура

Rowell, S. C. (June 1996). «Unexpected Contacts: Lithuanians at Western Courts, c. 1316-c. 1400». English Historical Review 111 (442): 567—570. ISSN 0013-8266.
Fijałek Jan, Wnuk Kiejstuta Jan książe drohiczinski kustosz i kanonik krakowski, drugi rektor Uniwersytetu Jagiellońskiego. Kwartalnik Historyczny 1914, Lwów 1914, s.181-197.

@@ Радок 1: / Радок 1: @@
 '''Бутаўт Кейстутавіч''', у хрышчэнні '''Генрых''' (памёр пасля 1381) — сын [[Кейстут]]а і [[Бірута, жонка Кейстута|Біруты]]
-Быў князем [[Горад Драгічын, Польшча|драгічынскім]]. У 1365 годзе перайшоў на бок [[Тэўтонскі Ордэн|Тэўтонскага Ордэна]], ахрысціўся ў каталіцтва ў [[Кёнігсберг]]у, потым удзельнічаў у няўдалым паходзе войскаў Ордэна на [[Вільня|Вільню]]. Дзесьці паміж жніўнем 1365 і 1368 годам прыбыў да [[двор сюзерэна|двора]] імператара і чэшскага караля [[Карл IV Люксембургскі|Карла IV Люксембургскага]] у [[Прага|Празе]], ад якога атрымаў тытул герцага і землі ва ўладанне. Успамінаецца ў свіце імператара да 1378 года. Апошні раз успамінаецца ў крыніцах у 1381 годзе, у паведамленні пра уцёкі з Літвы ягонага сына [[Вайдута|Вайдуты]], які таксама прыняў каталіцкі хрышчэнне і накіраваўся да двора чэшскага караля. Пахаваны ў аўгустыніянскім касцёле св. Тамаша ў Празе.
+Быў князем [[Горад Драгічын, Польшча|драгічынскім]]. У 1365 годзе перайшоў на бок [[Тэўтонскі Ордэн|Тэўтонскага Ордэна]], ахрысціўся ў каталіцтва ў [[Кёнігсберг]]у, потым удзельнічаў у няўдалым паходзе войскаў Ордэна на [[Вільня|Вільню]]. Дзесьці паміж жніўнем 1365 і 1368 годам прыбыў да [[двор сюзерэна|двора]] імператара і чэшскага караля [[Карл IV Люксембургскі|Карла IV Люксембургскага]] ў [[Прага|Празе]], ад якога атрымаў тытул герцага і землі ва ўладанне. Успамінаецца ў свіце імператара да 1378 года. Апошні раз успамінаецца ў крыніцах у 1381 годзе, у паведамленні пра уцёкі з Літвы ягонага сына [[Вайдута|Вайдуты]], які таксама прыняў каталіцкі хрышчэнне і накіраваўся да двара чэшскага караля. Пахаваны ў аўгустыніянскім касцёле св. Тамаша ў Празе.
 == Літаратура ==
 * Rowell, S. C. (June 1996). «Unexpected Contacts: Lithuanians at Western Courts, c. 1316-c. 1400». English Historical Review 111 (442): 567—570. ISSN 0013-8266.
-* Fijałek Jan , Wnuk Kiejstuta Jan książe drohiczinski kustosz i kanonik krakowski, drugi rektor Uniwersytetu Jagiellońskiego. Kwartalnik Historyczny 1914, Lwów 1914, s.181-197.
+* Fijałek Jan, Wnuk Kiejstuta Jan książe drohiczinski kustosz i kanonik krakowski, drugi rektor Uniwersytetu Jagiellońskiego. Kwartalnik Historyczny 1914, Lwów 1914, s.181-197.
 [[Катэгорыя:Асобы]]