Піньінь: Розніца паміж версіямі
[дагледжаная версія] | [дагледжаная версія] |
Новая старонка: '{{Сістэмы транскрыпцыі кітайскіх іерогліфаў}} '''Піньі{{subst:націск}}нь''' ({{lang-zh|拼音}}, ''pīnyīn''; б...' |
|||
Радок 9: | Радок 9: | ||
У піньіне выкарыстоўваюцца ўсе літары лацінскага алфавіту, акрамя V, і дададзена літара Ü ([[Ü, лацінка|u-умляўт]]; пры ўводзе ў камп'ютар літара V можа выкарыстоўвацца замест Ü). Абазначэнне [[тон, лінгвістыка|тонаў]] у піньіне прадугледжана з дапамогай [[надрадковыя знакі|надрадковых знакаў]]. Звычайна іх пішуць толькі ў навучальнай літаратуры. У слоўніках нумар тону часам указваецца за словам, запісаным піньінем, напрыклад: ''dong2'' або ''dong²'' (= ''dóng''). |
У піньіне выкарыстоўваюцца ўсе літары лацінскага алфавіту, акрамя V, і дададзена літара Ü ([[Ü, лацінка|u-умляўт]]; пры ўводзе ў камп'ютар літара V можа выкарыстоўвацца замест Ü). Абазначэнне [[тон, лінгвістыка|тонаў]] у піньіне прадугледжана з дапамогай [[надрадковыя знакі|надрадковых знакаў]]. Звычайна іх пішуць толькі ў навучальнай літаратуры. У слоўніках нумар тону часам указваецца за словам, запісаным піньінем, напрыклад: ''dong2'' або ''dong²'' (= ''dóng''). |
||
{{зноскі}} |
|||
== Ссылки == |
|||
== Спасылкі == |
|||
* [http://pinyin.info/ PinYin.info — a guide to the writing of Mandarin Chinese in romanization] {{en icon}} |
* [http://pinyin.info/ PinYin.info — a guide to the writing of Mandarin Chinese in romanization] {{en icon}} |
||
* [http://cq.netsh.com/bbs/757809/html/tree_33024454.html New Edition Hanyu Pinyin Syllable Table] {{ref-zh}}{{en icon}} |
* [http://cq.netsh.com/bbs/757809/html/tree_33024454.html New Edition Hanyu Pinyin Syllable Table] {{ref-zh}}{{en icon}} |
Версія ад 23:15, 22 красавіка 2013
Сістэмы транскрыпцыі кітайскіх іерогліфаў |
Путунхуа |
Лацінкай
Кірыліцай Іншае
|
Кантонская |
Лацінкай
Кірыліцай |
Фуцзяньская |
Лацінкай
|
Піньі́нь (кіт.: 拼音, pīnyīn; больш афіцыйна: 汉语拼音, Hànyǔ pīnyīn, Ханьюй піньінь, гэта значыць «Запіс гукаў кітайскай мовы») — сістэма раманізацыі для кітайскай мовы. У Кітайскай Народнай Рэспубліцы (КНР) піньінь мае афіцыйны статус[1]. З 1 студзеня 2009 г. піньінь стаў афіцыйным стандартам раманізацыі на Тайвані[2][3]. У ліпені 2009 г. прэзідэнт астраўной дзяржавы Ма Інцзю на паседжанні Форума па эканоміцы, гандлю і культуры паміж бакамі Тайваньскага праліва (г. Чанша, правінцыя Хунань) прапанаваў таксама перайсці на спрошчаныя іерогліфы.
Піньінь быў прыняты ў 1958 г.[1], з 1979 ён выкарыстоўваецца ва ўсім свеце ў якасці афіцыйнай лацінскай транскрыпцыі імёнаў і назваў з КНР. Яна замяніла транскрыпцыі Уэйда—Джайлза і чжуінь, якія існавалі раней.
Транскрыпцыя была ўхвалена Міжнароднай арганізацыяй па стандартызацыі (ISO) у якасці асноўнай лацінскай транскрыпцыі кітайскай мовы.
У піньіне выкарыстоўваюцца ўсе літары лацінскага алфавіту, акрамя V, і дададзена літара Ü (u-умляўт; пры ўводзе ў камп'ютар літара V можа выкарыстоўвацца замест Ü). Абазначэнне тонаў у піньіне прадугледжана з дапамогай надрадковых знакаў. Звычайна іх пішуць толькі ў навучальнай літаратуры. У слоўніках нумар тону часам указваецца за словам, запісаным піньінем, напрыклад: dong2 або dong² (= dóng).
Зноскі
- ↑ а б Pinyin celebrates 50th birthday . Сіньхуа (11 лютага 2008). Архівавана з першакрыніцы 23 жніўня 2011. Праверана 20 верасня 2008.
- ↑ Hanyu Pinyin to be standard system in 2009 . Taipei Times (18 верасня 2008). Архівавана з першакрыніцы 23 жніўня 2011. Праверана 20 верасня 2008.
- ↑ Gov't to improve English-friendly environment . The China Post (18 верасня 2008). Архівавана з першакрыніцы 23 жніўня 2011. Праверана 20 верасня 2008.