Павел III: Розніца паміж версіямі

З Вікіпедыі, свабоднай энцыклапедыі
[дагледжаная версія][дагледжаная версія]
Змесціва выдалена Змесціва дададзена
Legobot (размовы | уклад)
др Bot: Migrating 56 interwiki links, now provided by Wikidata on d:q133001 (translate me)
Радок 21: Радок 21:
Commons = Paulus III
Commons = Paulus III
}}
}}
'''Павел III''' (лац.: Paulus PP III; свецкае імя: Алесандра Фарнезе, італ. Alessandro Farnese; [[29 лютага]] [[1468]] - [[10 лістапада]] [[1549]]) — [[папа рымскі]] з [[13 кастрычніка]] [[1534]] па [[10 лістапада]] [[1549]] г.
'''Павел III''' (лац.: Paulus PP III; свецкае імя: Алесандра Фарнезе, італ. Alessandro Farnese; [[29 лютага]] [[1468]] - [[10 лістапада]] [[1549]]) — [[Папа Рымскі]] з [[13 кастрычніка]] [[1534]] па [[10 лістапада]] [[1549]] г. Наведваў лекцыі гуманіста [[Пампоній Лет|Пампонія Лета]]. Ва ўзросце 25 гадоў, не маючы духоўнага сану, быў прызначаны папам [[Аляксандр VI, Папа Рымскі|Аляксандрам VI]] кардыналам і епіскапам адразу трох дыяцэзій. Сваёй кар'ерай ён быў абавязаны сястры, [[Джулія Фарнезэ|Джуліі Фарнезэ]], якая была палюбоўніцай папы Аляскандра VI. [[Юлій II, Папа Рымскі|Юлій II]] ўзнагародзіў Алясандра чацвёртым, а [[Клімент VII, Папа Рымскі|Клімент VII]] — пятым епіскапствам. У [[1534]] годзе быў абраны Папам Рымскім.


Кардыналы разлічвалі, што дасведчаны ў палітычных справах Фарнезэ зможа ўмела манеўраваць паміж [[Каралеўства Францыя|Францыяй]] і [[Габсбургская манархія|Габсбургамі]]. Пачатак яго пантыфікату не паказваў на тое, што ён мае намер правесці рэформу звычаяў папскай курыі.

У першай палове [[XVI стагоддзе|XVI стагоддзя]] папства ў шэрагу заходнееўрапейскіх дзяржаў пацярпела шэраг паразаў. Нават у асяроддзі італьянскага духавенства, у прыватнасці ў папскіх колах, заўважалася трывога. У сувязі з ростам [[лютэранства|лютэранскіх]] ідэй у Італіі папа Павел III у [[1536]] выдаў булу, якая пагражала адлучэннем ад царквы за ўсякую апеляцыю да сабора. У [[1542]] Павел III вырашыў выкарыстаць вопыт іспанскай [[інквізіцыя|інквізіцыі]] і булай «[[Licet ab initio]]» заснаваў у [[Рым]]е цэнтральны інквізіцыйны трыбунал з неабмежаванымі правамі.

У [[1540]] Павел III булай «[[Regiminis militantis ecclesiae]]» заснаваў [[езуіцкі ордэн]] з пералікам першых дзесяці яго членаў-заснавальнікаў.

== Спасылкі ==
{{Commons|Category:Paulus III}}
* [http://www.newadvent.org/cathen/11579a.htm Pope Paul III]. Catholic Encyclopedia.
{{Папы рымскія}}
{{Папы рымскія}}
[[Катэгорыя:Папы Рымскія]]
[[Катэгорыя:Папы Рымскія]]

Версія ад 16:11, 1 мая 2013

Павел III
лац.: Paulus PP III

Герб
220-ы Папа Рымскі
13 кастрычніка 1534 — 10 лістапада 1549
Царква Рымска-каталіцкая царква
Каранацыя 3 лістапада 1534
Папярэднік Клімент VII
Пераемнік Юлій III

Адукацыя
Дзейнасць каталіцкі святар, Папа Рымскі
Нараджэнне 29 лютага 1468(1468-02-29)
Рым, Папская вобласць
Смерць 10 лістапада 1549(1549-11-10) (81 год)
Рым
Пахаванне
Дынастыя Фарнезэ[1]
Бацька П'ер Луіджы Фарнезэ Старэйшы[d]
Маці Джаванна Каэтані[d]
Дзеці Канстанца Фарнезэ[d], Ранучыа Фарнезэ[d] і П'ер Луіджы Фарнезэ
Прыняцце свяшчэннага сану 1519
Кардынал з 1493
Лагатып Вікісховішча Медыяфайлы на Вікісховішчы

Павел III (лац.: Paulus PP III; свецкае імя: Алесандра Фарнезе, італ. Alessandro Farnese; 29 лютага 1468 - 10 лістапада 1549) — Папа Рымскі з 13 кастрычніка 1534 па 10 лістапада 1549 г. Наведваў лекцыі гуманіста Пампонія Лета. Ва ўзросце 25 гадоў, не маючы духоўнага сану, быў прызначаны папам Аляксандрам VI кардыналам і епіскапам адразу трох дыяцэзій. Сваёй кар'ерай ён быў абавязаны сястры, Джуліі Фарнезэ, якая была палюбоўніцай папы Аляскандра VI. Юлій II ўзнагародзіў Алясандра чацвёртым, а Клімент VII — пятым епіскапствам. У 1534 годзе быў абраны Папам Рымскім.

Кардыналы разлічвалі, што дасведчаны ў палітычных справах Фарнезэ зможа ўмела манеўраваць паміж Францыяй і Габсбургамі. Пачатак яго пантыфікату не паказваў на тое, што ён мае намер правесці рэформу звычаяў папскай курыі.

У першай палове XVI стагоддзя папства ў шэрагу заходнееўрапейскіх дзяржаў пацярпела шэраг паразаў. Нават у асяроддзі італьянскага духавенства, у прыватнасці ў папскіх колах, заўважалася трывога. У сувязі з ростам лютэранскіх ідэй у Італіі папа Павел III у 1536 выдаў булу, якая пагражала адлучэннем ад царквы за ўсякую апеляцыю да сабора. У 1542 Павел III вырашыў выкарыстаць вопыт іспанскай інквізіцыі і булай «Licet ab initio» заснаваў у Рыме цэнтральны інквізіцыйны трыбунал з неабмежаванымі правамі.

У 1540 Павел III булай «Regiminis militantis ecclesiae» заснаваў езуіцкі ордэн з пералікам першых дзесяці яго членаў-заснавальнікаў.

Спасылкі

  1. Union List of Artist Names — 2021. Праверана 9 мая 2022.