Амедэо Мадыльяні: Розніца паміж версіямі
[дагледжаная версія] | [дагледжаная версія] |
Радок 41: | Радок 41: | ||
У [[1898]] годзе Мадзільяні пачаў наведваць у Ліворна прыватную мастацкую студыю Гульельма Мікеле. У свае 14 гадоў ён быў малодшым з вучняў у сваім класе. Акрамя урокаў у студыі з моцнай арыентацыяй на [[імпрэсіянізм]], у атэлье Джына Ромити Мадзільяні вучыўся адлюстроўваць аголеную натуру. Да [[1900]] года здароўе юнага Мадзільяні пагоршыўся, у дадатак ён захварэў на сухоты і вымушаны быў разам са сваёй маці правесці зіму 1900-1901 гадоў у [[Неапаль|Неапалі]], Рыме і на [[Капры]]. З свайго падарожжа Мадзільяні напісаў пяць лістоў свайму сябру Оскару Гилья, з якіх можна даведацца пра стаўленне Мадзільяні да Рыма. |
У [[1898]] годзе Мадзільяні пачаў наведваць у Ліворна прыватную мастацкую студыю Гульельма Мікеле. У свае 14 гадоў ён быў малодшым з вучняў у сваім класе. Акрамя урокаў у студыі з моцнай арыентацыяй на [[імпрэсіянізм]], у атэлье Джына Ромити Мадзільяні вучыўся адлюстроўваць аголеную натуру. Да [[1900]] года здароўе юнага Мадзільяні пагоршыўся, у дадатак ён захварэў на сухоты і вымушаны быў разам са сваёй маці правесці зіму 1900-1901 гадоў у [[Неапаль|Неапалі]], Рыме і на [[Капры]]. З свайго падарожжа Мадзільяні напісаў пяць лістоў свайму сябру Оскару Гилья, з якіх можна даведацца пра стаўленне Мадзільяні да Рыма. |
||
Увесну [[1901]] года Мадзільяні рушыў услед за Оскарам Гилья ў [[Фларэнцыя|Фларэнцыю]] - яны сябравалі нягледзячы на дзевяцігадовую розніцу ва ўзросце. Пасля праведзенай у Рыме зімы вясной [[1902]] года Мадзільяні паступіў у Вольную школу жывапісу аголенай натуры (Scuola libera di Nudo) у Фларэнцыі, дзе навучаўся майстэрству ў Джавані |
Увесну [[1901]] года Мадзільяні рушыў услед за Оскарам Гилья ў [[Фларэнцыя|Фларэнцыю]] - яны сябравалі нягледзячы на дзевяцігадовую розніцу ва ўзросце. Пасля праведзенай у Рыме зімы вясной [[1902]] года Мадзільяні паступіў у Вольную школу жывапісу аголенай натуры (Scuola libera di Nudo) у Фларэнцыі, дзе навучаўся майстэрству ў Джавані Фатторі. Менавіта ў той перыяд ён пачаў наведваць фларэнтыйскія музеі і царквы, вывучаць захапіўшае яго мастацтва [[Адраджэнне|Адраджэння]]. |
||
{{зноскі}} |
{{зноскі}} |
Версія ад 14:59, 5 мая 2013
Амедэо Мадыльяні | |
---|---|
італ.: Amedeo Modigliani | |
| |
Дата нараджэння | 12 ліпеня 1884 |
Месца нараджэння | Ліворна, Італія |
Дата смерці | 24 студзеня 1920 (35 гадоў) |
Месца смерці | Парыж, Францыя |
Месца пахавання | |
Грамадзянства | |
Дзеці | Jeanne Modigliani[d] |
Род дзейнасці | мастак, скульптар, рысавальнік |
Жанр | яскравы прадстаўнік экспрэсіянізму |
Вучоба | |
Мастацкі кірунак | мастацтва эпохі мадэрну[d][2] |
Уплыў | Брынкушы, Тулуз-Латрэк, Сезан, Пікаса, Рэнуар |
Подпіс | |
Медыяфайлы на Вікісховішчы |
Амедэо (Едыда) Клементэ Мадыльяні[3] (італ.: Amedeo Clemente Modigliani; 12 ліпеня 1884, Ліворна, Італія — 24 студзеня 1920, Парыж, Францыя) — італьянскі мастак і скульптар, адзін з самых вядомых мастакоў канца XIX - пачатку XX стагоддзя, яркі прадстаўнік экспрэсіянізму.
Мадыльяні вырас у Італіі, дзе вывучаў антычнае мастацтва і творчасць майстроў эпохі Адраджэння, пакуль у 1906 годзе не пераехаў у Парыж. У Парыжы ён пазнаёміўся з такімі значнымі мастакамі, як Пабла Пікаса і Канстанцін Брынкушы, якія аказалі вялікі ўплыў на творчасць Мадыльяні. Мадыльяні меў слабое здароўе - ён часта пакутаваў ад захворванняў лёгкіх і ва ўзросце 35 гадоў памёр ад сухотаў. Пра жыццё мастака вядома толькі з нешматлікіх вартых даверу крыніц.
Спадчыну Мадзільяні складаюць галоўным чынам карціны і эскізы, аднак з 1909 па 1914 гады ён займаўся ў асноўным скульптурамі. Як на палотнах, так і ў скульптуры, асноўным матывам Мадзільяні з'яўляўся чалавек. Акрамя гэтага захаваліся некалькі пейзажаў; нацюрморты і карціны жанравага характару ня цікавілі мастака. Часта Мадзільяні звяртаўся да твораў прадстаўнікоў Рэнесансу, а таксама да папулярнага ў той час афрыканскага мастацтва. У той жа час творчасць Мадзільяні нельга аднесці ні да аднаго з сучасных напрамкаў таго часу, як напрыклад, кубізм або фавізм. З-за гэтага мастацтвазнаўцы разглядаюць творчасць Мадзільяні асобна ад асноўных плыняў таго часу. Пры жыцці працы Мадыльяні не мелі поспеху і сталі папулярнымі толькі пасля смерці мастака - на апошніх аўкцыёнах «Сотбіс» у 2010 годзе дзве карціны Мадыльяні былі прададзеныя па рэкордным для яго спадчыны цэнах - 60,6 і 68,9 мільёна долараў ЗША.
Біяграфія
Дзяцінства
Амедэо Мадзільяні нарадзіўся ў сям'і габрэяў-сефардаў Фламінія Мадзільяні і Яўгеніі Гарсен ў Ліворна (Таскана, Італія). Ён быў самым малодшым (чацвёртым) з дзяцей. Яго старэйшы брат, Джузэпэ Эмануэле Мадыльяні (1872-1947, сямейнае імя Мена), - пасля вядомы італьянскі палітык-антыфашыст. Прадзед яго маці, Саламон Гарсен, і яго жонка Раджына Спіноза пасяліліся ў Ліворна яшчэ ў XVIII стагоддзі (аднак іх сын Джузэпэ ў 1835 годзе пераехаў у Марсель); сям'я бацькі перабралася ў Ліворна з Рыма ў сярэдзіне XIX стагоддзя (сам бацька нарадзіўся ў Рыме ў 1840 годзе). Фламінія Мадыльяні (сын Эмануэле Мадзільяні і Алімпіі Дэла Рокка) быў горным інжынерам, кіраваў вугальнымі шахтамі ў Сардзініі і кіраваў амаль трыццаццю акрамі лясных угоддзяў, якімі валодала яго сям'я.
Да часу з'яўлення на свет Амедэо справы сям'і прыйшлі ў заняпад; маці прыходзілася зарабляць на жыццё выкладаннем французскай мовы і перакладамі, у тым ліку твораў Габрыэлz д'Аннунцыо. У 1886 годзе ў доме Мадзільяні пасяліўся яго дзед - збяднелы Ісаакій Гарсен, які да сваёй смерці займаўся выхаваннем ўнукаў. У доме таксама жыла яго цётка Габрыэла Гарсен (пасля скончыла жыццё самагубствам) і такім чынам Амедэо з дзяцінства быў пагружаны ў французскую гаворку, што пазней палегчыла яму інтэграцыю ў Парыжы. Лічыцца, што менавіта рамантычная натура маці аказала велізарны ўплыў на светапогляд юнага Мадзільяні. Яе дзённік, які яна пачала весці неўзабаве пасля нараджэння Амедэо, з'яўляецца адным з нямногіх дакументальных крыніц аб жыцці мастака.
Ва ўзросце 11 гадоў Мадзільяні захварэў плеўрытам, у 1898 годзе - тыфам, які быў у той час невылечным захворваннем. Гэта стала паваротнай кропкай яго жыцця. Па аповядах яго маці, лежачы ў ліхаманкавым трызненні, Мадзільяні трызніў шэдэўрамі італьянскіх майстроў, а таксама распазнаў сваё прызначэнне ў якасці мастака. Пасля выздараўлення бацькі дазволілі Амедэо кінуць школу, каб той мог пачаць браць урокі малявання і жывапісу ў ліворнскай Акадэміі мастацтваў.
Вучоба ў Італіі
У 1898 годзе Мадзільяні пачаў наведваць у Ліворна прыватную мастацкую студыю Гульельма Мікеле. У свае 14 гадоў ён быў малодшым з вучняў у сваім класе. Акрамя урокаў у студыі з моцнай арыентацыяй на імпрэсіянізм, у атэлье Джына Ромити Мадзільяні вучыўся адлюстроўваць аголеную натуру. Да 1900 года здароўе юнага Мадзільяні пагоршыўся, у дадатак ён захварэў на сухоты і вымушаны быў разам са сваёй маці правесці зіму 1900-1901 гадоў у Неапалі, Рыме і на Капры. З свайго падарожжа Мадзільяні напісаў пяць лістоў свайму сябру Оскару Гилья, з якіх можна даведацца пра стаўленне Мадзільяні да Рыма.
Увесну 1901 года Мадзільяні рушыў услед за Оскарам Гилья ў Фларэнцыю - яны сябравалі нягледзячы на дзевяцігадовую розніцу ва ўзросце. Пасля праведзенай у Рыме зімы вясной 1902 года Мадзільяні паступіў у Вольную школу жывапісу аголенай натуры (Scuola libera di Nudo) у Фларэнцыі, дзе навучаўся майстэрству ў Джавані Фатторі. Менавіта ў той перыяд ён пачаў наведваць фларэнтыйскія музеі і царквы, вывучаць захапіўшае яго мастацтва Адраджэння.
Зноскі
- ↑ Bauer P. Deux siècles d'histoire au Père Lachaise — Versailles: 2006. — P. 557. — ISBN 978-2-914611-48-0
- ↑ https://www.smithsonianmag.com/arts-culture/modigliani-misunderstood-84411676/
- ↑ Напісанне імя і прозвішча Амедэо Мадыльяні ў адпаведнасці з БЭ ў 18 тамах. Т.9., Мн., 1999, С.493.
Спасылкі
- Модильяни Амедео (руск.) — артыкул з Вялікай савецкай энцыклапедыі (Праверана 28 ліпеня 2010)
- Амедэо Мадзільяні. Карціны і біяграфія
- Усе карціны і жыццяпіс Амедэо Мадзільяні
- Архівы Амедэо Мадзільяні
- Амедэо Мадзільяні як ікона стылю GQ жнівень 2009