Густаў IV Адольф: Розніца паміж версіямі
| [недагледжаная версія] | [недагледжаная версія] |
Новая старонка: ''''Густаў IV Адольф''' (шв. Gustav IV Adolf; {{ДН|1|11|1778}} - {{ДС|7|2|1837}}) — шведскі кароль...' |
Няма тлумачэння праўкі |
||
| Радок 6: | Радок 6: | ||
== Праўленне == |
== Праўленне == |
||
У 1795 годзе Густаў Адольф быў заручаны з прынцэсай Луізай Шарлотай Мекленбург-Шверынскай, але ў 1796 годзе пад націскам Кацярыны II заручыны былі парваны, і кароль адправіўся ў Пецярбург, каб абвянчацца з унучкай імператрыцы Аляксандрай. Аднак Густаў Адольф наадрэз адмовіўся падпісаць пісьмовае абавязацельства дазволіць сваёй будучай жонцы свабодна вызнаваць праваслаўную веру (гэтага не дапускала шведская канстытуцыя), пасля чаго вярнуўся ў Швецыю. |
У 1795 годзе Густаў Адольф быў заручаны з прынцэсай Луізай Шарлотай Мекленбург-Шверынскай, але ў 1796 годзе пад націскам Кацярыны II заручыны былі парваны, і кароль адправіўся ў Пецярбург, каб абвянчацца з унучкай імператрыцы Аляксандрай. Аднак Густаў Адольф наадрэз адмовіўся падпісаць пісьмовае абавязацельства дазволіць сваёй будучай жонцы свабодна вызнаваць праваслаўную веру (гэтага не дапускала шведская канстытуцыя), пасля чаго вярнуўся ў Швецыю. |
||
{{Каралі Швецыі}} |
|||
[[Катэгорыя:Каралі шведскія]] |
|||
Версія ад 08:59, 24 мая 2013
Густаў IV Адольф (шв. Gustav IV Adolf; 1 лістапада 1778 - 7 лютага 1837) — шведскі кароль у 1792-1809 гадах.
Біяграфія
Сын Густава III і Сафіі Магдалены Дацкай (1746-1813). Нарадзіўся 1 лістапада 1778 ў Стакгольме. На трон уступіў пасля смерці бацькі ў 1792 годзе, аднак да наступу паўналецця ў 1796 годзе рэгентам пры ім быў яго дзядзька герцаг Карл Сёдэрманландскі.
Праўленне
У 1795 годзе Густаў Адольф быў заручаны з прынцэсай Луізай Шарлотай Мекленбург-Шверынскай, але ў 1796 годзе пад націскам Кацярыны II заручыны былі парваны, і кароль адправіўся ў Пецярбург, каб абвянчацца з унучкай імператрыцы Аляксандрай. Аднак Густаў Адольф наадрэз адмовіўся падпісаць пісьмовае абавязацельства дазволіць сваёй будучай жонцы свабодна вызнаваць праваслаўную веру (гэтага не дапускала шведская канстытуцыя), пасля чаго вярнуўся ў Швецыю.
