Ферміён

Ферміён - часціца (або квазічасціца) з напалову цэлым значэннем спіна. Сваю назву атрымалі ў гонар фізіка Энрыка Фермі.

Прыклады ферміёнаў: кварк (яны ўтвараюць пратоны і нейтроны, якія таксама з'яўляюцца ферміёнамі), лептоны (электроны, мюоны, таў-лептоны, нейтрына), дзіркі (квазичастицы ў паўправадніку).

Ферміёны падпарадкоўваюцца статыстыцы Фермі - Дзірака: у адным квантавым стане можа знаходзіцца не больш за адну часціцу (прынцып Паўлі). Прынцып забароны Паўлі адказны за ўстойлівасць электронных абалонак атамаў, робячы магчымым існаванне складаных хімічных элементаў. Ён таксама дазваляе існаваць зводу матэрыі пад дзеяннем высокіх ціскаў (нейтронных зорак). Хвалевая функцыя сістэмы аднолькавых фермионов антысіметрычная адносна перастаноўкі двух любых ферміёнаў. Квантавая сістэма, якая складаецца з няцотнай колькасці ферміёнаў, сама з'яўляецца ферміёнам (напрыклад, ядро ​​з няцотных масавым лікам A; атам або іён з няцотным сумай A і ліку электронаў).

Гл. таксама

• Нейтрыннае астуджэнне
• Баксанская нейтрынная абсерваторыя
• Бэта-распад
• Утоеная маса
• Нейтрынныя асцыляцыі
• Спіс эксперыментаў у фізіцы нейтрына
• Мюон
• Электрон
• Нейтрына