Стэфан Душан: Розніца паміж версіямі

З Вікіпедыі, свабоднай энцыклапедыі
[недагледжаная версія][недагледжаная версія]
Змесціва выдалена Змесціва дададзена
Legobot (размовы | уклад)
др Bot: Migrating 33 interwiki links, now provided by Wikidata on d:q207303 (translate me)
др clean up using AWB
Радок 32: Радок 32:
'''Стэфан Ураш IV Душан Няманіч''' ({{lang-sr|Стэфан Урош IV Душан Немањић}}) — [[Сербскае каралеўства|сербскі]] [[Каралі сербскія|кароль]] ([[1331]]—[[1346]]) з роду Неманічэй, з 1346 г. — «[[цар сербаў і грэкаў]]» (да смерці ў 1355 годзе).
'''Стэфан Ураш IV Душан Няманіч''' ({{lang-sr|Стэфан Урош IV Душан Немањић}}) — [[Сербскае каралеўства|сербскі]] [[Каралі сербскія|кароль]] ([[1331]]—[[1346]]) з роду Неманічэй, з 1346 г. — «[[цар сербаў і грэкаў]]» (да смерці ў 1355 годзе).


Старэйшы сын караля Сербіі [[Стэфан Ураш III|Стэфана Ураша III]]. У 1331 годзе падняў мяцеж супраць бацькі і зрынуў яго з пасады. У выніку шэрагу войн з [[Візантыя|Візантыяй]] і [[Венгрыя|Венгрыяй]] Стэфану Душану атрымалася стварыць велізарную дзяржаву, у якую ўваходзілі Македонія, Эпір, Фесалія, частка Фракіі; адлюстраваннем гэтага стала ў 1346 годзе яго каранаванне ў якасці «Цара сербаў і грэкаў» пры адначасовай установе ў Сербскай праваслаўнай царкве патрыярства. У 1349 годзе выдаў так званы «[[Законнік Стэфана Душана]]» — складанка законаў Сербіі.
Старэйшы сын караля Сербіі [[Стэфан Ураш III|Стэфана Ураша III]]. У 1331 годзе падняў мяцеж супраць бацькі і зрынуў яго з пасады. У выніку шэрагу войн з [[Візантыя]]й і [[Венгрыя]]й Стэфану Душану атрымалася стварыць велізарную дзяржаву, у якую ўваходзілі Македонія, Эпір, Фесалія, частка Фракіі; адлюстраваннем гэтага стала ў 1346 годзе яго каранаванне ў якасці «Цара сербаў і грэкаў» пры адначасовай установе ў Сербскай праваслаўнай царкве патрыярства. У 1349 годзе выдаў так званы «[[Законнік Стэфана Душана]]» — складанка законаў Сербіі.


Быў жанаты на [[Алена Балгарская|Алене]], сястры балгарскага цара [[Ян Аляксандр|Яна Аляксандра]]. Сын Стэфана Душана, [[Стэфан Ураш V]], стаў апошнім царом Сербіі.
Быў жанаты на [[Алена Балгарская|Алене]], сястры балгарскага цара [[Ян Аляксандр|Яна Аляксандра]]. Сын Стэфана Душана, [[Стэфан Ураш V]], стаў апошнім царом Сербіі.
Радок 44: Радок 44:
[[Катэгорыя:Каралі сербскія]]
[[Катэгорыя:Каралі сербскія]]
[[Катэгорыя:Род Няманічаў]]
[[Катэгорыя:Род Няманічаў]]
[[Катэгорыя:Асобы]]
[[Катэгорыя:Цары сербскія]]
[[Катэгорыя:Цары сербскія]]



Версія ад 00:13, 13 жніўня 2013

Стэфан Душан
сербск.: Стефан Урош IV Душан
Стэфан Душан. Фрэска.
Стэфан Душан. Фрэска.
8-ы Кароль Сербіі
8 верасня 1331 — 16 красавіка 1346
Папярэднік Стэфан Ураш III
Пераемнік Тытул скасаваны
1-ы Цар сербаў і грэкаў
16 красавіка 1346 — 20 снежня 1355
Папярэднік Тытул заснаваны
Пераемнік Стэфан Ураш V

Нараджэнне 1308(1308)
  • невядома, Каралеўства Сербія[d][1]
Смерць 20 снежня 1355(1355-12-20)
Месца пахавання Манастыр Святых Архангелаў, перапахаваны ў 1927 годзе ў Цэрквы Святога Марка ў Бялградзе
Род Няманічы
Бацька Стэфан Ураш III
Маці Феадора
Жонка Алена Балгарская
Дзеці сын: Стэфан Ураш V
дочкі: 1) Ірына,
2) Імя невядома
Нацыянальнасць Серб
Веравызнанне Праваслаўе, сербская царква
Дзейнасць кіраўнік, палкаводзец
Лагатып Вікісховішча Медыяфайлы на Вікісховішчы

Стэфан Ураш IV Душан Няманіч (сербск.: Стэфан Урош IV Душан Немањић) — сербскі кароль (13311346) з роду Неманічэй, з 1346 г. — «цар сербаў і грэкаў» (да смерці ў 1355 годзе).

Старэйшы сын караля Сербіі Стэфана Ураша III. У 1331 годзе падняў мяцеж супраць бацькі і зрынуў яго з пасады. У выніку шэрагу войн з Візантыяй і Венгрыяй Стэфану Душану атрымалася стварыць велізарную дзяржаву, у якую ўваходзілі Македонія, Эпір, Фесалія, частка Фракіі; адлюстраваннем гэтага стала ў 1346 годзе яго каранаванне ў якасці «Цара сербаў і грэкаў» пры адначасовай установе ў Сербскай праваслаўнай царкве патрыярства. У 1349 годзе выдаў так званы «Законнік Стэфана Душана» — складанка законаў Сербіі.

Быў жанаты на Алене, сястры балгарскага цара Яна Аляксандра. Сын Стэфана Душана, Стэфан Ураш V, стаў апошнім царом Сербіі.

Спасылкі

Шаблон:Няманічы

Шаблон:Link FA

  1. Czech National Authority Database Праверана 29 студзеня 2023.