Падуя: Розніца паміж версіямі
| [дагледжаная версія] | [дагледжаная версія] |
| Радок 68: | Радок 68: | ||
Згадваецца ў 4 стагоддзі да н.э. пад назвай {{lang-la|Patavium}} [[Ціт Лівій|Цітам Лівіем]]. У 49 годзе да н.э. атрымала правы рымскай муніцыпіі. У [[601]] годзе разбурана [[лангабарды|лангабардамі]]. З пачатку 12 стагоддзя гарадская камуна. У 13 стагоддзі рамесніцкі і гандлёвы цэнтр. У [[1318]] годзе ў Падуі ўсталявалася сіньёрыя роду Карара, пазней дэла Скала і Вісконці. У 1405-1797 гадах у складзе [[Венецыянская рэспубліка|Венецыянскай рэспублікі]]. У 15-17 стагоддзях Падуя — буйны культурны цэнтр. У 1813 годзе горад падпарадкаваны [[Габсбургі|Габсбургамі]]. З 1866 года ў складзе Італьянскага каралеўства. |
Згадваецца ў 4 стагоддзі да н.э. пад назвай {{lang-la|Patavium}} [[Ціт Лівій|Цітам Лівіем]]. У 49 годзе да н.э. атрымала правы рымскай муніцыпіі. У [[601]] годзе разбурана [[лангабарды|лангабардамі]]. З пачатку 12 стагоддзя гарадская камуна. У 13 стагоддзі рамесніцкі і гандлёвы цэнтр. У [[1318]] годзе ў Падуі ўсталявалася сіньёрыя роду Карара, пазней дэла Скала і Вісконці. У 1405-1797 гадах у складзе [[Венецыянская рэспубліка|Венецыянскай рэспублікі]]. У 15-17 стагоддзях Падуя — буйны культурны цэнтр. У 1813 годзе горад падпарадкаваны [[Габсбургі|Габсбургамі]]. З 1866 года ў складзе Італьянскага каралеўства. |
||
== |
== Архітэктура == |
||
Захаваліся рэшткі старажытна-рымскіх грабніц, мастоў, амфітэатра і форума. Сярод архітэктурных помнікаў: палацца дэла Раджонэ (1215-1306), базіліка Сант-Антоніа (1232, побач з ёй конны помнік кандацьеру Гатамелату, 1447-53, скульптар Данатэла), Капэла дэль Арэна (Скравеньі; пачатак 14 стагоддзя, фрэскі Джота ды Бандонэ), [[Капэла Сан-Джорджа]], [[Сабор Падуі]]. |
|||
* [[Сабор Падуі]] |
|||
* [[Капэла Сан-Джорджа]] |
|||
== Вядомыя асобы == |
== Вядомыя асобы == |
||
Версія ад 15:09, 16 жніўня 2013
Горад
Падуя
Padova
Падуя на карце Італіі   | ||||||||||||||||||||||||||||||
Падуя (італ.: Padova) — горад у Італіі, у регіёне Венета, адміністратыўны цэнтр аднаіменнай правінцыі. Вузел чыгунак і аўтадарог, суднаходным каналам злучаны з Адрыятычным морам. Падуанскі ўніверсітэт, у якім працавалі Галілеа Галілей, А.Везалій, вучыўся Францыск Скарына. Батанічны сад (з 1545, найстарэйшы ў Еўропе). Штогадовы міжнародны кірмаш.
Гісторыя
Згадваецца ў 4 стагоддзі да н.э. пад назвай лац.: Patavium Цітам Лівіем. У 49 годзе да н.э. атрымала правы рымскай муніцыпіі. У 601 годзе разбурана лангабардамі. З пачатку 12 стагоддзя гарадская камуна. У 13 стагоддзі рамесніцкі і гандлёвы цэнтр. У 1318 годзе ў Падуі ўсталявалася сіньёрыя роду Карара, пазней дэла Скала і Вісконці. У 1405-1797 гадах у складзе Венецыянскай рэспублікі. У 15-17 стагоддзях Падуя — буйны культурны цэнтр. У 1813 годзе горад падпарадкаваны Габсбургамі. З 1866 года ў складзе Італьянскага каралеўства.
Архітэктура
Захаваліся рэшткі старажытна-рымскіх грабніц, мастоў, амфітэатра і форума. Сярод архітэктурных помнікаў: палацца дэла Раджонэ (1215-1306), базіліка Сант-Антоніа (1232, побач з ёй конны помнік кандацьеру Гатамелату, 1447-53, скульптар Данатэла), Капэла дэль Арэна (Скравеньі; пачатак 14 стагоддзя, фрэскі Джота ды Бандонэ), Капэла Сан-Джорджа, Сабор Падуі.
Вядомыя асобы
- Арыга Бойта, італьянскі паэт і кампазітар
- Антоній Падуанскі, каталіцкі святы
Гарады-пабрацімы
Бостан (англ.: Boston), Масачусетс, ЗША
Кальяры (англ.: Cagliari), Італія
Фрайбург (ням.: Freiburg), Германія
Нансі (фр.: Nancy), Францыя
Літаратура
- Беларуская энцыклапедыя: У 18 т. Т.11: Мугір — Паліклініка / Рэдкал.: Г. П. Пашкоў і інш. — Мн.: БелЭн, 2000. — Т. 11. — 560 с. — 10 000 экз. — ISBN 985-11-0188-5 (Т. 11).