Непераможная армада: Розніца паміж версіямі

[недагледжаная версія]

Змесціва выдалена Змесціва дададзена

Лінейны

Версія ад 11:25, 3 верасня 2013

Непераможная армада (ісп.: Armada Invencible) або Вялікая і слаўнэйшая армада (ісп.: Grande y Felicísima Armada) — велізарны флот, падрыхтаваны ў 1587-1588 Іспаніяй для ўварвання ў Англію. Маштабная аперацыя была задумана іспанскім каралём Філіпам II з мэтай рэалізаваць свае дамаганні на ангельскую трон і спрыяць планах па вяртанні пратэстанцкай Еўропы ва ўлонне каталіцкай царквы.

Флот складаўся з 130 вялікіх і 30 меншых ваенных караблёў з 19295 дэсантнага войскі, 8460 матросамі, 2088 рабамі і 2630 гарматамі; з флотам ехаў вялікі інквізітар і 150 дамініканскіх манахаў. Толькі флот адышоў 29 мая 1588 г. ад Лісабона, як бура раскідала яго, так што ў порце Ла-Карунья прыйшлося чыніць караблі. Адзін карабель патануў, а тры былі адведзены рабамі ў французскія гавані. Пасля гэтага флот накіраваўся да фламандскі берагав, каб вызваліць закрытыя галандцамі і ангельцамі гавані Ньюпорт і Дзюнкерк і, пасадзіўшы там пад начальствам герцага Пармскага войска ў 31000 і 4000 коней, перавезці яго ў Англію пад ахову армады.

Першае сутыкненне адбылося на ўвазе Плімута 31 ліпеня. Іспанцы пазбавіліся тут трох караблёў, а ангельцы не панеслі амаль ніякага ўрону. 2 жніўня сутыкненні працягнуліся ўсход. Іспанскі флот размяшчаўся паўмесяцам: па краях знаходзіліся самыя моцныя ваенныя караблі, пад іх прыкрыццём ў цэнтры гуртаваліся марудлівыя гандлёвыя і грузавыя суда. Англійскі флот зноў наблізіўся да іспанскага глыбокай ноччу з 7 на 8 жніўня, калі Армада стала на якар насупраць Кале. У час штылю англійскі галоўнакамандуючы пусціў супраць Армады восем брандэрав, якія зрабілі такое замяшанне, што 8 жніўня раніцай Говард адважыўся зрабіць напад. Падчас васьмігадзіннай бітвы іспанскія караблі зносіла на банкі на паўночны ўсход ад Кале, супраць Гравліна; здавалася, што Армада вось-вось немінуча сядзе на мель, даставіўшы лёгкую перамогу ангельцам, аднак паўночна-заходні вецер змяніўся на паўднёва-заходні і вынес іспанскія караблі ў воды Паўночнага мора. Іспанскі флот рушыў на поўнач; англічане перасьледавалі яго да заліва Фэрт-оф-Форт на ўсходнім узбярэжжы Шатландыі, дзе 12 жніўня шторм раз'яднаў супернікаў.

Толькі некалькі моцна пашкоджаных караблёў прыйшлі назад у Іспанію, дзе, у дадатак, ўжо ў самой гавані выпадкова згарэла два судны. Толькі да канца верасня герцаг Медына-Сідонія увайшоў у гавань Сант-андер. Наогул Армада пазбавілася ў моры 75-ці вялікіх караблёў і 10185 чалавек, і не было ні адной значнай сям'і ў Іспаніі, якая ня аплаквала б страты блізкага чалавека. З знішчэннем флоту скончылася і магутнасьць Іспаніі.

Спасылкі

http://www.vokrugsveta.ru/vs/article/6372/

@@ Радок 1: / Радок 1: @@
 {{пішу|1=[[Адмысловае:Contributions/Алтухов Сергей|Алтухов Сергей]]|2=3 верасня 2013}}
-'''Непераможная армада'''  — велізарны флот, падрыхтаваны ў 1587-1588 [[Іспанія|Іспаніяй]] для ўварвання ў [[Англія|Англію]]. Маштабная аперацыя была задумана іспанскім каралём [[Філіп II|Філіпам II]] з мэтай рэалізаваць свае дамаганні на ангельскую трон і спрыяць планах па вяртанні пратэстанцкай Еўропы ва ўлонне каталіцкай царквы.
+'''Непераможная армада''' ({{Lang-es|Armada Invencible}}) або '''Вялікая і слаўнэйшая армада''' ({{lang-es|Grande y Felicísima Armada}}) — велізарны флот, падрыхтаваны ў 1587-1588 [[Іспанія|Іспаніяй]] для ўварвання ў [[Англія|Англію]]. Маштабная аперацыя была задумана іспанскім каралём [[Філіп II|Філіпам II]] з мэтай рэалізаваць свае дамаганні на ангельскую трон і спрыяць планах па вяртанні пратэстанцкай Еўропы ва ўлонне каталіцкай царквы.
-Флот складаўся з 130 вялікіх і 30 меншых ваенных караблёў з 19295 дэсантнага войскі, 8460 матросамі, 2088 рабамі і 2630 гарматамі; з флотам ехаў вялікі інквізітар і 150 дамініканскіх манахаў. Толькі флот адышоў [[29 мая]] [[1588]] г. ад [[Лісабон]]а, як бура раскідала яго, так што ў порце [[Горад Ла-Карунья|Ла-Карунья]] прыйшлося чыніць караблі. Адзін карабель патануў, а тры былі адведзены рабамі ў французскія гавані. Пасля гэтага флот накіраваўся да фламандскі берагах, каб вызваліць закрытыя галандцамі і ангельцамі гавані [[Горад Ньюпорт|Ньюпорт]] і [[Горад Дзюнкерк|Дзюнкерк]] і, пасадзіўшы там пад начальствам [[Алясандра Фарнезэ, герцаг Пармскі|герцага Пармскага]] войска ў 31000 і 4000 коней, перавезці яго ў Англію пад ахову армады. Першае сутыкненне адбылося на ўвазе [[Горад Плімут, Англія|Плімута]] [[31 ліпеня]]. Іспанцы пазбавіліся тут трох караблёў, а ангельцы не панеслі амаль ніякага ўрону. [[2 жніўня]] сутыкненні працягнуліся ўсход. Іспанскі флот размяшчаўся паўмесяцам: па краях знаходзіліся самыя моцныя ваенныя караблі, пад іх прыкрыццём ў цэнтры гуртаваліся марудлівыя гандлёвыя і грузавыя суда. Англійская флот зноў наблізіўся да іспанскага глыбокай ноччу з 7 на 8 жніўня, калі Армада стала на якар насупраць [[Горад Кале|Кале]]. У час штылю англійская галоўнакамандуючы пусціў супраць Армады восем [[брандэр]]ав, якія зрабілі такое замяшанне, што 8 жніўня раніцай Говард адважыўся зрабіць напад. Падчас васьмігадзіннага бітвы іспанскія караблі зносіла на банкі на паўночны ўсход ад Кале, супраць Гравліна; здавалася, што Армада вось-вось немінуча сядзе на мель, даставіўшы лёгкую перамогу ангельцам, аднак паўночна-заходні вецер змяніўся на паўднёва-заходні і вынес іспанскія караблі ў воды [[Паўночнае мора|Паўночнага мора]]. Іспанскі флот рушыў на поўнач; англічане перасьледавалі яго да заліва [[Фэрт-оф-Форт]] на ўсходнім узбярэжжы [[Шатландыя|Шатландыі]], дзе 12 Жнівень шторм раз'яднаў супернікаў.
+Флот складаўся з 130 вялікіх і 30 меншых ваенных караблёў з 19295 дэсантнага войскі, 8460 матросамі, 2088 рабамі і 2630 гарматамі; з флотам ехаў вялікі інквізітар і 150 дамініканскіх манахаў. Толькі флот адышоў [[29 мая]] [[1588]] г. ад [[Лісабон]]а, як бура раскідала яго, так што ў порце [[Горад Ла-Карунья|Ла-Карунья]] прыйшлося чыніць караблі. Адзін карабель патануў, а тры былі адведзены рабамі ў французскія гавані. Пасля гэтага флот накіраваўся да фламандскі берагав, каб вызваліць закрытыя галандцамі і ангельцамі гавані [[Горад Ньюпорт|Ньюпорт]] і [[Горад Дзюнкерк|Дзюнкерк]] і, пасадзіўшы там пад начальствам [[Алясандра Фарнезэ, герцаг Пармскі|герцага Пармскага]] войска ў 31000 і 4000 коней, перавезці яго ў Англію пад ахову армады.
+[[Файл:Routes of the Spanish Armada.gif|thumb|200 px|Паход Непераможнай армады]]
+Першае сутыкненне адбылося на ўвазе [[Горад Плімут, Англія|Плімута]] [[31 ліпеня]]. Іспанцы пазбавіліся тут трох караблёў, а ангельцы не панеслі амаль ніякага ўрону. [[2 жніўня]] сутыкненні працягнуліся ўсход. Іспанскі флот размяшчаўся паўмесяцам: па краях знаходзіліся самыя моцныя ваенныя караблі, пад іх прыкрыццём ў цэнтры гуртаваліся марудлівыя гандлёвыя і грузавыя суда. Англійскі флот зноў наблізіўся да іспанскага глыбокай ноччу з 7 на 8 жніўня, калі Армада стала на якар насупраць [[Горад Кале|Кале]]. У час штылю англійскі галоўнакамандуючы пусціў супраць Армады восем [[брандэр]]ав, якія зрабілі такое замяшанне, што [[8 жніўня]] раніцай Говард адважыўся зрабіць напад. Падчас васьмігадзіннай бітвы іспанскія караблі зносіла на банкі на паўночны ўсход ад Кале, супраць Гравліна; здавалася, што Армада вось-вось немінуча сядзе на мель, даставіўшы лёгкую перамогу ангельцам, аднак паўночна-заходні вецер змяніўся на паўднёва-заходні і вынес іспанскія караблі ў воды [[Паўночнае мора|Паўночнага мора]]. Іспанскі флот рушыў на поўнач; англічане перасьледавалі яго да заліва [[Фэрт-оф-Форт]] на ўсходнім узбярэжжы [[Шатландыя|Шатландыі]], дзе [[12 жніўня]] шторм раз'яднаў супернікаў.
 Толькі некалькі моцна пашкоджаных караблёў прыйшлі назад у Іспанію, дзе, у дадатак, ўжо ў самой гавані выпадкова згарэла два судны. Толькі да канца верасня герцаг Медына-Сідонія увайшоў у гавань Сант-андер. Наогул Армада пазбавілася ў моры 75-ці вялікіх караблёў і 10185 чалавек, і не было ні адной значнай сям'і ў Іспаніі, якая ня аплаквала б страты блізкага чалавека. З знішчэннем флоту скончылася і магутнасьць Іспаніі.