Пер-Лашэз: Розніца паміж версіямі

З Вікіпедыі, свабоднай энцыклапедыі
[недагледжаная версія][недагледжаная версія]
Змесціва выдалена Змесціва дададзена
Coyau (размовы | уклад)
др clean up, replaced: асцяў → асцей, == → == using AWB
Радок 1: Радок 1:
[[File:Pere Lachaise looking down the hill.jpg|thumb|250px|Погляд уніз на Пер-Лашэз.]]
[[File:Pere Lachaise looking down the hill.jpg|thumb|250px|Погляд уніз на Пер-Лашэз.]]
'''Могілкі Пер-Лашэз''' ({{lang-fr|Cimetière du Père-Lachaise}}; афіцыйна, ''cimetière de l'Est'', "Усходнія могілкі") — буйныя [[могілкі]] ў [[Парыж]]ы, [[Францыя]] на (48 [[га|гектар]], 118.6 [[акр]]ах),<ref>[http://travel2.nytimes.com/top/features/travel/destinations/europe/france/paris/sight_details.html?vid=1083747029281&inline=nyt-classifier New York Times travel article]</ref> на ўскрайках горада ёсць большыя па памерах могілкі.
'''Могілкі Пер-Лашэз''' ({{lang-fr|Cimetière du Père-Lachaise}}; афіцыйна, ''cimetière de l'Est'', "Усходнія могілкі") — буйныя [[могілкі]] ў [[Парыж]]ы, [[Францыя]] на (48 [[га|гектар]], 118.6 [[акр]]ах),<ref>[http://travel2.nytimes.com/top/features/travel/destinations/europe/france/paris/sight_details.html?vid=1083747029281&inline=nyt-classifier New York Times travel article]</ref> на ўскрайках горада ёсць большыя па памерах могілкі.


Пер-Лашэз уваходзіць у спіс найбольш вядомых у свеце могілак. Іх штогод наведваюць некалькі сотняў тысяч людзей, якіх прывабліваюць магілы выбітных асоб, што там пахаваныя.
Пер-Лашэз уваходзіць у спіс найбольш вядомых у свеце могілак. Іх штогод наведваюць некалькі сотняў тысяч людзей, якіх прывабліваюць магілы выбітных асоб, што там пахаваныя.


Могілкі месцяцца ля бульвару дэ Менільмантан.
Могілкі месцяцца ля бульвару дэ Менільмантан.


== Паходжанне ==
== Паходжанне ==

[[File:AbelardHeloiseTomb.jpg|thumb|left|300px|Складаны малюнак, які месціць часткі (справа), магілы [[П'ер Абеляр|П'ера Абеляра]]]]
[[File:AbelardHeloiseTomb.jpg|thumb|left|300px|Складаны малюнак, які месціць часткі (справа), магілы [[П'ер Абеляр|П'ера Абеляра]]]]
Могілкі бяруць сваю назву ад [[Франсуа дэ ла Шэз]] (1624-1709), споведніка [[Луі XIV]]. Зямля на ўзгорку, з якога кароль падчас [[Фронда|Фронды]], назіраў за сутычкай [[Луі II Бурбон, Прынц дэ Кон|Кона]] і [[Генры дэ ла Тур д'Аўверн, Віконт дэ Турэн|Турэнам]], была выкупленая горадам у 1804, абмежаваная [[Аляксандр-Тэадор Браніяр|Аляксандрам-Тэадорам Браніярам]], і пазней павялічана.
Могілкі бяруць сваю назву ад [[Франсуа дэ ла Шэз]] (1624-1709), споведніка [[Луі XIV]]. Зямля на ўзгорку, з якога кароль падчас [[Фронда|Фронды]], назіраў за сутычкай [[Луі II Бурбон, Прынц дэ Кон|Кона]] і [[Генры дэ ла Тур д'Аўверн, Віконт дэ Турэн|Турэнам]], была выкупленая горадам у 1804, абмежаваная [[Аляксандр-Тэадор Браніяр|Аляксандрам-Тэадорам Браніярам]], і пазней павялічана.
Радок 18: Радок 17:
Падчас адкрыцця могілак адалёнасць іх ад горада не спрыяла масаваму на ім пахаванню. Але праз пэўны час адміністрацыя вырашыла выпрацаваць новую стратэгію, і з вялікай помпай зладзіла перанос рэшткаў [[Жан дэ Ла Фантэн|Ла Фантэна]] і [[Жан-Батыст Мальер|Мальера]] ў 1804. Другі спектакль быў зладжаны ў 1817 і тычыўся пераносу рэшткаў [[П'ер Абеляр|П'ера Абеляра]] і [[Элаіза|Элаізы]].
Падчас адкрыцця могілак адалёнасць іх ад горада не спрыяла масаваму на ім пахаванню. Але праз пэўны час адміністрацыя вырашыла выпрацаваць новую стратэгію, і з вялікай помпай зладзіла перанос рэшткаў [[Жан дэ Ла Фантэн|Ла Фантэна]] і [[Жан-Батыст Мальер|Мальера]] ў 1804. Другі спектакль быў зладжаны ў 1817 і тычыўся пераносу рэшткаў [[П'ер Абеляр|П'ера Абеляра]] і [[Элаіза|Элаізы]].


Падобная стратэгія прынесла свой плён, і колькасць жадаючых быць пахаваным у кампаніі знакамітасцяў хутка павялічывалася. Запісы сведчаць пра тое, што за колькі год колькасць сталых абітальнікаў павялічылася з пары тузінаў да 33000. На сучасны момант на могілках пахавана больш за 1000,000 целаў, не ўлічваючы тых, хто запрасіў [[крэмацыя|крэмацыю]].
Падобная стратэгія прынесла свой плён, і колькасць жадаючых быць пахаваным у кампаніі знакамітасцей хутка павялічывалася. Запісы сведчаць пра тое, што за колькі год колькасць сталых абітальнікаў павялічылася з пары тузінаў да 33000. На сучасны момант на могілках пахавана больш за 1000,000 целаў, не ўлічваючы тых, хто запрасіў [[крэмацыя|крэмацыю]].


== Цікавае ==
== Цікавае ==
Радок 68: Радок 67:
[[Катэгорыя:Могілкі Парыжа]]
[[Катэгорыя:Могілкі Парыжа]]
[[Катэгорыя:XX акруга Парыжа]]
[[Катэгорыя:XX акруга Парыжа]]
[[Катэгорыя:Некропалі паводле алфавіту]]
[[Катэгорыя:Могілкі паводле алфавіту]]

Версія ад 17:32, 20 верасня 2013

Погляд уніз на Пер-Лашэз.

Могілкі Пер-Лашэз (фр.: Cimetière du Père-Lachaise; афіцыйна, cimetière de l'Est, "Усходнія могілкі") — буйныя могілкі ў Парыжы, Францыя на (48 гектар, 118.6 акрах),[1] на ўскрайках горада ёсць большыя па памерах могілкі.

Пер-Лашэз уваходзіць у спіс найбольш вядомых у свеце могілак. Іх штогод наведваюць некалькі сотняў тысяч людзей, якіх прывабліваюць магілы выбітных асоб, што там пахаваныя.

Могілкі месцяцца ля бульвару дэ Менільмантан.

Паходжанне

Складаны малюнак, які месціць часткі (справа), магілы П'ера Абеляра

Могілкі бяруць сваю назву ад Франсуа дэ ла Шэз (1624-1709), споведніка Луі XIV. Зямля на ўзгорку, з якога кароль падчас Фронды, назіраў за сутычкай Кона і Турэнам, была выкупленая горадам у 1804, абмежаваная Аляксандрам-Тэадорам Браніярам, і пазней павялічана.

Калумбарый захоўвае рэшткі пахаваных
Манумент у гонар Французскіх Брыгаднікаў

Могілкі былі адчынены Напалеонам I у 1804 годзе. Могілкі былі забаронены ў межах Парыжа ў 1786, пасля зачынення Могілкаў нявінных на ўскрайку рынку Ла Хале з нагоды мажлівае пагрозы здароўю. (Аналагічная пагроза здароўю прывялі да стварэння славутых парыжскіх катакомб на поўдні горада.) Спіс новых могілак, змешчаных па-за межамі сталіцы, замянілі парыжскія: Монтмартэ на поўначы, Пер-Лашэз на ўсходзе, і могілкі Монтпарнасэ на поўдні. У сэрцы горада, у цені Эйфелевай вежы месцяцца могілкі Пасі.

Падчас адкрыцця могілак адалёнасць іх ад горада не спрыяла масаваму на ім пахаванню. Але праз пэўны час адміністрацыя вырашыла выпрацаваць новую стратэгію, і з вялікай помпай зладзіла перанос рэшткаў Ла Фантэна і Мальера ў 1804. Другі спектакль быў зладжаны ў 1817 і тычыўся пераносу рэшткаў П'ера Абеляра і Элаізы.

Падобная стратэгія прынесла свой плён, і колькасць жадаючых быць пахаваным у кампаніі знакамітасцей хутка павялічывалася. Запісы сведчаць пра тое, што за колькі год колькасць сталых абітальнікаў павялічылася з пары тузінаў да 33000. На сучасны момант на могілках пахавана больш за 1000,000 целаў, не ўлічваючы тых, хто запрасіў крэмацыю.

Цікавае

У 2008 годзе на могілках актывістамі суполкі "Беларуская нацыянальная памяць" было знойдзена месца пахавання прэзідэнта БНР Міколы Абрамчыка [2]

Галерэя

Зноскі

Спасылкі