Чэмпіянат свету па футболе 1938: Розніца паміж версіямі

З Вікіпедыі, свабоднай энцыклапедыі
[недагледжаная версія][недагледжаная версія]
Змесціва выдалена Змесціва дададзена
Legobot (размовы | уклад)
др Bot: Migrating 54 interwiki links, now provided by Wikidata on d:q131591 (translate me)
'Flag of Hungary 1940.svg' -> 'Flag of Hungary (1920–1946).svg' using GlobalReplace v0.2a - Fastily's PowerToys: File renaming criterion #5: Correct obvious errors in file names (e.g. incorrect proper nouns or false ...
Радок 10: Радок 10:
| чэмпіён = {{Футбол|ITA||||Flag of Italy (1861-1946).svg}}
| чэмпіён = {{Футбол|ITA||||Flag of Italy (1861-1946).svg}}
| раз = 2
| раз = 2
| 2 месца = {{Футбол|HUN||||Flag of Hungary 1940.svg}}
| 2 месца = {{Футбол|HUN||||Flag of Hungary (1920–1946).svg}}
| 3 месца = {{Футбол|BRA||||Flag of Brazil (1889-1960).svg}}
| 3 месца = {{Футбол|BRA||||Flag of Brazil (1889-1960).svg}}
| 4 месца = {{Футбол|SWE}}
| 4 месца = {{Футбол|SWE}}

Версія ад 11:08, 26 кастрычніка 2013

Чэмпіянат свету па футболе 1938
Coupe du Monde de la FIFA
Падрабязнасці чэмпіянату
Месца правядзення Францыя
Лік удзельнікаў 37
      у фінале 15
Прызавыя месцы
Чэмпіён Італія Flag of Italy (1861-1946).svg (2-і раз)
Другое месца Венгрыя Flag of Hungary (1920–1946).svg
Трэцяе месца Бразілія Flag of Brazil (1889-1960).svg
Чацвёртае месца Швецыя Швецыя
Фінал Стад Алімпік дэ Каломб
Статыстыка чэмпіянату
Наведвальнасць 376 000  (20 889 за гульню)
Згуляна матчаў 18
Забіта галоў 84  (4.67 за гульню)
Бамбардзір(ы) Сцяг Бразіліі (1889—1960)Леанідас 7 галоў

III чэмпіянат свету па футболе (4 чэрвеня — 19 чэрвеня 1938, Францыя) — трэці па ліку чэмпіянат сярод зборных, які праводзіцца пад эгідай ФІФА. Турнір праходзіў у Францыі, а чэмпіёнам стала ў другі раз запар зборная каманда Італіі.

Турнір

Нягледзячы на ​​тое, што ФІФА вырашыла праводзіць турніры па чарзе ў Еўропе і Паўднёвай Амерыцы, кангрэс 1936 года ў Берліне абраў у якасці гаспадара трэцяга розыгрышу Францыю замест Аргенціны. Паўднёваамерыканцы ў знак пратэсту прынялі рашэнне не пасылаць свае каманды ў Еўропу на працягу 20 гадоў.

Да таго часу ў Еўропе было ўжо вельмі неспакойна. У Іспаніі ішла грамадзянская вайна, а Аўстрыя была далучаная да Германіі, якая ўключыла ў сваю зборную лепшых аўстрыйскіх гульцоў. Паколькі Аўстрыя да «аншлюсу» паспела заваяваць месца ў фінальным турніры, яно апынулася вакантным. Яго прапанавалі заняць Англіі, а калі тая адмовілася, месца ў чвэрцьфінале без гульні атрымала Швецыя.

Лацінскую Амерыку прадстаўлялі толькі Куба і Бразілія, прычым толькі апошняя разглядалася як прэтэндэнт на медалі. Гэта быў найменш прадстаўнічы чэмпіянат з усіх.

Сістэма розыгрышу па-ранейшаму была алімпійскай. Германія нечакана «вылецела» ўжо ў першым раўндзе, саступіўшы Швейцарыі. У іншай пары першага круга Бразілія і Польшча правялі адзін з самых драматычных паядынкаў ва ўсёй гісторыі. Леанідас, празваны Чорным Брыльянтам, забіў тры галы за Бразілію. У палякаў столькі ж правёў Эрнест Вілімоўскі, але яго намаганні апынуліся дарэмныя: Бразілія перамагла ў дадатковы час з вельмі рэдкім лікам 6:5.

Італія перамагла ў чвэрцьфінале гаспадароў турніру - французаў, а Бразілія ў дадатковым матчы зламала супраціў Чэхаславакіі. У першай сустрэчы, якая атрымала назву «Бітва пры Бардо», былі выдаленыя 2 бразільцы і адзін чэх. Неедлы зламаў нагу, а брамнік чэхаў Францішак Планічка - руку.

А затым Бразілія стала ахвярай уласнай самазаспакоенасці. Вырашыўшы, што выхад у фінал ім забяспечаны, бразільцы далі ў паўфінале адпачыць Леанідасу і паплаціліся за гэта, прайграўшы Італіі (1:2). У другім паўфінале Венгрыя знішчыла Швецыю (5:1).

Венгры глядзеліся ў вырашальным матчы лепш, але ім не хапала рашучасці пры завяршэнні нападаў. Італія скончыла першы тайм на сваю карысць (3:1) і давяла матч да перамогі (4:2) дзякуючы двум галам свайго новага цэнтрфорварда Сільвіа Піёлы і двум галам - крайняга нападніка Джына Калаўсі.

Спасылкі

Шаблон:Стаб