Радамская канфедэрацыя: Розніца паміж версіямі
| [дагледжаная версія] | [дагледжаная версія] |
др вікіфікацыя |
др вікіфікацыя |
||
| Радок 4: | Радок 4: | ||
'''Радамская канфедэрацыя''' — [[Канфедэрацыя Рэчы Паспалітай|канфедэрацыя]], скліканая [[23 чэрвеня]] 1767 года ў [[Радам]]е пад прыкрыццём расійскіх войскаў палкоўніка Васіля Кара для абароны ранейшага ладу [[Рэч Паспалітая|Рэчы Паспалітай]]. Узнікла ў якасці рэакцыі стварэнне іншаверскіх канфедэрацый ([[Слуцкая канфедэрацыя|Слуцкай]] і [[Торуньская канфедэрацыя|Торуньскай]]). 3 жніўня 1767 года яна была адноўлена ў [[Варшава|Варшаве]], доўжылася да 15 снежня 1767 года. Канфедэрацыя была створана па прапанове расійскага пасла [[Мікалай Васільевіч Рэпнін|Мікалая Рэпніна]] для ажыццяўлення раўнапраўя іншаверцаў, вяртання ранейшых шляхецкіх свабод і навязвання расійскага паручыцельства. Яе падтрымлівала магнацкая апазіцыя ([[Патоцкія]]), якая супрацьстаяла рэформам караля [[Станіслаў Аўгуст Панятоўскі|Станіслава Аўгуста Панятоўскага]]. Мэтай радамчан быў прыгнёт [[Фамілія, партыя|«Фаміліі»]] [[Чартарыйскія|Чартарыйскіх]] праз адхіленне яе ад уплыву на дзяржаўныя справы. |
'''Радамская канфедэрацыя''' — [[Канфедэрацыя Рэчы Паспалітай|канфедэрацыя]], скліканая [[23 чэрвеня]] 1767 года ў [[Радам]]е пад прыкрыццём расійскіх войскаў палкоўніка Васіля Кара для абароны ранейшага ладу [[Рэч Паспалітая|Рэчы Паспалітай]]. Узнікла ў якасці рэакцыі стварэнне іншаверскіх канфедэрацый ([[Слуцкая канфедэрацыя|Слуцкай]] і [[Торуньская канфедэрацыя|Торуньскай]]). 3 жніўня 1767 года яна была адноўлена ў [[Варшава|Варшаве]], доўжылася да 15 снежня 1767 года. Канфедэрацыя была створана па прапанове расійскага пасла [[Мікалай Васільевіч Рэпнін|Мікалая Рэпніна]] для ажыццяўлення раўнапраўя іншаверцаў, вяртання ранейшых шляхецкіх свабод і навязвання расійскага паручыцельства. Яе падтрымлівала магнацкая апазіцыя ([[Патоцкія]]), якая супрацьстаяла рэформам караля [[Станіслаў Аўгуст Панятоўскі|Станіслава Аўгуста Панятоўскага]]. Мэтай радамчан быў прыгнёт [[Фамілія, партыя|«Фаміліі»]] [[Чартарыйскія|Чартарыйскіх]] праз адхіленне яе ад уплыву на дзяржаўныя справы. |
||
Маршалкам Радамскай канфедэрацыі стаў [[Караль Станіслаў |
Маршалкам Радамскай канфедэрацыі стаў [[Караль Станіслаў Радзівіл «Пане Каханку»|Караль Станіслаў Радзівіл]] ''(Пане Каханку)'', маршалкам літоўскім — [[Станіслаў Бжастоўскі]], сакратаром — [[Марцін Матушэвіч]]. |
||
Тым не менш, фактычным лідарам канфедэрацыі стаў Мікіта Рэпнін, які даў указанне канфедэратам падпарадкавацца Станіславу Панятоўскаму і адправіць польскіх дэлегатаў да імператрыцы [[Кацярына II|Кацярыне II]] з прашэннем аб гарантыі палітычнай сістэмы Рэчы Паспалітай. Мяркуецца, што гэта прашэнне да імператрыцы было падрыхтавана самім Рэпніным. |
Тым не менш, фактычным лідарам канфедэрацыі стаў Мікіта Рэпнін, які даў указанне канфедэратам падпарадкавацца Станіславу Панятоўскаму і адправіць польскіх дэлегатаў да імператрыцы [[Кацярына II|Кацярыне II]] з прашэннем аб гарантыі палітычнай сістэмы Рэчы Паспалітай. Мяркуецца, што гэта прашэнне да імператрыцы было падрыхтавана самім Рэпніным. |
||
Версія ад 20:15, 29 кастрычніка 2013
Радамская канфедэрацыя — канфедэрацыя, скліканая 23 чэрвеня 1767 года ў Радаме пад прыкрыццём расійскіх войскаў палкоўніка Васіля Кара для абароны ранейшага ладу Рэчы Паспалітай. Узнікла ў якасці рэакцыі стварэнне іншаверскіх канфедэрацый (Слуцкай і Торуньскай). 3 жніўня 1767 года яна была адноўлена ў Варшаве, доўжылася да 15 снежня 1767 года. Канфедэрацыя была створана па прапанове расійскага пасла Мікалая Рэпніна для ажыццяўлення раўнапраўя іншаверцаў, вяртання ранейшых шляхецкіх свабод і навязвання расійскага паручыцельства. Яе падтрымлівала магнацкая апазіцыя (Патоцкія), якая супрацьстаяла рэформам караля Станіслава Аўгуста Панятоўскага. Мэтай радамчан быў прыгнёт «Фаміліі» Чартарыйскіх праз адхіленне яе ад уплыву на дзяржаўныя справы.
Маршалкам Радамскай канфедэрацыі стаў Караль Станіслаў Радзівіл (Пане Каханку), маршалкам літоўскім — Станіслаў Бжастоўскі, сакратаром — Марцін Матушэвіч.
Тым не менш, фактычным лідарам канфедэрацыі стаў Мікіта Рэпнін, які даў указанне канфедэратам падпарадкавацца Станіславу Панятоўскаму і адправіць польскіх дэлегатаў да імператрыцы Кацярыне II з прашэннем аб гарантыі палітычнай сістэмы Рэчы Паспалітай. Мяркуецца, што гэта прашэнне да імператрыцы было падрыхтавана самім Рэпніным.
Літаратура
- Aleksander Kraushar. Książę Repnin i Polska w pierwszem czteroleciu panowania Stanisława Augusta: (1764—1768). Wyd. nowe, przejrz. i popr. Warszawa: Gebethner i Wolff; Kraków: G. Gebethner i Spółka, 1900. T. 1. 399 p.