Юрый Радзівіл (1556—1600): Розніца паміж версіямі

З Вікіпедыі, свабоднай энцыклапедыі
[дагледжаная версія][дагледжаная версія]
Змесціва выдалена Змесціва дададзена
др Чаховіч Уладзіслаў перанёс старонку Юрый Радзівіл (1556—1600) у Юрый Радзівіл, 1556—1600
KrBot (размовы | уклад)
др параметры шаблона Бібліяінфармацыя перенесены на Викиданные
Радок 29: Радок 29:
'''Юрый РАДЗІВІЛ''' ('''Ежы'''; [[31 мая|31.5]].[[1556]], в. Лукішкі, цяпер у межах [[Вільня|Вільні]] — [[23 студзеня|23.1]].[[1600]]), царкоўны і дзяржаўны дзеяч [[Рэч Паспалітая|Рэчы Паспалітай]].
'''Юрый РАДЗІВІЛ''' ('''Ежы'''; [[31 мая|31.5]].[[1556]], в. Лукішкі, цяпер у межах [[Вільня|Вільні]] — [[23 студзеня|23.1]].[[1600]]), царкоўны і дзяржаўны дзеяч [[Рэч Паспалітая|Рэчы Паспалітай]].


Сын [[Мікалай Радзівіл Чорны|Мікалая Радзівіла ("Чорнага")]].
Сын [[Мікалай Радзівіл Чорны|Мікалая Радзівіла ("Чорнага")]].


Вучыўся ў Лейпцыгскім універсітэце (да 1572); вывучаў філасофію і тэалогію ў Рымскім калегіуме (1575-76). У дзяцінстве выхоўваўся ў кальвінісцкім духу, у 1576 перайшоў у [[каталіцызм]]. Каад'ютар (памочнік-намеснік) біскупа В. Пратасевіча (1574-81). Біскуп віленскі (1581-91), атрымаў званне кардынала (1583). Актыўна змагаўся супраць [[Рэфармацыя|Рэфармацыі]], у 1581 упершыню ўвёў у сваёй дыяцэзіі цэнзуру друку, у 1582 на ўласныя сррдкі адкрыў каталіцкую духоўную семінарыю ў Вільні. У 1582-84 адначасова намеснік караля (губернатар) у [[Інфлянты|Інфлянтах]], але гэтая пасада была яму ў цяжар. Пасля смерці [[Стафан Баторый|Стафана Баторыя]] на элекцыйным сейме [[1587]] падтрымліваў прадстаўніка аўстрыйскай дынастыі Габсбургаў Максіміліяна, але абраны быў [[Жыгімонт III Ваза]]. Пасля збліжэння Жыгімонта III у 1589 з Габсбургамі ўплыў Ю. Радзівіла пры двары зноў вырас. 3 1591 біскуп кракаўскі.
Вучыўся ў Лейпцыгскім універсітэце (да 1572); вывучаў філасофію і тэалогію ў Рымскім калегіуме (1575-76). У дзяцінстве выхоўваўся ў кальвінісцкім духу, у 1576 перайшоў у [[каталіцызм]]. Каад'ютар (памочнік-намеснік) біскупа В. Пратасевіча (1574-81). Біскуп віленскі (1581-91), атрымаў званне кардынала (1583). Актыўна змагаўся супраць [[Рэфармацыя|Рэфармацыі]], у 1581 упершыню ўвёў у сваёй дыяцэзіі цэнзуру друку, у 1582 на ўласныя сррдкі адкрыў каталіцкую духоўную семінарыю ў Вільні. У 1582-84 адначасова намеснік караля (губернатар) у [[Інфлянты|Інфлянтах]], але гэтая пасада была яму ў цяжар. Пасля смерці [[Стафан Баторый|Стафана Баторыя]] на элекцыйным сейме [[1587]] падтрымліваў прадстаўніка аўстрыйскай дынастыі Габсбургаў Максіміліяна, але абраны быў [[Жыгімонт III Ваза]]. Пасля збліжэння Жыгімонта III у 1589 з Габсбургамі ўплыў Ю. Радзівіла пры двары зноў вырас. 3 1591 біскуп кракаўскі.
Радок 49: Радок 49:
[[Катэгорыя:Сенатары Рэчы Паспалітай]]
[[Катэгорыя:Сенатары Рэчы Паспалітай]]


{{Бібліяінфармацыя}}
{{Normdaten
|PND=123652545
|LCCN=n/2008/22648
|VIAF=50140848
|SELIBR=
|GKD=
|SWD=
|WP=
}}

Версія ад 13:24, 1 лістапада 2013

Юрый Радзівіл
польск.: Jerzy Radziwiłł

Ананімны партрэт (XVII стагоддзе)
Герб
біскуп Кракаўскі
9 жніўня 1591 — 21 студзеня 1600
Царква Каталіцкая Царква

Дзейнасць дыпламат, каталіцкі святар, каталіцкі біскуп
Нараджэнне 31 мая 1556(1556-05-31)
Лукішкі пад Вільна Літва
Смерць 21 студзеня 1600(1600-01-21) (43 гады)
Рым
Пахаванне Рым
Дынастыя Радзівілы
Бацька Мікалай Хрыстафор Радзівіл «Чорны»
Маці Елізавета Шыдлавецкая
Прыняцце свяшчэннага сану 10 красавіка 1583
Кардынал з 12 снежня 1583
Лагатып Вікісховішча Медыяфайлы на Вікісховішчы

Юрый РАДЗІВІЛ (Ежы; 31.5.1556, в. Лукішкі, цяпер у межах Вільні23.1.1600), царкоўны і дзяржаўны дзеяч Рэчы Паспалітай.

Сын Мікалая Радзівіла ("Чорнага").

Вучыўся ў Лейпцыгскім універсітэце (да 1572); вывучаў філасофію і тэалогію ў Рымскім калегіуме (1575-76). У дзяцінстве выхоўваўся ў кальвінісцкім духу, у 1576 перайшоў у каталіцызм. Каад'ютар (памочнік-намеснік) біскупа В. Пратасевіча (1574-81). Біскуп віленскі (1581-91), атрымаў званне кардынала (1583). Актыўна змагаўся супраць Рэфармацыі, у 1581 упершыню ўвёў у сваёй дыяцэзіі цэнзуру друку, у 1582 на ўласныя сррдкі адкрыў каталіцкую духоўную семінарыю ў Вільні. У 1582-84 адначасова намеснік караля (губернатар) у Інфлянтах, але гэтая пасада была яму ў цяжар. Пасля смерці Стафана Баторыя на элекцыйным сейме 1587 падтрымліваў прадстаўніка аўстрыйскай дынастыі Габсбургаў Максіміліяна, але абраны быў Жыгімонт III Ваза. Пасля збліжэння Жыгімонта III у 1589 з Габсбургамі ўплыў Ю. Радзівіла пры двары зноў вырас. 3 1591 біскуп кракаўскі. Спрыяў шлюбу Жыгімонта III з эрцгерцагіняй з дома Габсбургаў Ганнай (1592). Адзін з бліжэйшых дарадчыкаў караля, у 1596-97 вёў перагаворы пра далучэнне Рэчы Паспалітай да антытурэцкай каталіцкай лігі.

Спасылкі

  1. Sejm-Wielki.pl — 2002.