Гарналыжны спорт: Розніца паміж версіямі

З Вікіпедыі, свабоднай энцыклапедыі
[дагледжаная версія][дагледжаная версія]
Змесціва выдалена Змесціва дададзена
вікіфікацыя
вікіфікацыя
Радок 1: Радок 1:
[[Выява:Stephan Goergl EC-GS Hinterstoder 20080111.jpg|thumb|Гарналыжнік на трасе гіганцкага слаламу]]
[[Выява:Stephan Goergl EC-GS Hinterstoder 20080111.jpg|thumb|Гарналыжнік на трасе гіганцкага слаламу]]
'''Гарналыжны спорт''' — спуск на лыжах па спецыяльна абсталяваных на горных схілах трасах з дакладным фіксаваннем часу спуску. Від спорту, а таксама папулярны від актыўнага адпачынку мільёнаў людзей па ўсім свеце. Уключае спаборніцтвы па [[слалам]]е, слаламе-гіганце, супергіганце, скарасным спуску, а таксама двухбор'е (слалам і скарасны спуск).
'''Гарналыжны спорт''' — спуск на лыжах па спецыяльна абсталяваных на горных схілах трасах з дакладным фіксаваннем часу спуску. Від спорту, а таксама папулярны від актыўнага адпачынку мільёнаў людзей па ўсім свеце. Уключае спаборніцтвы па [[слалам]]е, [[слалам-гігант|слаламе-гіганце]], супергіганце, скарасным спуску, а таксама двухбор'е (слалам і скарасны спуск).


[[Слалам]] — спуск па трасе даўжынёй 450—500 м, з перападам вышынь паміж стартам і фінішам 60—150 м. Траса размечана варотамі (шырыня 3,5—4 м, адлегласць паміж імі ад 0,7 да 15 м), праз якія павінны праехаць спартсмены. За пропуск варот ці перасячэнне іх адной лыжай слаламіст падлягае дыскваліфікацыі. Скорасць на трасе да 40 км/гадз. Пераможца вызначаецца па суме часу дзвюх спроб на розных трасах.
[[Слалам]] — спуск па трасе даўжынёй 450—500 м, з перападам вышынь паміж стартам і фінішам 60—150 м. Траса размечана варотамі (шырыня 3,5—4 м, адлегласць паміж імі ад 0,7 да 15 м), праз якія павінны праехаць спартсмены. За пропуск варот ці перасячэнне іх адной лыжай слаламіст падлягае дыскваліфікацыі. Скорасць на трасе да 40 км/гадз. Пераможца вызначаецца па суме часу дзвюх спроб на розных трасах.


У слаламе-гіганце даўжыня трасы 800—2000 м, перапад вышынь 200—500 м, шырыня варот да 8 м, адлегласць паміж імі 15—20 м. Скорасць праходжання трасы да 65 км/гадз. У мужчын пераможца вызначаецца па суме часу ў дзвюх спробах на дзвюх розных трасах, у жанчын адна спроба.
У [[слалам-гігант|слаламе-гіганце]] даўжыня трасы 800—2000 м, перапад вышынь 200—500 м, шырыня варот да 8 м, адлегласць паміж імі 15—20 м. Скорасць праходжання трасы да 65 км/гадз. У мужчын пераможца вызначаецца па суме часу ў дзвюх спробах на дзвюх розных трасах, у жанчын адна спроба.


Скарасны спуск па трасе даўжынёю 2000—4000 м з перападам вышынь 500—1000 м. Шлях лыжніка вызначаецца рэльефам і размешчанымі на трасе варотамі. Скорасць 100 і болей км/гадз.
Скарасны спуск па трасе даўжынёю 2000—4000 м з перападам вышынь 500—1000 м. Шлях лыжніка вызначаецца рэльефам і размешчанымі на трасе варотамі. Скорасць 100 і болей км/гадз.

Версія ад 08:59, 23 снежня 2013

Гарналыжнік на трасе гіганцкага слаламу

Гарналыжны спорт — спуск на лыжах па спецыяльна абсталяваных на горных схілах трасах з дакладным фіксаваннем часу спуску. Від спорту, а таксама папулярны від актыўнага адпачынку мільёнаў людзей па ўсім свеце. Уключае спаборніцтвы па слаламе, слаламе-гіганце, супергіганце, скарасным спуску, а таксама двухбор'е (слалам і скарасны спуск).

Слалам — спуск па трасе даўжынёй 450—500 м, з перападам вышынь паміж стартам і фінішам 60—150 м. Траса размечана варотамі (шырыня 3,5—4 м, адлегласць паміж імі ад 0,7 да 15 м), праз якія павінны праехаць спартсмены. За пропуск варот ці перасячэнне іх адной лыжай слаламіст падлягае дыскваліфікацыі. Скорасць на трасе да 40 км/гадз. Пераможца вызначаецца па суме часу дзвюх спроб на розных трасах.

У слаламе-гіганце даўжыня трасы 800—2000 м, перапад вышынь 200—500 м, шырыня варот да 8 м, адлегласць паміж імі 15—20 м. Скорасць праходжання трасы да 65 км/гадз. У мужчын пераможца вызначаецца па суме часу ў дзвюх спробах на дзвюх розных трасах, у жанчын адна спроба.

Скарасны спуск па трасе даўжынёю 2000—4000 м з перападам вышынь 500—1000 м. Шлях лыжніка вызначаецца рэльефам і размешчанымі на трасе варотамі. Скорасць 100 і болей км/гадз.

Радзімай гарналыжнага спорту з'яўляюцца Альпы, на большасці моў сама назва гэтага віду азначае «альпійскія лыжы» (англ.: Alpine skiing, фр.: Ski alpin, ням.: Ski Alpin, ісп.: Esqui alpino, італ.: Sci alpino). Першыя правілы гарналыжнага спорту распрацаваны ў 1922 англічанінам А. Лунам. Першыя спаборніцтвы (схарасны спуск) адбыліся ў 1923 у Швейцарыі. 3 1930 праводзяцца чэмпіянаты свету, з 1936 гарналыжны спорт у праграме Алімпійскіх гульняў. 3 1966 штогод разыгрываецца Кубак свету.

Традыцыйна найбольш развіты ў такіх краінах, як Аўстрыя, Італія, Францыя, Швейцарыя, ЗША, Германія. Сярод вядомых майстроў — трохразовыя алімпійскія чэмпіёны Т. Зайлер (Аўстрыя), Ж. К. Кілі (Францыя), уладальнікі Кубка свету І. Стэнмарк (Швецыя), А. Томба (Італія) і інш. 3 развіццём сусветнай індустрыі турызму вельмі папулярным стаў аматарскі гарналыжны спорт.

Літаратура

  • Кісялёў Г. Гарналыжны спорт // БЭ ў 18 т. Т. 5. Мн., 1997.

Спасылкі