Міхаіл Паўлавіч Дрынеўскі: Розніца паміж версіямі
[дагледжаная версія] | [дагледжаная версія] |
Няма тлумачэння праўкі |
Няма тлумачэння праўкі |
||
Радок 6: | Радок 6: | ||
У [[1959]] годзе паступіў у Гомельскае музычнае вучылішча, якое скончыў у 1963 г. У час вучобы Міхаіл Дрынеўскі працаваў з народным хорам вёскі Прыбытка Гомельскага раёна, дзіцячым хорам Палаца піянераў г. Гомеля. |
У [[1959]] годзе паступіў у Гомельскае музычнае вучылішча, якое скончыў у 1963 г. У час вучобы Міхаіл Дрынеўскі працаваў з народным хорам вёскі Прыбытка Гомельскага раёна, дзіцячым хорам Палаца піянераў г. Гомеля. |
||
У [[1963]] годзе паступіў у [[Беларуская дзяржаўная акадэмія музыкі | Беларускую дзяржаўную кансерваторыю ім. А. В. Луначарскага]] (клас [[Ганна Паўлаўна Зелянкова| Г. П. Зелянковай]]), пасля заканчэння якой быў накіраваны на працу ў [[Мінскі дзяржаўны музычны каледж імя М. І. Глінкі|Мінскае музычнае вучылішча]]. З [[1973]] годзе М. Дрынеўскі — галоўны хармайстар, з 1975 г. — мастацкі кіраўнік Народнага хору Рэспублікі Беларусь імя Г. І. Цітовіча. Дырыжор, фалькларыст, этнограф, знаўца народнай музыкі М. П. Дрынеўскі перапрацаваў і ўзбагаціў творчы працэс Народнага хору, сфармаваў высокапрафесійны нацыянальны калектыў. Ён працягвае развіваць традыцыі, закладзеныя заснавальнікам хору [[Генадзь Іванавіч |
У [[1963]] годзе паступіў у [[Беларуская дзяржаўная акадэмія музыкі | Беларускую дзяржаўную кансерваторыю ім. А. В. Луначарскага]] (клас [[Ганна Паўлаўна Зелянкова| Г. П. Зелянковай]]), пасля заканчэння якой быў накіраваны на працу ў [[Мінскі дзяржаўны музычны каледж імя М. І. Глінкі|Мінскае музычнае вучылішча]]. З [[1973]] годзе М. Дрынеўскі — галоўны хармайстар, з 1975 г. — мастацкі кіраўнік Народнага хору Рэспублікі Беларусь імя Г. І. Цітовіча. Дырыжор, фалькларыст, этнограф, знаўца народнай музыкі М. П. Дрынеўскі перапрацаваў і ўзбагаціў творчы працэс Народнага хору, сфармаваў высокапрафесійны нацыянальны калектыў. Ён працягвае развіваць традыцыі, закладзеныя заснавальнікам хору [[Генадзь Іванавіч Цітовіч| Г. І. Цітовічам]]. |
||
Міхаіл Паўлавіч Дрынеўскі — [[Заслужаны дзеяч мастацтваў Рэспублікі Беларусь|заслужаны дзеяч мастацтваў БССР]] (1978), лаўрэат Дзяржаўнай прэміі БССР (1982), народны артыст БССР (1987), узнагароджаны [[Ордэн Працоўнага Чырвонага Сцяга | ордэнам Працоўнага Чырвонага Сцяга]] (1986), [[Медаль Францыска Скарыны | медалём Францыска Скарыны]] (1990), [[Ордэн Францыска Скарыны | ордэнам Францыска Скарыны]] (2002), прафесар. |
Міхаіл Паўлавіч Дрынеўскі — [[Заслужаны дзеяч мастацтваў Рэспублікі Беларусь|заслужаны дзеяч мастацтваў БССР]] (1978), лаўрэат Дзяржаўнай прэміі БССР (1982), народны артыст БССР (1987), узнагароджаны [[Ордэн Працоўнага Чырвонага Сцяга | ордэнам Працоўнага Чырвонага Сцяга]] (1986), [[Медаль Францыска Скарыны | медалём Францыска Скарыны]] (1990), [[Ордэн Францыска Скарыны | ордэнам Францыска Скарыны]] (2002), прафесар. |
Версія ад 06:35, 27 снежня 2013
Міхаіл Паўлавіч Дрынеўскі (нар. 12 лютага 1941, Тонеж) — мастацкі кіраўнік і галоўны дырыжор Нацыянальнага акадэмічнага народнага хору Рэспублікі Беларусі імя Г. І. Цітовіча.
Біяграфія
Нарадзіўся ў вёсцы Тонеж Тураўскага раёна Гомельскай вобласці (БССР). У 13 гадоў пачаў працаваць кіраўніком хору калгаса «Труд» у вёсцы Тонеж.
У 1959 годзе паступіў у Гомельскае музычнае вучылішча, якое скончыў у 1963 г. У час вучобы Міхаіл Дрынеўскі працаваў з народным хорам вёскі Прыбытка Гомельскага раёна, дзіцячым хорам Палаца піянераў г. Гомеля.
У 1963 годзе паступіў у Беларускую дзяржаўную кансерваторыю ім. А. В. Луначарскага (клас Г. П. Зелянковай), пасля заканчэння якой быў накіраваны на працу ў Мінскае музычнае вучылішча. З 1973 годзе М. Дрынеўскі — галоўны хармайстар, з 1975 г. — мастацкі кіраўнік Народнага хору Рэспублікі Беларусь імя Г. І. Цітовіча. Дырыжор, фалькларыст, этнограф, знаўца народнай музыкі М. П. Дрынеўскі перапрацаваў і ўзбагаціў творчы працэс Народнага хору, сфармаваў высокапрафесійны нацыянальны калектыў. Ён працягвае развіваць традыцыі, закладзеныя заснавальнікам хору Г. І. Цітовічам.
Міхаіл Паўлавіч Дрынеўскі — заслужаны дзеяч мастацтваў БССР (1978), лаўрэат Дзяржаўнай прэміі БССР (1982), народны артыст БССР (1987), узнагароджаны ордэнам Працоўнага Чырвонага Сцяга (1986), медалём Францыска Скарыны (1990), ордэнам Францыска Скарыны (2002), прафесар.