Раман Данілавіч: Розніца паміж версіямі
крыніца — ru:Роман Данилович |
(Няма розніцы)
|
Версія ад 19:20, 2 студзеня 2014
Раман Данілавіч | |||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
| |||||||
|
|||||||
|
|||||||
|
|||||||
|
|||||||
Нараджэнне | каля 1230 | ||||||
Смерць | 1258 ці 1260 | ||||||
Род | Раманавічы, Рурыкавічы | ||||||
Бацька | Данііл Галіцкі | ||||||
Маці | Ганна Мсціслаўна[d] | ||||||
Жонка | Гертруда Аўстрыйская[d][1] | ||||||
Дзеці | Васілька і Міхаіл Данілавіч | ||||||
Дзейнасць | манарх |
Раман Данілавіч (каля 1230(?) — 1258[2] або 1260[3]) — князь слонімскі, луцкі (да 1254), князь новагародскі (1254—1258). Чацвёрты сын галіцкага караля Данііла Раманавіча.
Біяграфія
У 1252 годзе па дагаворы з венгерскім каралём Белам IV Данііл ажаніў свайго сына, луцкага князя Рамана, з пляменніцай аўстрыйскага герцага Фрыдрыха Бабенберга, дачкой яго брата Генрыха, Гертрудай (пам. 1299). Гертруда была спадчынніцай аўстрыйскага прастола, што дало права Раману выказаць прэтэнзіі на Аўстрыю і Штырыю.
Чэшскі каралевіч Отакар, які яшчэ ў канцы 1251 года ўступіў з войскам у Аўстрыю, прымусіў аўстрыйскіх баронаў абраць яго герцагам. Отакар лічыў, што мае некаторыя дынастычныя правы на аўстрыйскі прастол, паколькі Гертруда была першы раз у шлюбе з яго братам Уладзіславам, які памер у 1247 годзе. У лютым 1252 года Отакар афіцыйна замацаваў сваё становішча ў Аўстрыі, ажаніўшыся з пажылой ужо Маргарытай Бабенберг, старэйшай сярод сясцёр памерлага герцага, якая была да таго ж яшчэ і ўдавой германскага караля Генрыха VII Гогенштаўфена.
Неўзабаве Раман быў абложаны большымі сіламі чэшскага караля Отакара ў размешчаным непадалёк ад Вены замку Гімберг. Пераканаўшыся, што справа Рамана прайграна, венгерскі кароль Бела IV сам пачаў прэтэндаваць на тыя аўстрыйскія землі, што яшчэ заставаліся пад уладай Гертруды. У канцы 1253 года Раману прыйшлося спешна бегчы з Аўстрыі.
У 1254 годзе Раман атрымаў ад саюзніка свайго бацькі, літоўскага князя Войшалка, гарады Навагрудак і Слонім з землямі ў Чорнай Русі.
Пасля яцвяжскага паходу (1254—1255) і сутыкненні пад Луцкам у 1255 годзе, напярэдадні сумеснага татарска-галіцкага паходу на Літву (1258), Войшалк і Таўтывіл здзейснілі змову і захапілі ў закладнікі Рамана Данілавіча, а затым забілі.
Сын Рамана, Міхаіл, атрымаў ад бацькі горад Друцк. Менавіта ад Міхаіла вядзе гісторыю княжацкі род Друцкіх.
Ізяслаў Мсціславіч Уладзіміра-Валынскі | ||||||||||||||||
Мсціслаў Ізяславіч, князь кіеўскі | ||||||||||||||||
Агнэс, прынцэса германская, дачка Конрада III | ||||||||||||||||
Раман Мсціславіч Уладзіміра-Валынскі | ||||||||||||||||
Баляслаў III Крывавусты | ||||||||||||||||
Агнешка Баляславаўна | ||||||||||||||||
Саламея, графіня Берг | ||||||||||||||||
Данііл Галіцкі | ||||||||||||||||
Андронік Дука Ангел | ||||||||||||||||
Ісак II Ангел | ||||||||||||||||
Ефрасіння Кастаманітыса | ||||||||||||||||
Ганна | ||||||||||||||||
Ірына | ||||||||||||||||
Раман Данілавіч Галіцкі | ||||||||||||||||
Расціслаў Мсціславіч Смаленскі | ||||||||||||||||
Мсціслаў Расціславіч Храбры | ||||||||||||||||
Мсціслаў Мсціславіч Удатны | ||||||||||||||||
Глеб Расціславіч, князь разанскі | ||||||||||||||||
Феадосія Глебаўна, князёўна разанская | ||||||||||||||||
Ефрасіння Расціслаўна, князёўна ўладзіміра-суздальская, дачка Расціслава Юр'евіча | ||||||||||||||||
Ганна Мсціслаўна, князёўна смаленская | ||||||||||||||||
Сутой, палавецкі хан | ||||||||||||||||
Кацян Сутоевіч | ||||||||||||||||
Марыя, дачка палавецкага хана | ||||||||||||||||
Зноскі
- ↑ (unspecified title) Праверана 7 жніўня 2020.
- ↑ Михайло Грушевський. ХРОНОЛОГІЯ ПОДІЙ ГАЛИЦЬКО-ВОЛИНСЬКОГО ЛІТОПИСУ
- ↑ Все монархи мира. Россия. 600 кратких жизнеописаний. Константин Рыжов. Москва, 1999 г.
Літаратура
- Галицко-Волынская летопись. Под ред. Н. Ф. Котляра — СПб: «Алетейя», 2005. — 424 с.
- Котляр Н. Ф. Даниил, князь Галицкий — СПб: «Алетейя»; Киев: «Птах», 2008. — 320 с.