Альбрэхт Радзівіл (1717—1790): Розніца паміж версіямі
[дагледжаная версія] | [дагледжаная версія] |
Радок 36: | Радок 36: | ||
Падчас бескаралеўя ([[1763]]) быў супраціўнікам [[Чартарыйскія|Чартарыйскіх]], выступаў супраць абрання на прастол [[Станіслаў Аўгуст Панятоўскі|Станіслава Аўгуста Панятоўскага]]. У [[1768]] далучыўся да [[Барская канфедэрацыя|Барскай канфедэрацыі]] і быў адным з кандыдатаў на пасаду яе маршалка ў Вялікім Княстве Літоўскім; у [[1770]] абіраўся маршалкам канфедэрацыі ў [[Рэчыцкі павет|Рэчыцкім павеце]]. У [[1771]] распрацаваў план «вялізнай дыверсіі», паводле якога канфедэрацыя мусіла распаўсюдзіцца на ўсю тэрыторыю сучаснай [[Беларусь|Беларусі]]. Па захопе галоўных замкаў дзяржавы літоўскае войска мусіла сабрацца ў [[Бабруйск]]у і адтуль выправіцца маршам у [[Карона Польскага каралеўства|Каралеўства Польскае]]. |
Падчас бескаралеўя ([[1763]]) быў супраціўнікам [[Чартарыйскія|Чартарыйскіх]], выступаў супраць абрання на прастол [[Станіслаў Аўгуст Панятоўскі|Станіслава Аўгуста Панятоўскага]]. У [[1768]] далучыўся да [[Барская канфедэрацыя|Барскай канфедэрацыі]] і быў адным з кандыдатаў на пасаду яе маршалка ў Вялікім Княстве Літоўскім; у [[1770]] абіраўся маршалкам канфедэрацыі ў [[Рэчыцкі павет|Рэчыцкім павеце]]. У [[1771]] распрацаваў план «вялізнай дыверсіі», паводле якога канфедэрацыя мусіла распаўсюдзіцца на ўсю тэрыторыю сучаснай [[Беларусь|Беларусі]]. Па захопе галоўных замкаў дзяржавы літоўскае войска мусіла сабрацца ў [[Бабруйск]]у і адтуль выправіцца маршам у [[Карона Польскага каралеўства|Каралеўства Польскае]]. |
||
Пасля паражэння канфедэрацыі выехаў у [[Сілезія|Сілезію]], потым у [[Італія|Італію]]. У [[1777]] вярнуўся і прымірыўся з каралём. |
|||
У шлюбе з Ганнай Кунегундай Халецкай меў 3 дачкі і сына [[Дамінік Радзівіл|Дамініка]] ([[1754]]—[[1798]]), старосту [[кнышын]]скага<ref>Радзівіл Альбрэхт // {{Крыніцы/ЭВКЛ|2к}} С. 486.</ref>. |
У шлюбе з Ганнай Кунегундай Халецкай меў 3 дачкі і сына [[Дамінік Радзівіл|Дамініка]] ([[1754]]—[[1798]]), старосту [[кнышын]]скага<ref>Радзівіл Альбрэхт // {{Крыніцы/ЭВКЛ|2к}} С. 486.</ref>. |
Версія ад 18:17, 16 студзеня 2014
Альбрэхт Радзівіл | |
---|---|
| |
| |
Нараджэнне |
25 сакавіка 1717 |
Смерць |
1790 |
Род | Радзівілы |
Бацька | Мікалай Фаўстын Радзівіл |
Маці | Барбара з Завішаў |
Жонка | Ганна Кунегунда з Халецкіх |
Дзеці | Дамінік |
Дзейнасць | палітык, староста |
Узнагароды | |
Медыяфайлы на Вікісховішчы |
Альбрэхт Радзівіл (25 сакавіка 1717, маёнтак Здзецел Навагрудскага ваяводства — 1790, горад Глуск) — дзяржаўны дзеяч Вялікага Княства Літоўскага. Староста рэчыцкі (1734—1773), генерал-маёр войскаў Вялікага Княства Літоўскага (з 1755).
Валодаў Крожамі ў Жамойці, Глускам і Хальчам у Рэчыцкім павеце і інш.
Біяграфія
З нясвіскай лініі роду Радзівілаў герба «Трубы», сын Мікалая Фаўстына і Барбары з Завішаў. Меў братоў Ульдарыка Крыштафа, Юрыя і Станіслава.
Па смерці караля і вялікага князя Аўгуста Моцнага (1733) выступаў разам з бацькам і братамі за абранне на прастол Аўгуста Саса. Быў паслом на пацыфікацыйны сойм 1736, дзе падпісаў дыплом пра абранне Аўгуста Саса. У 1750 абіраўся маршалкам Трыбунала Вялікага Княства Літоўскага. У 1740-х быў палкоўнікам літоўскай панцырнай кавалерыі, з 1754 — палкоўнікам гусарскага знаку ў харугве каралевіча Фрыдэрыка.
Падчас бескаралеўя (1763) быў супраціўнікам Чартарыйскіх, выступаў супраць абрання на прастол Станіслава Аўгуста Панятоўскага. У 1768 далучыўся да Барскай канфедэрацыі і быў адным з кандыдатаў на пасаду яе маршалка ў Вялікім Княстве Літоўскім; у 1770 абіраўся маршалкам канфедэрацыі ў Рэчыцкім павеце. У 1771 распрацаваў план «вялізнай дыверсіі», паводле якога канфедэрацыя мусіла распаўсюдзіцца на ўсю тэрыторыю сучаснай Беларусі. Па захопе галоўных замкаў дзяржавы літоўскае войска мусіла сабрацца ў Бабруйску і адтуль выправіцца маршам у Каралеўства Польскае.
Пасля паражэння канфедэрацыі выехаў у Сілезію, потым у Італію. У 1777 вярнуўся і прымірыўся з каралём.
У шлюбе з Ганнай Кунегундай Халецкай меў 3 дачкі і сына Дамініка (1754—1798), старосту кнышынскага[1].
Зноскі
- ↑ Радзівіл Альбрэхт // Вялікае княства Літоўскае: Энцыклапедыя. У 3 т.. — Мн.: Беларуская Энцыклапедыя. С. 486.
Літаратура
- Вялікае княства Літоўскае: Энцыклапедыя. У 3 т. / Рэдкал.: Г. П. Пашкоў (гал. рэд.) і інш.; маст. З. Э. Герасімовіч. — Мн.: Беларуская Энцыклапедыя, 2005. — Т. 2: Кадэцкі корпус — Яцкевіч. — 792 с. — ISBN 985-11-0378-0 (т. 2), ISBN 985-11-0315-2.
- Энцыклапедыя гісторыі Беларусі. У 6 т. Т. 6. Кн. 1: Пузыны — Усая / Рэдкал.: Г. П. Пашкоў (галоўны рэд.) і інш.; Маст. Э. Э. Жакевіч. — Мн. : БелЭн, 2001. — 10 000 экз. — ISBN 985-11-0214-8.