Антон Аўсянік: Розніца паміж версіямі
[недагледжаная версія] | [недагледжаная версія] |
Няма тлумачэння праўкі |
Няма тлумачэння праўкі |
||
Радок 1: | Радок 1: | ||
{{вызнч|1=Антон}} {{вызн|1=Аўсянік}} ([[1888]] — [[1933]] |
{{вызнч|1=Антон}} {{вызн|1=Аўсянік}} ([[1888]], в. Кабылля Вілейскага пав. Віленскай губ. (цяпер в. Кастрычніцкая Вілейскага р-на Мінскай вобл.) — [[1933]]{{дата?}}), беларускі грамадска-палітычны дзеяч. |
||
Скончыў [[Харкаўскі тэхналагічны інстытут]], вучыўся на суднабудаўнічым факультэце Пецярбургскага політэхнічнага інстытута. Дэлегат [[Першы Усебеларускі кангрэс|1-га Усебеларускага кангрэса]] (снежань [[1917]]). У час нямецкай і польскай акупацый 1918—1919 старшыня [[Беларуская рада ў Бабруйску|Беларускай рады ў Бабруйску]], член [[Народны сакратарыят БНР|Народнага сакратарыята БНР]]. Удзельнік шэрагу дэлегацый [[БНР]] на міжнародных перамовах{{крыніца?}}. У 1919—1920 намеснік старшыні [[Беларуская вайсковая камісія|Беларускай вайсковай камісіі]]. У [[1920]]–[[1921]] паўнамоцны прадстаўнік БНР у [[Літва|Літве]]. У 1922 пасол Польскага сейма, уваходзіў у [[Беларускі пасольскі клуб]]. Актыўны ўдзельнік нацыянальна-вызваленчага руху ў Заходняй Беларусі, арыштоўваўся польскімі ўладамі. У пач. 1930-х выехаў у [[БССР]]. Арыштаваны ў [[1933]]. Далейшы лёс невядомы. |
|||
{{літ|1=|ЭГБ, т. 1.| БЭ, т. 2.|Валахановіч А.І., Міхнюк У.М. Споведзь у надзеі застацца жывым. Мн., 1999.|'''Кр. геагр.''': Рапановіч. Слоўнік геаграфічных назваў.|Від=Б}} |
|||
== Крыніцы == |
|||
* {{Крыніцы/Маракоў|РЛ|3|1|РЛ1-3|РЛ1-3}} |
|||
{{DEFAULTSORT:Аўсянік Антон}} |
{{DEFAULTSORT:Аўсянік Антон}} |
||
⚫ | |||
[[category:Постаці беларускай палітыкі]] |
[[category:Постаці беларускай палітыкі]] |
||
⚫ | |||
[[be-x-old:Антон Аўсянік]] |
[[be-x-old:Антон Аўсянік]] |
Версія ад 11:11, 25 чэрвеня 2008
Шаблон:Вызнч Шаблон:Вызн (1888, в. Кабылля Вілейскага пав. Віленскай губ. (цяпер в. Кастрычніцкая Вілейскага р-на Мінскай вобл.) — 1933[удакладніць]), беларускі грамадска-палітычны дзеяч.
Скончыў Харкаўскі тэхналагічны інстытут, вучыўся на суднабудаўнічым факультэце Пецярбургскага політэхнічнага інстытута. Дэлегат 1-га Усебеларускага кангрэса (снежань 1917). У час нямецкай і польскай акупацый 1918—1919 старшыня Беларускай рады ў Бабруйску, член Народнага сакратарыята БНР. Удзельнік шэрагу дэлегацый БНР на міжнародных перамовах[крыніца?]. У 1919—1920 намеснік старшыні Беларускай вайсковай камісіі. У 1920–1921 паўнамоцны прадстаўнік БНР у Літве. У 1922 пасол Польскага сейма, уваходзіў у Беларускі пасольскі клуб. Актыўны ўдзельнік нацыянальна-вызваленчага руху ў Заходняй Беларусі, арыштоўваўся польскімі ўладамі. У пач. 1930-х выехаў у БССР. Арыштаваны ў 1933. Далейшы лёс невядомы.
Крыніцы
- [1 3] // Рэпрэсаваныя літаратары, навукоўцы, работнікі асветы, грамадскія і культурныя дзеячы Беларусі. Энцыклапедычны даведнік у 10 тамах (15 кнігах). / Укладальнік Л. У. Маракоў.