Аляксандр Акінчыц: Розніца паміж версіямі

Інтэрактыўны прагляд гісторыі

[недагледжаная версія]

[дагледжаная версія]

← Папярэдняя праўка Наступная праўка →

Змесціва выдалена Змесціва дададзена

ВізуальнаВікіразметка

Лінейны

Версія ад 17:02, 27 студзеня 2014

Аляксандр АКІНЧЫЦ (9 лютага 1839, в. Сялец Пружанскага павета, цяпер Бярозаўскі раён (па іншых звестках 28.8.1839, Гродна) — 20 красавіка 1886, Парыж) — медык, публіцыст, мемуарыст.

Біяграфія

У 1856—1861 гадах вучыўся на медыцынскім факультэце Маскоўскага ўніверсітэта, доктар медыцыны. У 1861 годзе распачаў лекарскую практыку ў Шарашове. Арыштаваны за аказанне медыцынскай дапамогі параненым паўстанцам 1863—1864 гадоў. Асуджаны да 12 гадоў катаргі. На этапе паміж Табольскам і Томскам Акінчыц і яшчэ двое вязняў здолелі схавацца пад імёнамі памерлых ад тыфу ссыльных. Акінчыц застаўся ў Томску пад прозвішчам Малеўскі. На конях і пешшу дабраўся да цэнтральных раёнаў Расіі. Пры дапамозе расійскіх рэвалюцыйных груп з фальшывым пашпартам у жніўні 1865 года, разам з З. Мінейкам, даехаў да Парыжа. Пачаўся новы, знешне больш спакойны перыяд жыцця. У сувязі з тым, што яго дыплом не прызнаваўся ў Францыі, мусіў прайсці адпаведныя курсы і ў ліпені 1867 года паспяхова здаў экзамен на ступень доктара медыцыны. Займаўся лекарскай практыкай. Як згадваюць сучаснікі, быў адданы ідэі дапамогі церпячым людзям. Актыўна ўдзельнічаў у дзейнасці эмігранцкіх арганізацый уцекачоў з тэрыторыі былой Рэчы Паспалітай. Выступаў з публікацыямі ў прэсе. Напісаў мемуары «Успаміны з побыту ў Расіі ў 1863 г.», якія доўгі час захоўваліся ў архіве сям'і, а пасля былі апублікаваны на французскай мове^[1].

Зноскі

↑ Аляксандр Акінчыц — паўстанцкі лекар — pruzhany.net (Праверана 27 студзеня 2014)

Літаратура

[0 1] // Рэпрэсаваныя літаратары, навукоўцы, работнікі асветы, грамадскія і культурныя дзеячы Беларусі. Энцыклапедычны даведнік у 10 тамах (15 кнігах). / Укладальнік Л. У. Маракоў.
- Kulczykowski M. Okińczyc (Okieńczyc) Aleksander // PSB. T. XXIII/4, Zeszyt 99, 1978. S. 664—666.

Спасылкі

На Вікісховішчы ёсць медыяфайлы па тэме Аляксандр Акінчыц

[1] Аляксандр Акінчыц — паўстанцкі лекар — pruzhany.net (Праверана 27 студзеня 2014)

[1]

@@ Радок 1: / Радок 1: @@
 {{Цёзкі|Акінчыц}}
 [[Выява:Alexandre okinczyc.jpeg|thumb|Аляксандр Акінчыц]]
-'''Аляксандр АКІНЧЫЦ''' ({{ДН|9|2|1839}}, [[Вёска Сялец, Бярозаўскі раён|в. Сялец]] Пружанскага павета, цяпер [[Бярозаўскі раён]] (па іншых звестках нарадзіўся 28.8.[[1839]], [[Гродна]]) — {{ДС|20|4|1886}}, {{МС|Парыж||}}) — медык, публіцыст, мемуарыст.
+'''Аляксандр АКІНЧЫЦ''' ({{ДН|9|2|1839}}, [[Вёска Сялец, Бярозаўскі раён|в. Сялец]] Пружанскага павета, цяпер [[Бярозаўскі раён]] (па іншых звестках 28.8.1839, [[Гродна]]) — {{ДС|20|4|1886}}, {{МС|Парыж||}}) — медык, публіцыст, мемуарыст.
 == Біяграфія ==
-У [[1856]]-61 вучыўся на медыцынскім факультэце Маскоўскага ўніверсітэта, доктар медыцыны. У [[1861]] распачаў лекарскую практыку ў Шарашове. Арыштаваны за аказанне медыцынскай дапамогі параненым [[Польскае паўстанне, 1863-1864|паўстанцам 1863]]. Атрымаў 12 гадоў катаргі. На этапе паміж [[Табольск]]ам і [[Томск]]ам Акінчыц і яшчэ двое вязняў здолелі схавацца пад імёнамі памерлых ад тыфу ссыльных. Акінчыц застаўся ў Томску пад прозвішчам Малеўскі. На конях і пешшу дабраўся да цэнтральных раёнаў [[Расійская імперыя|Расіі]]. Пры дапамозе расійскіх рэвалюцыйных груп з фальшывым пашпартам у жніўні [[1865]] разам з [[З. Мінейка]]м даехаў да Парыжа. Пачаўся новы, знешне больш спакойны перыяд жыцця. У сувязі з тым, што яго дыплом не прызнаваўся ў Францыі, мусіў прайсці адпаведныя курсы і ў ліпені [[1867]] паспяхова здаў іспыт на званне доктара медыцыны. Займаўся лекарскай практыкай. Як згадваюць сучаснікі, быў адданы ідэі дапамогі людзям, якія пакутуюць. Браў актыўны ўдзел у дзейнасці эмігранцкіх арганізацый уцекачоў з тэрыторыі былой [[Рэч Паспалітая|Рэчы Паспалітай]]. Выступаў з публікацыямі ў прэсе. Напісаў мемуары «Успаміны з побыту ў Расіі ў 1863 г.», якія доўгі час захоўваліся ў архіве сям'і, а пасля былі апублікаваны на французскай мове.
+У 1856—1861 гадах вучыўся на медыцынскім факультэце Маскоўскага ўніверсітэта, доктар медыцыны. У 1861 годзе распачаў лекарскую практыку ў [[Шарашова|Шарашове]]. Арыштаваны за аказанне медыцынскай дапамогі параненым [[Паўстанне, 1863-1864|паўстанцам 1863—1864 гадоў]]. Асуджаны да 12 гадоў катаргі. На этапе паміж [[Табольск]]ам і [[Томск]]ам Акінчыц і яшчэ двое вязняў здолелі схавацца пад імёнамі памерлых ад тыфу ссыльных. Акінчыц застаўся ў Томску пад прозвішчам Малеўскі. На конях і пешшу дабраўся да цэнтральных раёнаў [[Расійская імперыя|Расіі]]. Пры дапамозе расійскіх рэвалюцыйных груп з фальшывым пашпартам у жніўні 1865 года, разам з [[З. Мінейка]]м, даехаў да Парыжа. Пачаўся новы, знешне больш спакойны перыяд жыцця. У сувязі з тым, што яго дыплом не прызнаваўся ў Францыі, мусіў прайсці адпаведныя курсы і ў ліпені 1867 года паспяхова здаў экзамен на ступень доктара медыцыны. Займаўся лекарскай практыкай. Як згадваюць сучаснікі, быў адданы ідэі дапамогі церпячым людзям. Актыўна ўдзельнічаў у дзейнасці эмігранцкіх арганізацый уцекачоў з тэрыторыі былой [[Рэч Паспалітая|Рэчы Паспалітай]]. Выступаў з публікацыямі ў прэсе. Напісаў мемуары «Успаміны з побыту ў Расіі ў 1863 г.», якія доўгі час захоўваліся ў архіве сям'і, а пасля былі апублікаваны на французскай мове<ref>[http://pruzhany.net/2308-alyaksandr-akinchyc-pastancki-lekar.html Аляксандр Акінчыц — паўстанцкі лекар] — pruzhany.net {{V|27|1|2014}}</ref>.
+{{зноскі}}
-<ref>http://pruzhany.net/2308-alyaksandr-akinchyc-pastancki-lekar.html</ref>
+== Літаратура ==
-{{літ|1=Kulczykowski M. Okińczyc (Okieńczyc) Aleksander // PSB. T. XXIII/4, Zeszyt 99, 1978. S. 664-666.}}
-== Крыніца ==
 * {{Крыніцы/Маракоў|РЛ|1|0|РЛ1-3|РЛ1-3}}
+** ''Kulczykowski M.'' Okińczyc (Okieńczyc) Aleksander // PSB. T. XXIII/4, Zeszyt 99, 1978. S. 664—666.
 == Спасылкі ==
@@ Радок 19: / Радок 18: @@
 {{DEFAULTSORT:Акінчыц Аляксандр}}
-[[Катэгорыя:Асобы]]
 [[Катэгорыя:Публіцысты Беларусі]]
 [[Катэгорыя:Удзельнікі паўстання 1863—1864 гадоў]]