Танах: Розніца паміж версіямі
[дагледжаная версія] | [дагледжаная версія] |
др clean up, replaced: га алфавіту → га алфавіта, 450 г. да н.э. → 450 г. да н.э., , → ,, літар → літр , е у → е ў (2), у у → у ў, ы у → ы using AWB |
|||
Радок 90: | Радок 90: | ||
24. (דברי הימים) - Хронікі (I і II) |
24. (דברי הימים) - Хронікі (I і II) |
||
{{Кнігі Танаха}} |
|||
⚫ | |||
⚫ | |||
[[Катэгорыя:Яўрэйская Біблія| ]] |
|||
[[Катэгорыя:Іўдаізм]] |
[[Катэгорыя:Іўдаізм]] |
||
[[Катэгорыя: |
[[Катэгорыя:Эпічныя творы]] |
Версія ад 12:50, 1 лютага 2014
Танах (іўр.: תַּנַ "ךְ) — тэрмін, які выкарыстоўваецца ў іўдаізме для канона яўрэйскай Бібліі. Танах таксама вядомы як Масарэцкі тэкст або Мікра. Назва Танах з'яўляецца абрэвіятурай, створанай з пачатковых літар яўрэйскага алфавіта з трох традыцыйных падраздзяленняў Масарэцкага тэксту: Торы ("вучэння", таксама вядомай як Пяцікніжжа Майсеевае), Невеім ("Прарокі") і Кетувім ("Пісанне"). Назва "Мікра" (іўр.: מקרא), што азначае "тое, што чытаюць", з'яўляецца альтэрнатывай яўрэйскім тэрмінам Танаху. Кнігі Танаху былі перададзеныя згодна з вуснай традыцыяй, якая перадавалася ад пакалення да пакалення, і якая называюцца Вуснай Торай.
Гісторыя
Згодна з Талмуду, большая частка зместа Танаха была складзена "Мужамі Вялікага Сіноду" каля 450 г. да н.э., і з таго часу застаецца нязменным. Сучасныя навукоўцы лічаць, што працэс кананізацыі Танаха быў завершаны паміж 200 да н.э. і 200 н.э.
У яўрэйскім тэксце першапачаткова зычныя былі напісаны з некаторым дадаткам галосных літар. У пачатку сярэдніх стагоддзяў навукоўцы вядомыя як Масарэты створылі адзіную фармалізаваную сістэму гучання. Гэта было зроблена галоўным чынам Ааронам бен Мошэ бен Ашэрам, у Ціберыйскай школе, на аснове вуснай традыцыі для чытання Танах, адсюль і назва Ціберыйскае гучанне. Яна таксама ўключала некаторыя з Бен Нафталі і вавілонскіх інавацый. Нягледзячы на параўнальна позні працэс кадыфікацыі, некаторыя традыцыйныя крыніцы і некаторыя артадаксальныя яўрэі лічаць, што вымаўленне ірэчытатывы выцякаюць з адкрыцця на Сінаі, так як немагчыма, каб прачытаць арыгінальны тэкст без вымаўлення і рэчытатываў паўз. Спалучэнне тэксту (іўр.: מקרא мікра), вымаўлення (іўр.: ניקוד niqqud) і рэчытатываў (іўр.: טעמיםAmim) даюць магчымасць чытачу зразумець і просты сэнс, а таксама нюансы ў сказе ў патоку тэксту.
Тэрміналогія
Танах складаецца з трох частак, гэты падзел добра адлюстраванны ў равіністычнай літаратуры. Аднак на працягу гэтага перыяду тэрмін "Танах" не выкарыстоўвалася. Замест гэтага, выкарыстоўвалася назва Мікра (іўр.: מקרא, што азначае «чытанне» або «тое, што чытаюць"), таму што біблейскія тэксты чыталіся публічна. Мікра па-ранейшаму выкарыстоўваецца на іўрыце і па сёнашні дзень, разам з Танахах, для абазначэння яўрэйскіх пісанняў.
Кнігі Танаху
Тора
Тора (іўр.: תּוֹרָה літэральна вучэнне) складаецца з пяці кніг, якія агульнавядомыя пад назвай "Пяць кніг Майсея". Друкаваныя версіі Торы часта называюць "пяць пяцічастак Торы".
У яўрэйскай мове пяць кніг Торы называюцца па пяці вядомых словах у кожнай з кніг. Ніжэй дадзены назвы на яўрэйскай мове з перакладам на беларускую:
1. (בְּרֵאשִׁית) - Быцце
2. (שמות) - Выхад
3. (ויקרא) - Левіт
4. (במדבר) - Лічбы
5. (דְּבָרִים) - Другі Закон
Невеім (Прарокі)
Частка Невеім (іўр.: נְבִיאִים, "Прарокі") складаецца з васьмі кніг.Гэты падзел уключае кнігі, якія падпадаюць у перыяд, пачынаючы з уваходу Ізраіля ў Зямлю запаветную да часоў Вавілонскага заваявання, гэта значыць "перыяд прарокаў". У Невеім, аднак, не ўваходзяць Хронікі, якія апісваюць дадзены перыяд, а таксама кніга Руфі, якая таксама была напісана ў дадзеную эпоху. Невеім часта дзеляць на Ранніх прарокаў (נביאים ראשונים), у якіх тэкст больш гістарычны, а таксама Пазнейшых прарокаў (נביאים אחרונים), якія змяшчаюць больш павучальных прароцтваў. 6. (יְהוֹשֻעַ) - Ісуса
7. (שופטים) - Суддзі
8. (שְׁמוּאֵל) - Самуіла (I і II)
9. (מלכים) - Цароў (I і II)
10. (יְשַׁעְיָהוּ) - Ісайя
11. (יִרְמְיָהוּ) - Ярэмія
12. (יְחֶזְקֵיאל) - Езекііль
13. Дванаццаць прарокаў (תרי עשר):
а. (הוֹשֵׁעַ) - Осія
б. (יוֹאֵל) - Іяіль
в. (עָמוֹס) - Aмас
г. (עֹבַדְיָה - Аўдзей
д. (יוֹנָה) - Ёна
е. (מִיכָה) - Міхей
ж. (נַחוּם) - Навум
з. (חֲבַקּוּק) - Авакум
і. (צְפַנְיָה) - Сафонія
к. (חַגַּי) - Агей
л. (זְכַרְיָה) - Захарыя
м. (מַלְאָכִי) - Малахія
Кетувім
Кетувім (כְּתוּבִים, "Пісанні") таксама вядомы на грэчаскай назве "Хагіяграфія" і складаецца з адзінаццаці кніг. У гэту частку ўваходзяць усе астатнія кнігі. Кетувім часта дзеліцца на катэгорыі: "Кнігі ісціны" (ספרי אמת), куды ўваходзяць Псалмы, Прытчы і кніга Ёва (яўрэйскія назвы гэтых трох кніг утвараюць іўрыце слова "ісціна", як акраверш, і ўсе тры кнігі маюць унікальныя рэчытатывы), "Кнігі мудрасці" (сюды ўваходзяць кнігі Ёва, Эклезіяста, Прытчы), "Паэтычныя кнігі", якія складаюцца з Псалмаў, Плачу Ераміі і Песня Песняй, а таксама "Гістарычныя кнігі", куды ўваходзяць Ездры-Неяміі і Хронікі.
14. (תהלים) - Псалмы
15. (משלי) - Прытчы
16. (אִיּוֹב) - Ёва
17. (שִׁיר הַשׁשִׁירִים) - Песнь пясней
18. (רוּת) - Руф
19. (איכה) - Плач Ераміі
20. (קֹהְלְת) - Эклезіяст
21. (אֶסְתֵר) - Есфір
22. (דָּנִיֵּאל) - Данііл
23. (עזרא ונחמיה) - Ездра-Неямія
24. (דברי הימים) - Хронікі (I і II)