Харунжы: Розніца паміж версіямі

З Вікіпедыі, свабоднай энцыклапедыі
Інтэрактыўны прагляд гісторыі
[недагледжаная версія][недагледжаная версія]
← Папярэдняя праўкаНаступная праўка →
Змесціва выдалена Змесціва дададзена
ВізуальнаВікіразметка
др катэгорыя, вікіфікацыя
др вікіфікацыя, катэгорыя
Радок 2: Радок 2:
'''Харунжы''' ({{lang-pl|chorąży}}), таксама ''харужы'' — [[воінскае званне|вайсковая пасада]] у шмат якіх краінах [[Усходняя Еўропа|Усходняй Еўропы]], якая паходзіць ад польскага слова ''chorągiew'' — «[[Харугва (подраздзяленне)|харугва]]», «[[сцяг]]». Адпавядае рымскім [[аквіліфер]]у, [[вексілярый|вексілярыю]], [[драканарый|драканарыю]], [[сігніфер]]у.
'''Харунжы''' ({{lang-pl|chorąży}}), таксама ''харужы'' — [[воінскае званне|вайсковая пасада]] у шмат якіх краінах [[Усходняя Еўропа|Усходняй Еўропы]], якая паходзіць ад польскага слова ''chorągiew'' — «[[Харугва (подраздзяленне)|харугва]]», «[[сцяг]]». Адпавядае рымскім [[аквіліфер]]у, [[вексілярый|вексілярыю]], [[драканарый|драканарыю]], [[сігніфер]]у.


З XV ст. у [[ВКЛ|ВКЛ]] «харунжым» называлася асоба, якая адказвала за збор павятовага рушання аднаго павета. Гэты атрад называўся [[Харугва (падраздзяленне)|харугвай]], ён з'яўляўся асобнай баявой адзінкай у арміі ВКЛ і меў свой сцяг — харугву. У часы Рэчы Паспалітай харунжы падпарадкоўваўся кашталяну.
З [[15 cnfujllpt|XV ст.]] у [[ВКЛ|ВКЛ]] «харунжым» называлася асоба, якая адказвала за збор павятовага рушання аднаго павета. Гэты атрад называўся [[Харугва (падраздзяленне)|харугвай]], ён з'яўляўся асобнай баявой адзінкай у арміі ВКЛ і меў свой сцяг — харугву. У часы [[Рэч Паспалітая|Рэчы Паспалітай]] харунжы падпарадкоўваўся кашталяну.


Са стварэннем у XVIII ст. рэгулярнай арміі ВКЛ харунжы стаў малодшым афіцэрскім званнем, спачатку толькі ў кавалерыі, а затым у пяхоце і драгуніі.
Са стварэннем у [[18 стагоддзе|XVIII ст.]] рэгулярнай арміі ВКЛ харунжы стаў малодшым афіцэрскім званнем, спачатку толькі ў кавалерыі, а затым у пяхоце і драгуніі.


З увядзеннем знакаў адрознення меў на пагонах адну зорачку. Адпавядаў прапаршчыку ў пяхоце і карнету ў кавалерыі ў арміі Расійскай імперыі, фенрых у саксонскай і прускай арміях. Са знішчэннем Рэчы Паспалітай і працягам беларускіх вайсковых традыцый у форме Літоўскага асобнага корпуса званне "харунжы" саступіла месца агульнарасійскім званням прапаршчык і карнет. У Расійскай імперыі званне "харунжы" існавала толькі ў казацкіх падраздзяленнях.
З увядзеннем знакаў адрознення меў на [[пагон]]ах адну зорачку. Адпавядаў [[прапаршчык]]у ў пяхоце і [[карнет]]у ў кавалерыі ў арміі [[Расійская Імператарская Армія|Расійскай імперыі]], фенрых у саксонскай і прускай арміях. Са знішчэннем Рэчы Паспалітай і працягам беларускіх вайсковых традыцый у форме Літоўскага асобнага корпуса званне "харунжы" саступіла месца агульнарасійскім званням прапаршчык і карнет. У Расійскай імперыі званне "харунжы" існавала толькі ў казацкіх падраздзяленнях.

⚫
У сучасных Узброеных сілах Рэспублікі Беларусь адпавядае званню "[[малодшы лейтэнант]]". Да сённяшняга дня званне харунжы захавалася ў Войску Польскім для азначэння падафіцэрскіх званняў.


⚫
У сучасных [[Узброеныя сілы Беларусі|Узброеных сілах Рэспублікі Беларусь]] адпавядае званню "[[малодшы лейтэнант]]". Да сённяшняга дня званне харунжы захавалася ў Войску Польскім для азначэння падафіцэрскіх званняў.
{{Табель аб рангах}}
[[Катэгорыя:Ваенная гісторыя]]
[[Катэгорыя:Ваенная гісторыя]]
[[Катэгорыя:Воінскія званні]]
[[Катэгорыя:Воінскія званні]]

Версія ад 20:43, 27 мая 2014

Станіслаў Сабескі, харунжы вялікі каронны ў 1605

Харунжы (польск.: chorąży), таксама харужы — вайсковая пасада у шмат якіх краінах Усходняй Еўропы, якая паходзіць ад польскага слова chorągiew — «харугва», «сцяг». Адпавядае рымскім аквіліферу, вексілярыю, драканарыю, сігніферу.

З XV ст. у ВКЛ «харунжым» называлася асоба, якая адказвала за збор павятовага рушання аднаго павета. Гэты атрад называўся харугвай, ён з'яўляўся асобнай баявой адзінкай у арміі ВКЛ і меў свой сцяг — харугву. У часы Рэчы Паспалітай харунжы падпарадкоўваўся кашталяну.

Са стварэннем у XVIII ст. рэгулярнай арміі ВКЛ харунжы стаў малодшым афіцэрскім званнем, спачатку толькі ў кавалерыі, а затым у пяхоце і драгуніі.

З увядзеннем знакаў адрознення меў на пагонах адну зорачку. Адпавядаў прапаршчыку ў пяхоце і карнету ў кавалерыі ў арміі Расійскай імперыі, фенрых у саксонскай і прускай арміях. Са знішчэннем Рэчы Паспалітай і працягам беларускіх вайсковых традыцый у форме Літоўскага асобнага корпуса званне "харунжы" саступіла месца агульнарасійскім званням прапаршчык і карнет. У Расійскай імперыі званне "харунжы" існавала толькі ў казацкіх падраздзяленнях.

У сучасных Узброеных сілах Рэспублікі Беларусь адпавядае званню "малодшы лейтэнант". Да сённяшняга дня званне харунжы захавалася ў Войску Польскім для азначэння падафіцэрскіх званняў.

Літаратура

  • Чаропка Станіслаў. Станаўленне сістэмы знакаў адрознення ў арміі ВКЛ // Актуальные проблемы в изучении и преподавании общественно-гуманитарных дисциплин: сб. статей. - Витебск, 2012.
Узята з "https://be.wikipedia.org/w/index.php?title=Харунжы&oldid=1792094"