Пальмірскае царства: Розніца паміж версіямі

Інтэрактыўны прагляд гісторыі

[недагледжаная версія]

[дагледжаная версія]

← Папярэдняя праўка Наступная праўка →

Змесціва выдалена Змесціва дададзена

ВізуальнаВікіразметка

Лінейны

Версія ад 10:05, 18 чэрвеня 2014

Пальмірскае царства (альбо Пальмірская імперыя) - сепаратысцкае дзяржаўнае ўтварэнне на ўсходзе Рымскай Імперыі ў 260-273 гг.

Гісторыя

Спачатку кіраўнікі горада Пальміра прызнавалі ўладу Рыма але потым, разбагацеўшы за кошт пасрэдніцкага гандлю паміж усходам і захадам, сталі падпарадкоўваць сабе навакольныя землі. Септымій Адэнат ІІ здолеў разграміць персаў, а пасля далучыў да сваіх уладанняў Сірыю, Месапатамію, частку Малой Азіі, паўночную Аравію. У выніку ўтварылася моцная дзяржава, здольная супрацьстаяць Рымскай Імперыі.

Удава Адэната ІІ, Зенобія, пры падтрымцы паплечніцаў, заняла трон і кіравала за свайго малалетняга сына Вахбалата. Рымляне не пагадзіліся з тым, каб Зенобія ўзначальвала краіну, але царыца не палічылася з Сенатам і прымусіла бегчы ў Еўропу рымскага вайскавода, які быў пасланы супраць яе. Чужая дробным запалам, якія ўносяць блытаніну ў дзяржаўныя справы падчас кіравання жанчын, Зенобія прытрымлівалася жорсткай палітычнай лініі, карысталася цвёрдымі прынцыпамі. Калі было трэба дараваць вінаватаму, яна магла здушыць свой гнеў; калі трэба было пакараць, яна магла прымусіць змоўнуць голас жалю. За строгую ашчаднасць яе абвінавачвалі ў скупасці. Але, калі тое было трэба, яна заўсёды знаходзіла месца шчодрасці і літасці. Зенобія падпарадкавала Егіпет і значную частку Малой Азіі. Суседнія дзяржавы баяліся варагаваць з ёю і таму шукалі саюзу з Пальмірскім царствам. Зенобія спалучала даступнасць народу з велічнай раскошай азіяцкіх палацаў.

У 267 г. Зенобія абвясціла Пальмірскае царства незалежным, а ў 271 г. прыняла імператарскі тытул. У 272 г. рымляне на чале з імператарам Аўрэліянам захапілі Пальміру і зверглі Зенобію. Антыох, які узначаліў краіну з дапамогай рымлян, у 273 г. падняў супраць іх паўстанне. Рымляне зной захапілі Пальміру, знішчылі не толькі само царство, але і разруінавалі сам горад.

Літаратура

Сычев Н.В. Книга династий. М., 2008. с. 695-770.

@@ Радок 3: / Радок 3: @@
 == Гісторыя ==
-Спачатку кіраўнікі горада [[Пальміра]] прызнавалі ўладу [[Рым]]а але потым, разбагацеўшы за кошт пасрэдніцкага гандлю паміж усходам і захадам, сталі падпарадкоўваць сабе навакольныя землі. [[Септымій Адынат ІІ]] здолеў разграміць [[Сасаніды|персаў]], а пасля далучыў да сваіх уладанняў [[Сірыя|Сірыю]], [[Месапатамія|Месапатамію]], частку [[Малая Азія|Малой Азіі]], паўночную [[Аравійскі паўвостраў|Аравію]]. У выніку ўтварылася моцная дзяржава, здольная супрацьстаяць Рымскай Імперыі.
+Спачатку кіраўнікі горада [[Пальміра]] прызнавалі ўладу [[Рым]]а але потым, разбагацеўшы за кошт пасрэдніцкага гандлю паміж усходам і захадам, сталі падпарадкоўваць сабе навакольныя землі. [[Септымій Адэнат ІІ]] здолеў разграміць [[Сасаніды|персаў]], а пасля далучыў да сваіх уладанняў [[Сірыя|Сірыю]], [[Месапатамія|Месапатамію]], частку [[Малая Азія|Малой Азіі]], паўночную [[Аравійскі паўвостраў|Аравію]]. У выніку ўтварылася моцная дзяржава, здольная супрацьстаяць Рымскай Імперыі.
 Удава Адэната ІІ, [[Зенобія, царыца|Зенобія]], пры падтрымцы паплечніцаў, заняла трон і кіравала за свайго малалетняга сына Вахбалата. Рымляне не пагадзіліся з тым, каб Зенобія ўзначальвала краіну, але царыца не палічылася з Сенатам і прымусіла бегчы ў [[Еўропа|Еўропу]] рымскага вайскавода, які быў пасланы супраць яе. Чужая дробным запалам, якія ўносяць блытаніну ў дзяржаўныя справы падчас кіравання жанчын, Зенобія прытрымлівалася жорсткай палітычнай лініі, карысталася цвёрдымі прынцыпамі. Калі было трэба дараваць вінаватаму, яна магла здушыць свой гнеў; калі трэба было пакараць, яна магла прымусіць змоўнуць голас жалю. За строгую ашчаднасць яе абвінавачвалі ў скупасці. Але, калі тое было трэба, яна заўсёды знаходзіла месца шчодрасці і літасці. Зенобія падпарадкавала [[Егіпет]] і значную частку [[Малая Азія|Малой Азіі]]. Суседнія дзяржавы баяліся варагаваць з ёю і таму шукалі саюзу з Пальмірскім царствам. Зенобія спалучала даступнасць народу з велічнай раскошай азіяцкіх палацаў.