Альберт Францавіч Паўловіч: Розніца паміж версіямі
| [дагледжаная версія] | [дагледжаная версія] |
др clean up, replaced: (1906)| → , 1906| (2), [Наша ніва, 1906| → [Наша ніва (1906)| using AWB |
др removed Category:Асобы using HotCat |
||
| Радок 9: | Радок 9: | ||
{{DEFAULTSORT:Паўловіч Альберт}} |
{{DEFAULTSORT:Паўловіч Альберт}} |
||
[[Катэгорыя:Асобы]] |
|||
[[Катэгорыя:Гумарысты Беларусі]] |
[[Катэгорыя:Гумарысты Беларусі]] |
||
[[Катэгорыя:Гумарысты паводле алфавіту]] |
[[Катэгорыя:Гумарысты паводле алфавіту]] |
||
Версія ад 18:44, 7 ліпеня 2014
Альберт Францавіч Паўловіч (11 лістапада 1875, Мінск — 17 сакавіка 1951) — беларускі паэт-гумарыст, драматург.
Скончыў 4-класнае гарадское вучылішча ў Мінску (1894). Працаваў ва ўпраўленні Лібава-Роменскай чыгункі. Жыў у Мінску. 3 1932 у Маскве, на Урале, з 1945 у Курску.
Літаратурную дзейнасць пачаў у канцы ХІХ ст., у беларускім друку выступіў у 1907 (газета «Наша ніва»). Друкаваўся ў альманаху «Маладая Беларусь», часопісе «Лучынка» і інш. Выдаў зборнік вершаў «Снапок» (1910), драму «Васількі» (1919). У лірычных вершах гучалі патрыятычныя матывы. Творчасць А. Паўловіча цесна звязана з фальклорам. Найбольш вядомымі і папулярнымі былі яго вершаваныя гумарыстычныя апавяданні, жартоўныя сцэнкі, пераказы беларускіх народных анекдотаў («Пан і акуляры», «Ракі», «Шчодрая ахвяра», «Маладая гаспадынька» і інш.). Аўтар артыкулаў «Забытае» (да гісторыі тэксту «Гутаркі Даніаы са Сцяпанам», 1925), «Сялянка» В. Дуніна-Марцінкевіча на мінскай сцэне" (1929). На беларускую мову перакладаў творы А. Пушкіна, Т. Шаўчэнкі, М. Канапніцкай, У. Сыракомлі. Займаўся жывапісам, вышываў дываны.
Выбраная бібліяграфія
- Выбранае. Мн., 1975.