Румбольд Валімонтавіч: Розніца паміж версіямі

З Вікіпедыі, свабоднай энцыклапедыі
[дагледжаная версія][дагледжаная версія]
Змесціва выдалена Змесціва дададзена
вікіфікацыя
др →‎Радавод: clean up, replaced: Катэгорыя:Вялікія маршалкі літоўскія → Катэгорыя:Маршалкі вялікія літоўскія using AWB
Радок 21: Радок 21:
[[Катэгорыя:Ваяводы віцебскія]]
[[Катэгорыя:Ваяводы віцебскія]]
[[Катэгорыя:Баяры літоўскія]]
[[Катэгорыя:Баяры літоўскія]]
[[Катэгорыя:Вялікія маршалкі літоўскія]]
[[Катэгорыя:Маршалкі вялікія літоўскія]]

Версія ад 13:11, 21 верасня 2014

Румбольд-Ламберт Валімонтавіч, Рамбольд (Румбольт) Валімунтавіч (? 1371 — лістапад 1432) — староста жамойцкі (14091411), маршалак земскі ВКЛ (1412-1432), староста віцебскі (узг. 1422[1]). Адзін з радцаў вялікага князя Вітаўта. Сын уплывовага літоўскага баярына Валімонта Бушкавіча, брат Яўнута, Кезгайлы, Шадзібора, Гудзігерда і Судзівоя Валімонтавічаў (Гл. падр. Род Кезгайлаў). Пад хрысціянскім іменем Ламберт узгадваецца ў 1409.

Паводле Я. Длугаша ў чэрвені 1409 Вітаўт пасылае Румбольда з войскам супраць немцаў у Жамойць, дзе Румбольд займае ўсе ордэнскія замкі і бярэ ў палон ордэнскага фогта Жамойці Міхайла Кухмайстра, такім чынам вярнуўшы гэтую зямлю пад ўладу ВКЛ[2]. Румбольд узначальваў дэлегацыю ВКЛ на Канстанцкім саборы (14141418).

Падтрымліваў Свідрыгайлу. У лістападзе 1432 быў разам з братам Яўнутам пакараны смерцю па загадзе Жыгімонта Кейстутавіча.

Меў сына Міхала, які ў сяр. 15 ст. атрымаў ад Казіміра Ягелончыка семь сялянскіх сем'яў у Вількамірскім старостве.

Трымаў палову Блужаў у Крэўскім старостве[3].

Радавод

 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
КЕЗГАЙЛЫ
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
Мікалай
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
Ян
 
 
Войцех
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
Яўнут
 
 
 
 
Міхал
 
 
Станіслаў
 
 
Станіслаў
 
 
Ганна
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
Кезгайла
 
 
 
Ян
 
 
 
 
 
 
 
NN дачка
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
Дабяслаў
 
 
Мікалай
 
Мікалай
 
Станіслаў
 
Ян
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
Пётр
 
 
Алена
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
Бушка
 
Валімонт
 
 
Румбольд
 
 
Міхал
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
Шадзібор
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
Судзівой
 
 
Станка
 
СТАНКОВІЧЫ
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
Гудыгерд
 
 
Конрад
 
КАНДРАТОВІЧЫ
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
Сегебут?
 
 
 
 


Зноскі

  1. Як староста віцебскі запісаны ў Мельніцкім дагаворы (1422)
  2. Ян Длугош. Грюнвальдская битва. М. Изд. АН СССР. 1962. С. 46. Я. Длугаш пазначыў гэтыя падзеі пад 1408 годам, назваўшы Румбольда маршалкам, але як маршалак ён вядомы толькі з 1412 і падзеі адбываліся ў 1409.
  3. Vitoldiana. № 23. S. 30-31; Ochmański J. Powstanie i rozwój latyfundium biskupstwa wileńskiego (1387—1550): Ze studiów nad rozwojem wielkiej własności na Litwie i Białorusi w średniowieczu. Poznań, 1963. S. 56-57; Другую палову Блужаў трымаў за выслугу Андрэй Друцкі (+1399 на Ворскле), а пазней яго безпатомныя нашчадкі, гэтую палову як вымарачную Вітаўт 19.4.1411 перадаў Віленскаму капітулу.

Шаблон:Пачатак артыкулу