Павел Стэфан Сапега: Розніца паміж версіямі

Павел Стэфан Сапега
Павел Стэфан Сапега
	польск.: Paweł Stefan Sapieha
	; Герб «Ліс»
Падканцлер літоўскі
	1623 — 1635
Папярэднік	Альбрэхт Станіслаў Радзівіл
Пераемнік	Стэфан Пац
Вялікі канюшы літоўскі
	1593 — 1623
Папярэднік	Геранім Юр'евіч Хадкевіч
Пераемнік	Крыштаф Хадкевіч
Нараджэнне	1565
Смерць	19 ліпеня 1635; Гальшаны
Месца пахавання	Касцёл Святога Яна Хрысціцеля;
Род	Сапегі
Бацька	Багдан Паўлавіч Сапега
Маці	Марына Капуста
Жонка	1) Рэгіна Дыбоўская, удава Дзмітрыя Халецкага; 2) Альжбэта Весялены(Wesselenyi); 3) Кацярына Гаслаўская; 4) Соф'я Даніловіч
Дзеці	ад другога шлюбу: ; Крысціна
Адукацыя	Віленскі ўніверсітэт;
Дзейнасць	дзяржаўны дзеяч
	Медыяфайлы на Вікісховішчы

Інтэрактыўны прагляд гісторыі

[недагледжаная версія]

← Папярэдняя праўка Наступная праўка →

Змесціва выдалена Змесціва дададзена

ВізуальнаВікіразметка

Лінейны

Версія ад 13:19, 21 верасня 2014

Павел Стэфан Сапега (1565 — 19 ліпеня 1635, Гальшаны) — дзяржаўны дзяяч Вялікага Княства Літоўскага. Вялікі канюшы літоўскі (1593—1623), падканцлер літоўскі (з 1623)^[1].

Біяграфія

Сын Багдана Сапегі, брат Мікалая. Навучаўся ў Віленскай акадэміі.

У 1593, дзякуючы падтрымцы Льва Сапегі, атрымаў пасаду канюшага літоўскага. У 1600 здзейсніў паломніцтва ў Рым, дзе яго прыняў Папа рымскі Клімент VIII.

Браў удзел у смаленскай кампаніі 1609—1611. У часе аблогі Смаленску страціў руку. За заслугі перад Айчынай атрымаў у 1611 Гомельскае староства.

14 сакавіка 1623 атрымаў пасаду падканцлера літоўскага.

Быў прыхільнікам зніжэння вартасці талераў і дукатаў у мэтах спынення іх вывазу за мяжу.

Знаходзіўся пры двары Жыгімонта Вазы няпэрэдадні ягонай смерці, браў удзел у таемных нарадах Сената пад кіраўніцтвам прымаса Яна Венжыка (2—5 мая 1632), а таксама ў каранаванні Уладзіслава Вазы ў лютым 1633.

Зноскі

↑ Анатоль Грыцкевіч. Сапегі // Вялікае княства Літоўскае: Энцыклапедыя. У 3 т. / рэд. Г. П. Пашкоў і інш. Т. 2: Кадэцкі корпус — Яцкевіч. — Мінск: Беларуская Энцыклапедыя, 2005. С. 547.

Літаратура

Вялікае княства Літоўскае: Энцыклапедыя. У 3 т. / рэд. Г. П. Пашкоў і інш. Т. 2: Кадэцкі корпус — Яцкевіч. — Мінск: Беларуская Энцыклапедыя, 2005. — 788 с.: іл. ISBN 985-11-0378-0.
Энцыклапедыя гісторыі Беларусі. У 6 т.Т. 6. Кн. 1: Пузыны — Усая / Беларус. Энцыкл.; Рэдкал.: Г. П. Пашкоў (галоўны рэд.) і інш.; Маст. Э. Э. Жакевіч. — Мн.: БелЭн, 2001. — 591 с.: іл. ISBN 985-11-0214-8.

У Сеціве

Генеалогія магнацкіх радоў Рэчы Паспалітай

[1] Анатоль Грыцкевіч. Сапегі // Вялікае княства Літоўскае: Энцыклапедыя. У 3 т. / рэд. Г. П. Пашкоў і інш. Т. 2: Кадэцкі корпус — Яцкевіч. — Мінск: Беларуская Энцыклапедыя, 2005. С. 547.

[1]

@@ Радок 1: / Радок 1: @@
 {{значэнні2|тып=імя|Павел Сапега}}
 {{Шляхціч
@@ Радок 66: / Радок 65: @@
 У [[1593]], дзякуючы падтрымцы [[Леў Сапега|Льва Сапегі]], атрымаў пасаду канюшага літоўскага. У [[1600]] здзейсніў паломніцтва ў [[Рым]], дзе яго прыняў Папа рымскі [[Клімент VIII]].
 Браў удзел у смаленскай кампаніі [[1609]]—[[1611]]. У часе аблогі [[Смаленск]]у страціў руку. За заслугі перад Айчынай атрымаў у [[1611]] [[Гомельскае староства]].
 [[14 сакавіка]] [[1623]] атрымаў пасаду [[падканцлер літоўскі|падканцлера літоўскага]].
 Быў прыхільнікам зніжэння вартасці [[талер]]аў і [[дукат]]аў у мэтах спынення іх вывазу за мяжу.
 Знаходзіўся пры двары [[Жыгімонт Ваза|Жыгімонта Вазы]] няпэрэдадні ягонай смерці, браў удзел у таемных нарадах [[Сенат, Польшча|Сената]] пад кіраўніцтвам [[прымас]]а [[Ян Венжык|Яна Венжыка]] ([[2 мая|2]]—[[5 мая]] [[1632]]), а таксама ў каранаванні [[Уладзіслаў Ваза|Уладзіслава Вазы]] ў лютым [[1633]].
@@ Радок 86: / Радок 85: @@
 {{DEFAULTSORT:Сапега Павел Стэфан}}
 [[Катэгорыя:Род Сапегаў|Павел Стэфан]]
 [[Катэгорыя:Падканцлеры літоўскія]]
-[[Катэгорыя:Вялікія канюшыя літоўскія]]
+[[Катэгорыя:Канюшыя вялікія літоўскія]]
 [[Катэгорыя:Старосты ашмянскія]]
 [[Катэгорыя:Старосты гомельскія]]