Вялікая сініца: Розніца паміж версіямі
[дагледжаная версія] | [дагледжаная версія] |
Няма тлумачэння праўкі |
JerzyKundrat (размовы | уклад) Няма тлумачэння праўкі |
||
Радок 19: | Радок 19: | ||
| eol = 1051974 |
| eol = 1051974 |
||
}} |
}} |
||
⚫ | |||
'''Вялікая сініца'''<ref name=pr>Артыкул '''Сініцавыя''' ў адпаведнасці з БЭ ў 18 тамах., Т.14. Мн., 2002, С.400-401</ref> (''Parus major'') — самы буйны і найбольш распаўсюджаны ў [[Беларусь|Беларусі]] [[Від, біялогія|відаў]] [[сініцавыя|сініцавых]]. |
'''Вялікая сініца'''<ref name=pr>Артыкул '''Сініцавыя''' ў адпаведнасці з БЭ ў 18 тамах., Т.14. Мн., 2002, С.400-401</ref> (''Parus major'') — самы буйны і найбольш распаўсюджаны ў [[Беларусь|Беларусі]] [[Від, біялогія|відаў]] [[сініцавыя|сініцавых]]. |
||
== Апісанне == |
|||
⚫ | |||
Даўжыня цела 14 см, размах крылаў 22-25 см. Чорная, блiскучая галава з белымi шчокамi i чорны «гальштук» па сярэдзiне жоўтага споду цела. Маладыя з карычневым або бурым апярэннем замест чорнага, шчокi жаўтаватыя. Сярэднеазiяцкi падвiд увогуле без жоўтага i алiўкава-зялёнага колеру, але з белым i алiўкава-шэрым. |
|||
== Пашырэнне == |
|||
Жыве ў [[Еўропа|Еўропе]], [[Азія|Азіі]] і [[Заходняя Афрыка|Паўночна-Заходняй Афрыцы]]. У дзікай прыродзе сустракаецца ў разнастайных [[Лес|лясах]], звычайна на адкрытых участках, узлесках, па берагах [[вадаём]]аў. Аселая, частка папуляцыі качуе альбо мігрыруе. |
|||
== Асаблівасці біялогіі == |
|||
⚫ | |||
⚫ | За невялікім выключэннем, размнаваецца з канца студзеня па верасень, робячы 2 кладкі за сезон. Гняздуе ў дуплах і пустэчах [[Дрэва|дрэў]], а таксама ў разнастайных нішах як прыроднага, так і антрапагеннага паходжання. Імкнецца да жытла [[чалавек]]а, часта сустракаецца ў буйных [[Горад|гарадах]] і іншых населеных пунктах, у прыгарадах, у [[сад]]ах і [[парк]]ах. Сілкуецца пераважна дробнымі [[насякомыя|насякомымі]] і іншымі [[Беспазваночныя|бесхрыбтовымі]]. |
||
{{зноскі}} |
{{зноскі}} |
Версія ад 19:08, 12 лістапада 2014
Вялікая сініца | |||||||||||||||||||||||||||||||||||
Навуковая класіфікацыя | |||||||||||||||||||||||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
прамежныя рангі
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||
Міжнародная навуковая назва | |||||||||||||||||||||||||||||||||||
Падвіды | |||||||||||||||||||||||||||||||||||
Арэал | |||||||||||||||||||||||||||||||||||
Ахоўны статус | |||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
Вялікая сініца[1] (Parus major) — самы буйны і найбольш распаўсюджаны ў Беларусі відаў сініцавых.
Апісанне
Даўжыня цела 14 см, размах крылаў 22-25 см. Чорная, блiскучая галава з белымi шчокамi i чорны «гальштук» па сярэдзiне жоўтага споду цела. Маладыя з карычневым або бурым апярэннем замест чорнага, шчокi жаўтаватыя. Сярэднеазiяцкi падвiд увогуле без жоўтага i алiўкава-зялёнага колеру, але з белым i алiўкава-шэрым.
Пашырэнне
Жыве ў Еўропе, Азіі і Паўночна-Заходняй Афрыцы. У дзікай прыродзе сустракаецца ў разнастайных лясах, звычайна на адкрытых участках, узлесках, па берагах вадаёмаў. Аселая, частка папуляцыі качуе альбо мігрыруе.
Асаблівасці біялогіі
За невялікім выключэннем, размнаваецца з канца студзеня па верасень, робячы 2 кладкі за сезон. Гняздуе ў дуплах і пустэчах дрэў, а таксама ў разнастайных нішах як прыроднага, так і антрапагеннага паходжання. Імкнецца да жытла чалавека, часта сустракаецца ў буйных гарадах і іншых населеных пунктах, у прыгарадах, у садах і парках. Сілкуецца пераважна дробнымі насякомымі і іншымі бесхрыбтовымі.
Зноскі
- ↑ Артыкул Сініцавыя ў адпаведнасці з БЭ ў 18 тамах., Т.14. Мн., 2002, С.400-401
Літаратура
- Fidler A. E., van Oers K., Drent P. J., Kuhn S., Mueller J. C., Kempenaers B. Drd4 gene polymorphisms are associated with personality variation in a passerine bird // Proceedings of the Royal Society London B. — 2007. — Vol. 274. — doi:10.1098/rspb.2007.0337. (Published online May 2, 2007).