Бард Лучнік: Розніца паміж версіямі
| [дагледжаная версія] | [дагледжаная версія] |
крыніца — be-x-old:Бард Лучнік |
clean up, replaced: Самотнай гары → Адзінокай гары, Эрэбор → Эрэбар (4) using AWB |
||
| Радок 4: | Радок 4: | ||
Быў нашчадкам Гірыёна, апошняга караля Дэйла. Пасля таго, як горад быў разбураны пры нападзе цмока [[Смог, Міжзем'е|Смога]] ў 2770 годзе[[Трэцяя эпоха Міжзем'я|Трэцяй эпохі]], сям'я Гірыёна збегла ў горад [[Эсгарот]], і яго нашчадкі сталі простымі гараджанамі. |
Быў нашчадкам Гірыёна, апошняга караля Дэйла. Пасля таго, як горад быў разбураны пры нападзе цмока [[Смог, Міжзем'е|Смога]] ў 2770 годзе[[Трэцяя эпоха Міжзем'я|Трэцяй эпохі]], сям'я Гірыёна збегла ў горад [[Эсгарот]], і яго нашчадкі сталі простымі гараджанамі. |
||
=== Удзел у вызваленні [[ |
=== Удзел у вызваленні [[Эрэбар]]а === |
||
Бард служыў капітанам лучнікаў гарадской варты ў Эсгароце, быў вядомы як трапны лучнік, а таксама «славіўся» сярод жыхароў сваёй інтуіцыяй. У «Хобіце» апісваецца, як Бард падчас паходу [[Більба Торбінс|Більба]] і [[Гном, Міжзем'е|гномаў]] да [[ |
Бард служыў капітанам лучнікаў гарадской варты ў Эсгароце, быў вядомы як трапны лучнік, а таксама «славіўся» сярод жыхароў сваёй інтуіцыяй. У «Хобіце» апісваецца, як Бард падчас паходу [[Більба Торбінс|Більба]] і [[Гном, Міжзем'е|гномаў]] да [[Эрэбар|Адзінокай гары]] ў 2941 годзе Трэцяй эпохі забіў Смога трапным стрэлам, здзейсніўшы «гераічны ўчынак». Луска Смога была непаражальна для любой зброі. Звесткі пра тое, што на левым баку грудзей адваліўся адзін з дыяментаў, якія на працягу шматлікіх гадоў урасталі цмоку ў пуза, пакуль ён ляжаў на скарбах, прастракатаў у вуха Барду чорны дрозд, калі ў Барда засталася адна страла. Бард, як нашчадак Гірыёна, разумеў мову драздоў. У выніку падзення забітага Бардам цмока горад [[Эсгарот]] быў разбураны. |
||
Бард атрымаў чатырнаццатую частку багаццяў Смога, якую ён падзяліў з бургамістрам Эсгарота і выдаткаваў на аднаўленне горада Дэйла, які стаў сталіцай новага адроджанага каралеўства, дзе ён каранаваўся ў 2944 годзе [[Трэцяя эпоха Міжзем'я|Т. Э.]] Эсгарот увайшоў у яго склад, але працягваў карыстацца правам на мясцовае самакіраванне. |
Бард атрымаў чатырнаццатую частку багаццяў Смога, якую ён падзяліў з бургамістрам Эсгарота і выдаткаваў на аднаўленне горада Дэйла, які стаў сталіцай новага адроджанага каралеўства, дзе ён каранаваўся ў 2944 годзе [[Трэцяя эпоха Міжзем'я|Т. Э.]] Эсгарот увайшоў у яго склад, але працягваў карыстацца правам на мясцовае самакіраванне. |
||
Сын Барда Баін стаў каралём Дэйла ў 2977 годзе Т. Э. Дынастыя нашчадкаў Барда правіла ў вызваленым ад цмока Дэйле да падзей [[Вайна Пярсцёнка|Вайны Пярсцёнка]], апісаных у трылогіі «[[ |
Сын Барда Баін стаў каралём Дэйла ў 2977 годзе Т. Э. Дынастыя нашчадкаў Барда правіла ў вызваленым ад цмока Дэйле да падзей [[Вайна Пярсцёнка|Вайны Пярсцёнка]], апісаных у трылогіі «[[Уладар Пярсцёнкаў]]». Кароль Бранд, сын Баіна (кіраваў з 3007 года Т. Э.) загінуў падчас Бітвы за Дэйл (17 сакавіка 3019 года Т. Э.) разам з каралём [[Эрэбар]]а Даінам, адбіваючы напад Паўночнага войска саюзнікаў [[Саўран]]а. Праўнук Барда Лучніка, Бард II, які стаў каралём Дэйла пасля смерці бацькі, зняў аблогу з [[Эрэбар]]а (выйграўшы тым самым бітву пры Дэйле) і ўступіў у саюз з [[Гондар]]ам. |
||
[[Выява:Luke Evans at WonderCon 2011 3.jpg|thumb|справа|[[Люк Эванс]], выканаўца ролі Барда Лучніка]] |
[[Выява:Luke Evans at WonderCon 2011 3.jpg|thumb|справа|[[Люк Эванс]], выканаўца ролі Барда Лучніка]] |
||
| Радок 16: | Радок 16: | ||
{{Свет Міжзем'я}} |
{{Свет Міжзем'я}} |
||
[[Катэгорыя:Каралі Міжзем'я]] |
[[Катэгорыя:Каралі Міжзем'я]] |
||
[[Катэгорыя:Персанажы легендарыума Толкіна]] |
[[Катэгорыя:Персанажы легендарыума Толкіна]] |
||
Версія ад 12:56, 10 снежня 2014
Бард Лу́чнік (англ.: Bard the Bowman) — персанаж кнігі Дж. Р. Р. Толкіна «Хобіт, або Туды і назад», кароль Дэйла.
Паходжанне і біяграфія
Быў нашчадкам Гірыёна, апошняга караля Дэйла. Пасля таго, як горад быў разбураны пры нападзе цмока Смога ў 2770 годзеТрэцяй эпохі, сям'я Гірыёна збегла ў горад Эсгарот, і яго нашчадкі сталі простымі гараджанамі.
Удзел у вызваленні Эрэбара
Бард служыў капітанам лучнікаў гарадской варты ў Эсгароце, быў вядомы як трапны лучнік, а таксама «славіўся» сярод жыхароў сваёй інтуіцыяй. У «Хобіце» апісваецца, як Бард падчас паходу Більба і гномаў да Адзінокай гары ў 2941 годзе Трэцяй эпохі забіў Смога трапным стрэлам, здзейсніўшы «гераічны ўчынак». Луска Смога была непаражальна для любой зброі. Звесткі пра тое, што на левым баку грудзей адваліўся адзін з дыяментаў, якія на працягу шматлікіх гадоў урасталі цмоку ў пуза, пакуль ён ляжаў на скарбах, прастракатаў у вуха Барду чорны дрозд, калі ў Барда засталася адна страла. Бард, як нашчадак Гірыёна, разумеў мову драздоў. У выніку падзення забітага Бардам цмока горад Эсгарот быў разбураны.
Бард атрымаў чатырнаццатую частку багаццяў Смога, якую ён падзяліў з бургамістрам Эсгарота і выдаткаваў на аднаўленне горада Дэйла, які стаў сталіцай новага адроджанага каралеўства, дзе ён каранаваўся ў 2944 годзе Т. Э. Эсгарот увайшоў у яго склад, але працягваў карыстацца правам на мясцовае самакіраванне.
Сын Барда Баін стаў каралём Дэйла ў 2977 годзе Т. Э. Дынастыя нашчадкаў Барда правіла ў вызваленым ад цмока Дэйле да падзей Вайны Пярсцёнка, апісаных у трылогіі «Уладар Пярсцёнкаў». Кароль Бранд, сын Баіна (кіраваў з 3007 года Т. Э.) загінуў падчас Бітвы за Дэйл (17 сакавіка 3019 года Т. Э.) разам з каралём Эрэбара Даінам, адбіваючы напад Паўночнага войска саюзнікаў Саўрана. Праўнук Барда Лучніка, Бард II, які стаў каралём Дэйла пасля смерці бацькі, зняў аблогу з Эрэбара (выйграўшы тым самым бітву пры Дэйле) і ўступіў у саюз з Гондарам.
У адаптацыях
У кінатрылогіі «Хобіт» ролю Барда выканаў Люк Эванс.
