Раман Афтаназы: Розніца паміж версіямі

[недагледжаная версія]

Змесціва выдалена Змесціва дададзена

Лінейны

Версія ад 19:29, 22 снежня 2014

Раман Афтаназы (польск.: Roman Aftanazy; 2 красавіка 1914, г. п. Морштын Львоўскай вобласці, Украіна) — польскі гісторык культуры.

Біяграфія

Скончыў Вроцлаўскі універсітэт (1946). У 1944—1981 працаваў у Бібліятэцы Нацыянальнага цэнтра імя Асалінскіх у Львове і Вроцлаве. Даследуе гісторыю магнацкіх і шляхецкіх сядзіб на былых усходніх землях Рэчы Паспалітай (Беларусь, Украіна, Літва, Латвія), архітэктуру маёнткаў, паркавае мастацтва, гісторыю мастацкіх збораў і бібліятэк, генеалогію ўладальнікаў сядзіб. Увёў у навуковы ўжытак шматлікія дакументы з дзяржаўных і прыватных архіваў, багатыя іканаграфічныя матэрыялы.

Літаратура

Энцыклапедыя гісторыі Беларусі, том 6 кніга ІІ, Мінск 2003, стар. 325

@@ Радок 1: / Радок 1: @@
-Афтаназы (Aftanazy) Раман нарадзіўся 02.04.01914, г.п. Морштын Львоўскай вобласці, Украіна, польскі гісторык культуры.
+'''Раман Афтаназы''' ({{lang-pl|Roman Aftanazy}}; {{ДН|2|4|1914}}, г. п. Морштын {{МН|Львоўскай вобласці|ў Львоўскай вобласці|Львоўская вобласць}}, Украіна) — польскі гісторык культуры.
+== Біяграфія ==
+Скончыў Вроцлаўскі універсітэт (1946). У 1944—1981 працаваў у Бібліятэцы Нацыянальнага цэнтра імя Асалінскіх у Львове і Вроцлаве. Даследуе гісторыю магнацкіх і шляхецкіх сядзіб на былых усходніх землях Рэчы Паспалітай (Беларусь, Украіна, Літва, Латвія), архітэктуру маёнткаў, паркавае мастацтва, гісторыю мастацкіх збораў і бібліятэк, генеалогію ўладальнікаў сядзіб. Увёў у навуковы ўжытак шматлікія дакументы з дзяржаўных і прыватных архіваў, багатыя іканаграфічныя матэрыялы.
-Скончыў Вроцлаўскі універсітэт (1946). У 1944-1981 працаваў у Бібліятэцы Нацыянальнага цэнтра імя Асалінскіх у Львове і Вроцлаве. Даследуе гісторыю магнацкіх і шляхецкіх сядзіб на былых усходніх землях Рэчы Паспалітай (Беларусь, Украіна, Літва, Латвія), архітэктуру маёнткаў, паркавае мастацтва, гісторыю мастацкіх збораў і бібліятэк, генеалогію ўладальнікаў сядзіб. Увёў у навуковы ўжытак шматлікія дакументы з дзяржаўных і прыватных архіваў, багатыя іканаграфічныя матэрыялы.
 == Літаратура ==
 Энцыклапедыя гісторыі Беларусі, том 6 кніга ІІ, Мінск 2003, стар. 325
+[[Катэгорыя:Постаці польскай гістарыяграфіі]]
+[[Катэгорыя:Гісторыкі культуры]]