Дзюн’іціра Танідзакі: Розніца паміж версіямі

Інтэрактыўны прагляд гісторыі

[недагледжаная версія]

Наступная праўка →

Змесціва выдалена Змесціва дададзена

ВізуальнаВікіразметка

Лінейны

Версія ад 19:23, 8 студзеня 2015

Дзюн'іціра Танідзакі (24 ліпеня 1886- 30 ліпеня 1965) — японскі пісьменнік, драматург.

Першыя літаратурныя крокі пісьменнік распачаў ў 1909 годзе. Яго першай працай стала аднаактовая п'еса, апублікаваная ў літаратурным часопісе. Танідзакі на раннім этапе творчасці быў заўзятым праціўнікам натуралізму ў літаратуры. Быў прыхільнікам мадэрнізму, авангардызму, рамантызму і філасофіі; зрабіў спробу злучыць у сваёй творчасці традыцыйныя японскія літаратурныя густы з прынцыпамі эстэтыкі заходнееўрапейскай дэкадэнцкі літаратуры.

Яго творы адрозніваюцца ад іншых, створаных японскімі літаратарамі таго часу, унікальнасцю жаночых вобразаў, у прыватнасці вобразамі лёсавых жанчын у аповесцях «Дзеці» (1910), «Сакрэт» (1911) і «Д'ябал» (1912) і сучасных дзяўчат у рамане "Наомі "(1924).

Для позняга перыяду творчасці (з 1923 года) характэрны адыход ад заходняга ўплыву і паглыбленне ў свет японскай даўніны і эстэтыкі. Пасля смерці пісьменніка ў 1965 годзе выдавецтвам «Цюакаронся» была заснаваная прэмія імя Дзюн'іціра Танідзакі. Рэжысёр Ясудза Масумура стварыў цэлы шэраг кінастужак па творах Танідзакі («Каханне неразумнага», «Татуіроўка» і інш.)

Літаратура

Boscaro, Adriana, et al., eds. Tanizaki in Western Languages: A Bibliography of Translations and Studies. University of Michigan Press (1999). ISBN 0-939512-99-8
Boscaro, Adriana and Anthony Chambers, eds. A Tanizaki Feast: The International Symposium in Venice. University of Michigan Press (1994). ISBN 0-939512-90-4

@@ Радок 1: / Радок 1: @@
 [[Файл:Junichiro Tanizaki 1913.jpg|thumb|Дзюн'іціра Танідзакі]]
-'''Дзюн'іціра Танідзакі''' ({{ДН|24|7|1886}}- {{ДС|30|7|1965}}) — японскі [[пісьменнік]], [[драматург]].
+'''Дзюн'іціра Танідзакі''' ({{ДН|24|7|1886}}- {{ДС|30|7|1965}}) — японскі [[пісьменнік]], [[драматург]].
 Першыя літаратурныя крокі пісьменнік распачаў ў 1909 годзе. Яго першай працай стала аднаактовая п'еса, апублікаваная ў літаратурным часопісе. Танідзакі на раннім этапе творчасці быў заўзятым праціўнікам натуралізму ў літаратуры. Быў прыхільнікам мадэрнізму, авангардызму, рамантызму і філасофіі; зрабіў спробу злучыць у сваёй творчасці традыцыйныя японскія літаратурныя густы з прынцыпамі эстэтыкі заходнееўрапейскай дэкадэнцкі літаратуры.
-Яго творы адрозніваюцца ад іншых, створаных японскімі літаратарамі таго часу, унікальнасцю жаночых вобразаў, у прыватнасці вобразамі лёсавых жанчын у аповесцях «Дзеці» (1910), «Сакрэт» (1911) і «Д'ябал» (1912) і сучасных дзяўчат у рамане «Наомі »(1924).
+Яго творы адрозніваюцца ад іншых, створаных японскімі літаратарамі таго часу, унікальнасцю жаночых вобразаў, у прыватнасці вобразамі лёсавых жанчын у аповесцях «Дзеці» (1910), «Сакрэт» (1911) і «Д'ябал» (1912) і сучасных дзяўчат у рамане "Наомі "(1924).
 Для позняга перыяду творчасці (з 1923 года) характэрны адыход ад заходняга ўплыву і паглыбленне ў свет японскай даўніны і эстэтыкі. Пасля смерці пісьменніка ў 1965 годзе выдавецтвам «Цюакаронся» была заснаваная прэмія імя Дзюн'іціра Танідзакі. Рэжысёр Ясудза Масумура стварыў цэлы шэраг кінастужак па творах Танідзакі («Каханне неразумнага», «Татуіроўка» і інш.)
@@ Радок 13: / Радок 13: @@
 {{DEFAULTSORT:Танідзакі}}
+[[Катэгорыя:Пісьменнікі Японіі]]
+[[Катэгорыя:Драматургі Японіі]]