Сіямскі заліў: Розніца паміж версіямі
[недагледжаная версія] | [недагледжаная версія] |
Моцнае дапаўненне і пераклад рускамоўнай версіі |
Няма тлумачэння праўкі |
||
Радок 42: | Радок 42: | ||
На поўначы утварае [[Бангкокскі заліў]] ([[Бухта|бухту]]), у якую ўпадае рака [[Менам-Чао-Прая|Чаўпхрая]]. Другой вялікай ракой, што ўпадае ў заліў, з'яўляецца рака [[Тапі]], што бярэ пачатак на схілах гары Луанг і ўпадае ў Сіямскі заліў каля горада [[Сураттхані]], утвараючы ў вусце шырокі [[эстуарый]]. Большая частка ўзбярэжжа Цэнтральнага [[Тайланд|Тайланда]] зведвае [[Эрозія, геалогія|эрозію]], але з-за працяглай [[седыментацыя|седыментацыі]] яно ўсё больш прасоўваееца на поўдзень. Глыбіня мора на адлегласці 10-20 км ад узбярэжжа складае толькі 11 м, сярэдняя глябіня заліву каля 45 м, а найбольшая не правышае 80 м. У перыяд найбольшай магутнасці апошняга [[Ледніковы перыяд|ледавіковага перыяду]] тэрыторыя заліву знаходзілася вышэй узроўня мора і з'яўлялася працягам, існуючай у цяперашні час, нізменнасці каля ракі [[Менам-Чао-Прая|Чаўпхрая]]. |
На поўначы утварае [[Бангкокскі заліў]] ([[Бухта|бухту]]), у якую ўпадае рака [[Менам-Чао-Прая|Чаўпхрая]]. Другой вялікай ракой, што ўпадае ў заліў, з'яўляецца рака [[Тапі]], што бярэ пачатак на схілах гары Луанг і ўпадае ў Сіямскі заліў каля горада [[Сураттхані]], утвараючы ў вусце шырокі [[эстуарый]]. Большая частка ўзбярэжжа Цэнтральнага [[Тайланд|Тайланда]] зведвае [[Эрозія, геалогія|эрозію]], але з-за працяглай [[седыментацыя|седыментацыі]] яно ўсё больш прасоўваееца на поўдзень. Глыбіня мора на адлегласці 10-20 км ад узбярэжжа складае толькі 11 м, сярэдняя глябіня заліву каля 45 м, а найбольшая не правышае 80 м. У перыяд найбольшай магутнасці апошняга [[Ледніковы перыяд|ледавіковага перыяду]] тэрыторыя заліву знаходзілася вышэй узроўня мора і з'яўлялася працягам, існуючай у цяперашні час, нізменнасці каля ракі [[Менам-Чао-Прая|Чаўпхрая]]. |
||
Салёнасць заліву даволі |
Салёнасць заліву даволі нязначная, гэта абумоўлена шэрагам прычын: |
||
# Плынь унутры заліву вельмі павольная, таму яна не |
# Плынь унутры заліву вельмі павольная, таму яна не спрыяе водаабмену з асноўнай акваторыяй. |
||
# Вялікую ролю іграе значны прыток рачной прэснай вады, што выносяць у заліў рэкі Тапі, Чаўпхрая і шэраг невялікіх водатокаў. Разам з тым утрыманне солі даволі моцна залежыць ад перыяду: у час летняга муссону, калі рачны сток дасягае максімуму салёнасць падае да 2,95-3,05 %, у зімовы час разам з памяншэннем рачнога стоку салёнасць павялічваецца і дасягае 3,35-3,55%. |
# Вялікую ролю іграе значны прыток рачной прэснай вады, што выносяць у заліў рэкі Тапі, Чаўпхрая і шэраг невялікіх водатокаў. Разам з тым утрыманне солі даволі моцна залежыць ад перыяду: у час летняга муссону, калі рачны сток дасягае максімуму салёнасць падае да 2,95-3,05 %, у зімовы час разам з памяншэннем рачнога стоку салёнасць павялічваецца і дасягае 3,35-3,55%. |
||
# Таксама салёнасць вельмі моцна залежыць ад той часткі заліву, у якой яна вымяраецца. Існуе залежнасць, згодна з якой салёнасць павялічваецца з паўночнага захаду на паўднёвы усход (з глыбіні заліву да выхаду з яго). |
# Таксама салёнасць вельмі моцна залежыць ад той часткі заліву, у якой яна вымяраецца. Існуе залежнасць, згодна з якой салёнасць павялічваецца з паўночнага захаду на паўднёвы усход (з глыбіні заліву да выхаду з яго). |
||
# Павелічэнне салёнасці адбываецца такаж з павелічэннем глыбіні, прыкладна з 50 м у заліў пранікае больш салёная вада з Паўднёва-Кітайскага мора. |
|||
Тэмпература вады перыядычна змяняецца на працягу года(20<sup>o</sup>C - 29<sup>o</sup>C). |
|||
== Астравы Сіамскага заліву == |
|||
# Архіпелег Чанг. |
|||
# Бе (Такіеў) - востраў належыць Камбоджы, уваходзіць у яе горад-правінцыю [[Горад Сіануквіль|Сіануквіль]]. Паверхня пакрыта лесам, Найвышэйшая кропка - 63 м. |
|||
# Вай - востраў належыць [[Тайланд|Тайланду]] і адносіцца да правінцыі Трат, з'яўляецца часткай марскога нацыянальнага парка Му-Ко-Чан. Даўжыня калі 6 км, шырыня - 1,5 км у самым шырокім месцы. |
|||
# Чанг ([[тайская мова|тайск.]] เกาะช้าง, літаральна — «Слон») - адзін з найвялікшых астравоў Тайланду, адносіцца да правінцыі Тарт. |
|||
# Рюссэ. |
|||
# Срамаоть (Шэналь). |
|||
# Тао. |
|||
# Самуй ([[тайская мова|тайск.]] เกาะสมุย) - адзін з найбольшых астравоў заліва, належыць Тайланду. Плошка вострава - 228,7 км², найбольшая вышыня - 638 м. |
|||
# Пханган. |
|||
== Жывёльны свет == |
|||
Згодна з фауністычным раянаваннем тэрыторыя сіамскага заліву адносіцца да Інда-Малайскай зоагеаграфічнай вобласці. |
|||
Да буйных драпежнікаў адносяцца акулы і грабністы кракадзіл. |
|||
На астравах Сіамскага заліву пражывае падвід цапляў - Усходняя рыфавая цапля. |
|||
Даволи высокая тэмпература вады спрыяла ўтварэнню каралавых рыфаў, але ў цяперашні час яны знаходзяцца пад пагрозай знікнення з-за павелічэння тэмпературы вады, якое вызвана глабальным пацяпленнем. |
|||
== Эканоміка == |
|||
З кропкі гледжання эканомікі заліў з'яўляецца найбуйнейшым рыбалоўным рэгіёнам [[Тайланд|Тайланда]]. Тут дабываюць [[скумбрыя|скумбрыю]], [[селядзец|селядцоў]], вядзецца вылаў [[Акулы|акул]]. |
|||
Існуюць невялікія радовішчы нафты і газу. |
|||
У другой палове ХХ стагоддзя рэгіён пачаў набываць рэкрэацыйнае значэнне: павялічылася колькасць турыстаў, пачалі стварацца нацыянальныя паркі і ахоўваемыя прыродныя тэрыторыі. Ужо ў 70-х - 90-х гадах ХХ стагоддзя невялікі рыбацкі пасёлак Паттайя здолеў развіцца ў адзін з найбуйнейшых у краіне цэнтраў міжнароднага турызму. |
|||
Паблізу ад вострава Самуй знаходзіцца востраў Пханган, вядомы сваёй штомесячнай пляжнай вечарынай «Full Moon Party» (вечарына ў паўналунне), што доўжыцца тры ночы і збірае тысячы прыхільнікаў са ўсяго свету. |
|||
Для аматараў дайвінгу сапраўдным раем з'яўляецца востраў Тао, што знаходзіцца паблізу ад вострава Самуй, ён лічыцца адным з найлепшых дайвінгавых месцаў ва ўсёй [[Паўднёва-Усходняя Азія|Паўднёва-Усходняй Азіі]]. |
|||
== Спасылкі == |
|||
* [http://www.meteonovosti.ru/index.php?index=61&db=6&sall=1&mi=5 Карта тэмпературы паверхневых вод.] |
|||
* [http://www.koh-chang.com/ Сайт вострава чанг.] |
|||
* [http://records.mastersbox.com/karta-ostrova-ko-chang/ Турыстычная карта вострава Чанг.] |
|||
{{Краіны ля Сіямскага заліва}} |
{{Краіны ля Сіямскага заліва}} |
||
Версія ад 13:34, 11 лютага 2015
Сіямскі заліў | |
---|---|
У параметры «Нацыянальная назва» парушаны сінтаксіс: яго дакладнае запаўненне: «код мовы/назва/код другой мовы/назва». Калі ласка, выпраўце гэтую памылку! | |
9°30′ пн. ш. 102°00′ у. д.HGЯO | |
Вышэйстаячая акваторыя | Паўднёва-Кітайскае мора |
Краіна | |
Тып | заліў |
Плошча | 320 000 км² |
Упадаюць | Чаўпхрая, Меконг, Тапі |
Медыяфайлы на Вікісховішчы |
Сіямскі заліў (радзей: Тайландскі заліў) — частка Паўднёва-Кітайскага мора, абмывае на захадзе і поўначы берагі Тайланда, на ўсходзе — Камбоджы і В'етнама, на паўднёвым захадзе — Малайзіі.
Геаграфія і экалогія
Заліў адасабляе ўсход паўвострава Індакітай ад Малайскага паўвострава. Берагавая лінія пачынаецца на ўсходзе ў мыса Бай-Бунг ў В'етнаме і канчаецца ў раёне малайзійскага горада Ката-Бару на паўднёвым захадзе. З паўднёва-ўсходняга боку Сіямскі заліў пераходзіць у Паўднёва-Кітайскае мора, а яго агульная плошча складае прыкладна 320 000 км².
На поўначы утварае Бангкокскі заліў (бухту), у якую ўпадае рака Чаўпхрая. Другой вялікай ракой, што ўпадае ў заліў, з'яўляецца рака Тапі, што бярэ пачатак на схілах гары Луанг і ўпадае ў Сіямскі заліў каля горада Сураттхані, утвараючы ў вусце шырокі эстуарый. Большая частка ўзбярэжжа Цэнтральнага Тайланда зведвае эрозію, але з-за працяглай седыментацыі яно ўсё больш прасоўваееца на поўдзень. Глыбіня мора на адлегласці 10-20 км ад узбярэжжа складае толькі 11 м, сярэдняя глябіня заліву каля 45 м, а найбольшая не правышае 80 м. У перыяд найбольшай магутнасці апошняга ледавіковага перыяду тэрыторыя заліву знаходзілася вышэй узроўня мора і з'яўлялася працягам, існуючай у цяперашні час, нізменнасці каля ракі Чаўпхрая.
Салёнасць заліву даволі нязначная, гэта абумоўлена шэрагам прычын:
- Плынь унутры заліву вельмі павольная, таму яна не спрыяе водаабмену з асноўнай акваторыяй.
- Вялікую ролю іграе значны прыток рачной прэснай вады, што выносяць у заліў рэкі Тапі, Чаўпхрая і шэраг невялікіх водатокаў. Разам з тым утрыманне солі даволі моцна залежыць ад перыяду: у час летняга муссону, калі рачны сток дасягае максімуму салёнасць падае да 2,95-3,05 %, у зімовы час разам з памяншэннем рачнога стоку салёнасць павялічваецца і дасягае 3,35-3,55%.
- Таксама салёнасць вельмі моцна залежыць ад той часткі заліву, у якой яна вымяраецца. Існуе залежнасць, згодна з якой салёнасць павялічваецца з паўночнага захаду на паўднёвы усход (з глыбіні заліву да выхаду з яго).
- Павелічэнне салёнасці адбываецца такаж з павелічэннем глыбіні, прыкладна з 50 м у заліў пранікае больш салёная вада з Паўднёва-Кітайскага мора.
Тэмпература вады перыядычна змяняецца на працягу года(20oC - 29oC).
Астравы Сіамскага заліву
- Архіпелег Чанг.
- Бе (Такіеў) - востраў належыць Камбоджы, уваходзіць у яе горад-правінцыю Сіануквіль. Паверхня пакрыта лесам, Найвышэйшая кропка - 63 м.
- Вай - востраў належыць Тайланду і адносіцца да правінцыі Трат, з'яўляецца часткай марскога нацыянальнага парка Му-Ко-Чан. Даўжыня калі 6 км, шырыня - 1,5 км у самым шырокім месцы.
- Чанг (тайск. เกาะช้าง, літаральна — «Слон») - адзін з найвялікшых астравоў Тайланду, адносіцца да правінцыі Тарт.
- Рюссэ.
- Срамаоть (Шэналь).
- Тао.
- Самуй (тайск. เกาะสมุย) - адзін з найбольшых астравоў заліва, належыць Тайланду. Плошка вострава - 228,7 км², найбольшая вышыня - 638 м.
- Пханган.
Жывёльны свет
Згодна з фауністычным раянаваннем тэрыторыя сіамскага заліву адносіцца да Інда-Малайскай зоагеаграфічнай вобласці.
Да буйных драпежнікаў адносяцца акулы і грабністы кракадзіл.
На астравах Сіамскага заліву пражывае падвід цапляў - Усходняя рыфавая цапля.
Даволи высокая тэмпература вады спрыяла ўтварэнню каралавых рыфаў, але ў цяперашні час яны знаходзяцца пад пагрозай знікнення з-за павелічэння тэмпературы вады, якое вызвана глабальным пацяпленнем.
Эканоміка
З кропкі гледжання эканомікі заліў з'яўляецца найбуйнейшым рыбалоўным рэгіёнам Тайланда. Тут дабываюць скумбрыю, селядцоў, вядзецца вылаў акул.
Існуюць невялікія радовішчы нафты і газу.
У другой палове ХХ стагоддзя рэгіён пачаў набываць рэкрэацыйнае значэнне: павялічылася колькасць турыстаў, пачалі стварацца нацыянальныя паркі і ахоўваемыя прыродныя тэрыторыі. Ужо ў 70-х - 90-х гадах ХХ стагоддзя невялікі рыбацкі пасёлак Паттайя здолеў развіцца ў адзін з найбуйнейшых у краіне цэнтраў міжнароднага турызму.
Паблізу ад вострава Самуй знаходзіцца востраў Пханган, вядомы сваёй штомесячнай пляжнай вечарынай «Full Moon Party» (вечарына ў паўналунне), што доўжыцца тры ночы і збірае тысячы прыхільнікаў са ўсяго свету.
Для аматараў дайвінгу сапраўдным раем з'яўляецца востраў Тао, што знаходзіцца паблізу ад вострава Самуй, ён лічыцца адным з найлепшых дайвінгавых месцаў ва ўсёй Паўднёва-Усходняй Азіі.