Эразм Ратэрдамскі: Розніца паміж версіямі

З Вікіпедыі, свабоднай энцыклапедыі
[дагледжаная версія][дагледжаная версія]
Змесціва выдалена Змесціва дададзена
M.L.Bot (размовы | уклад)
др выдал. шаблона, replaced: {{Link GA| → {{subst:Void| (2) using AWB
clean up using AWB
Радок 20: Радок 20:
|сайт =
|сайт =
}}
}}
'''Эразм РАТЭРДАМСКІ''' ({{lang-la |Erasmus Roterodamus}}, {{lang-nl|Gerrit Gerritszoon}}; {{ДН|27|10|1467}} — {{ДН|12|7|1536}}) — [[Нідэрланды|нідэрландскі]] мысліцель-гуманіст, [[пісьменнік]], навуковец-філолаг. Буйнейшы прадстаўнік Паўночнага [[Адраджэнне|Адраджэння]].
'''Эразм РАТЭРДАМСКІ''' ({{lang-la |Erasmus Roterodamus}}, {{lang-nl|Gerrit Gerritszoon}}; {{ДН|27|10|1467}} — {{ДН|12|7|1536}}) — [[Нідэрланды|нідэрландскі]] мысляр-гуманіст, [[пісьменнік]], навуковец-філолаг. Буйнейшы прадстаўнік Паўночнага [[Адраджэнне|Адраджэння]].


== Біяграфічныя звесткі ==
== Біяграфічныя звесткі ==
Радок 26: Радок 26:


== «Пахвала Дурасці» ==
== «Пахвала Дурасці» ==
У «Пахвале Дурасці» (1509) выкрываліся і высмейваліся бязглуздыя звычкі і заганы, бессэнсоўныя правілы, што панавалі сярод [[чалавек|людзей]]. Эразм Ратэрдамскі быў перакананы, што чалавек павінен жыць пад знакам высокіх маральных ідэалаў, у гармоніі з [[розум]]ам, [[прырода]]й і [[Прыгажосць|прыгажосцю]], але пакуль што ў поглядах і ўчынках людзей верх бярэ дурасць. Яе прысутнасць выяўляецца ў паўсядзённых жыццёвых справах, у норавах [[грамадства]] і ў псеўдамудрасці філасофскіх павучанняў. Дурасць, праслаўляючы сябе, імкнецца пераканаць, што ў гэтым свеце найбольшую карысць прыносяць менавіта тыя справы, у якія не ўмешваюцца розум, здаровы сэнс, развага, чым дурней, тым лепш. ''«Што датычыцца ганьбы, якую, па агульным меркаванні, наклікаюць на чалавека такія справы, то для маіх дурняў,'' — гаварыў мысліцель, — ''яе быццам бы і не існуе: яны або яе не ўсведамляюць, або калі ўсведамляюць, то лёгка з ёю мірацца. Во калі на галаву ўпадзе камень — гэта сапраўдная бяда, а ганьба, знявага, зняслаўленне і дурная пагалоска прыносяць непрыемнасць у такой меры, у якой мы іх заўважаем. А калі не заўважаем — дык і няма ніякай бяды. Што табе да таго, калі ўсе вакол цябе свішчуць, а ты сам сабе пляскаеш у далоні? Але ўсё гэта становіцца магчымым толькі пры дапамозе Дурасці»''.
У «Пахвале Дурасці» (1509) выкрываліся і высмейваліся бязглуздыя звычкі і заганы, бессэнсоўныя правілы, што панавалі сярод [[чалавек|людзей]]. Эразм Ратэрдамскі быў перакананы, што чалавек павінен жыць пад знакам высокіх маральных ідэалаў, у гармоніі з [[розум]]ам, [[прырода]]й і [[Прыгажосць|прыгажосцю]], але пакуль што ў поглядах і ўчынках людзей верх бярэ дурасць. Яе прысутнасць выяўляецца ў паўсядзённых жыццёвых справах, у норавах [[грамадства]] і ў псеўдамудрасці філасофскіх павучанняў. Дурасць, праслаўляючы сябе, імкнецца пераканаць, што ў гэтым свеце найбольшую карысць прыносяць менавіта тыя справы, у якія не ўмешваюцца розум, здаровы сэнс, развага, чым дурней, тым лепш. ''«Што датычыцца ганьбы, якую, па агульным меркаванні, наклікаюць на чалавека такія справы, то для маіх дурняў,'' — гаварыў мысляр, — ''яе быццам бы і не існуе: яны або яе не ўсведамляюць, або калі ўсведамляюць, то лёгка з ёю мірацца. Во калі на галаву ўпадзе камень — гэта сапраўдная бяда, а ганьба, знявага, зняслаўленне і дурная пагалоска прыносяць непрыемнасць у такой меры, у якой мы іх заўважаем. А калі не заўважаем — дык і няма ніякай бяды. Што табе да таго, калі ўсе вакол цябе свішчуць, а ты сам сабе пляскаеш у далоні? Але ўсё гэта становіцца магчымым толькі пры дапамозе Дурасці»''.


«Пахвала Дурасці» выяўляе сапраўдную каштоўнасць і схільнасць чалавечай асобы, дазваляючы убачыць у ёй уласныя слабасці і недасканаласць.
«Пахвала Дурасці» выяўляе сапраўдную каштоўнасць і схільнасць чалавечай асобы, дазваляючы ўбачыць у ёй уласныя слабасці і недасканаласць.


== Беларускія пераклады ==
== Беларускія пераклады ==
Радок 41: Радок 41:
== Спасылкі ==
== Спасылкі ==
{{Commons|Category:Desiderius Erasmus}}
{{Commons|Category:Desiderius Erasmus}}





{{Бібліяінфармацыя}}
{{Бібліяінфармацыя}}


[[Катэгорыя:Асобы]]
[[Катэгорыя:Пастаці нідэрландскай філасофіі]]
[[Катэгорыя:Пастаці нідэрландскай філасофіі]]
[[Катэгорыя:Постаці нямецкай філасофіі]]
[[Катэгорыя:Постаці нямецкай філасофіі]]

Версія ад 20:39, 16 мая 2015

Эразм Ратэрдамскі
лац.: Desiderius Erasmus Roterodamus
Дата нараджэння 28 кастрычніка 1466[1][2][…]
Месца нараджэння
Дата смерці 12 ліпеня 1536[3][4] (69 гадоў)
Месца смерці
Месца пахавання
Грамадзянства
Род дзейнасці перакладчык, філосаф, багаслоў, эсэіст, перакладчык Бібліі, пісьменнік, Lady Margaret's Professor of Divinity, лацініст, ксёндз, выкладчык універсітэта
Навуковая сфера Christian philosophy[d] і Гуманізм эпохі Адраджэння[d]
Месца працы
Навуковая ступень доктар багаслоўя[d] (1506)
Альма-матар
Навуковы кіраўнік Jan Standonck[d][8] і Alexander Hegius von Heek[d][9]
Кірунак гуманізм
Перыяд Адраджэнне
Вядомыя вучні Gabriel Mudaeus[d], Richard Croke[d] і Nikolaus Bensrott[d][10]
Лагатып Вікісховішча Медыяфайлы на Вікісховішчы

Эразм РАТЭРДАМСКІ (лац.: Erasmus Roterodamus, нідэрл.: Gerrit Gerritszoon; 27 кастрычніка 1467 — 12 ліпеня 1536) — нідэрландскі мысляр-гуманіст, пісьменнік, навуковец-філолаг. Буйнейшы прадстаўнік Паўночнага Адраджэння.

Біяграфічныя звесткі

Адукацыю атрымаў у Парыжскім універсітэце, займаўся навуковай дзейнасцю ў Францыі, Італіі, Германіі, Швейцарыі, усталёўваючы ідэі гуманізму і вальнадумства. Яго літаратурная спадчына ўключае творы па філасофіі і багаслоўі, этычныя і педагагічныя трактаты, навучальныя дапаможнікі і анталогіі антычнай мудрасці, сатырычныя дыялогі і лірычныя вершы. Шмат часу Эразм Ратэрдамскі аддаў перакладчыцкай і выдавецкай дзейнасці.

«Пахвала Дурасці»

У «Пахвале Дурасці» (1509) выкрываліся і высмейваліся бязглуздыя звычкі і заганы, бессэнсоўныя правілы, што панавалі сярод людзей. Эразм Ратэрдамскі быў перакананы, што чалавек павінен жыць пад знакам высокіх маральных ідэалаў, у гармоніі з розумам, прыродай і прыгажосцю, але пакуль што ў поглядах і ўчынках людзей верх бярэ дурасць. Яе прысутнасць выяўляецца ў паўсядзённых жыццёвых справах, у норавах грамадства і ў псеўдамудрасці філасофскіх павучанняў. Дурасць, праслаўляючы сябе, імкнецца пераканаць, што ў гэтым свеце найбольшую карысць прыносяць менавіта тыя справы, у якія не ўмешваюцца розум, здаровы сэнс, развага, чым дурней, тым лепш. «Што датычыцца ганьбы, якую, па агульным меркаванні, наклікаюць на чалавека такія справы, то для маіх дурняў, — гаварыў мысляр, — яе быццам бы і не існуе: яны або яе не ўсведамляюць, або калі ўсведамляюць, то лёгка з ёю мірацца. Во калі на галаву ўпадзе камень — гэта сапраўдная бяда, а ганьба, знявага, зняслаўленне і дурная пагалоска прыносяць непрыемнасць у такой меры, у якой мы іх заўважаем. А калі не заўважаем — дык і няма ніякай бяды. Што табе да таго, калі ўсе вакол цябе свішчуць, а ты сам сабе пляскаеш у далоні? Але ўсё гэта становіцца магчымым толькі пры дапамозе Дурасці».

«Пахвала Дурасці» выяўляе сапраўдную каштоўнасць і схільнасць чалавечай асобы, дазваляючы ўбачыць у ёй уласныя слабасці і недасканаласць.

Беларускія пераклады

  • Пахвала дурасці / Пер. з лац. У. Шатона. — Мн.: Колас, 2006. — 112 с. — (Галерэя чалавечай думкі).

Гл. таксама

Літаратура

  • Беларуская энцыклапедыя. У 18 т. Т. 18, кн. 1. — Мн:, 2004.

Спасылкі

  1. Большая советская энциклопедия: [в 30 т.] / под ред. А. М. Прохоров — 3-е изд. — М.: Советская энциклопедия, 1969.
  2. http://webdept.fiu.edu/~mirandas/bios1535.htm#Erasmus
  3. http://www.biografischportaal.nl/persoon/29366356
  4. BeWeB Праверана 4 жніўня 2020.
  5. а б Эразм Роттердамский // Большая советская энциклопедия: [в 30 т.] / под ред. А. М. Прохоров — 3-е изд. — М.: Советская энциклопедия, 1969. Праверана 27 лютага 2017.
  6. Houbraken A. Desiderius Erasmus // De groote schouburgh der Nederlantsche konstschilders en schilderessenArnold Houbraken, 1718. — С. 17.
  7. а б Матэматычная генеалогія — 1997.
  8. Матэматычная генеалогія — 1997. Праверана 27 жніўня 2018.
  9. Матэматычная генеалогія — 1997. Праверана 27 жніўня 2018.
  10. Contemporaries of Erasmus: A Biographical Register of the Renaissance and ReformationUniversity of Toronto Press, 2003. — Т. 1.