Акадэмія асветы ўніверсітэта Вітаўта Вялікага: Розніца паміж версіямі

Інтэрактыўны прагляд гісторыі

[недагледжаная версія]

← Папярэдняя праўка Наступная праўка →

Змесціва выдалена Змесціва дададзена

ВізуальнаВікіразметка

Лінейны

Версія ад 08:49, 10 чэрвеня 2015

Літоўскі універсітэт адукацыйных навук (літ.: Lietuvos edukologijos universitetas, да 20 кастрычника 2011 года — Ві́льнюскі педагагічны ўніверсітэт літ.: Vilniaus pedagoginis universitetas) — самая буйная вышэйшая педагагічная навучальная ўстанова ў Літоўскай Рэспубліцы.

Гісторыя

Заснаваны ў 1935 г. ў горадзе Клайпеда як педагагічны інстытут. Падрыхтоўвал настаўнікаў пачатковых школ. У 1939 г. знаходзіўся ў Панявежы. Пасля перадачы Віленскага краю Літве інстытут быў пераведзены ў Вільнюс, дзе ў лістападзе 1939 г. пачаў працу пад сучаснай назвай. Пасля Вялікай Айчыннай вайны універсітэт зноў пачаў працаваць як педагагічны інстытут.

У 1986 г. інстытут складаўся з сямі факультэтаў (літоўскай мовы і літаратуры, рускай мовы і літаратуры, замежных моў, гісторыі і педагогікі, фізікі, матэматыкі, прыродазнаўчы і геаграфіі). З 1945 г. дзейнічае завочнае аддзяленне, з 1966 г. — вячэрняе. У 1980-х гадах інстытут налічываў 412 настаўнікаў (у тым ліку 30 дактароў навук і прафесараў, 240 кандыдатаў навук і дацэнтаў), навучалася звыш 7 000 чалавек (з іх на дзённым аддзяленні — 4 000, на завочнам — 3 000). Інстытут рыхтаваў настаўнікаў па больш за 20-і спецыяльнасцяў. За 1944—1986 гг. інстытут падрыхтаваў 28 000 настаўнікаў розных спецыяльнасцяў.

З 20 мая 1992 г. дзейнічае як Вільнюскі педагагічны універсітэт.

Структура

Факультэты

Фізікі і тэхналогіі
Прыродазнаўчых навук
Гісторыі
Філалагічны (са студзеня 2009 г. аб'яднаны з фкультэтамі замежных моў і славістыкі)
Літуаністыкі
Матэматыкі і інфарматыкі
Педагогікі і псіхалогіі
Сацыяльых навук
Спорту і здароўя
Інстытут эдукалогіі культуры і мастацтва
Інстытут сацыяльных камунікацый

Праўленне

Да 1962 г. універсітэт узначальваў дырэктар, з 1962 г. — рэктар.

Рэктары

Альгірдас Гайжуціс

Літаратура

Вильнюсский педагогический институт // Литва. Краткая энциклопедия. — Вильнюс: Главная редакция энциклопедий, 1989. — С. 187. — 672 с. — 50000 экз.
Медонис А. Туристу о Вильнюсу. — Вильнюс: Минтис, 1965. — С. 108—110. — 50000 экз.
Vilnius 1900—2005. Naujosios architektūros gidas. A guide to modern architecture. — Vilnius: Viešoji įstaiga «Architektūros fondas», 2005. — С. G8. — ISBN 9955-9812-0-2

@@ Радок 1: / Радок 1: @@
 [[Image:VPU2.jpg|thumb|300px|Вільнюскі педагагічны універсітэт]]
-'''Вільнюскі педагагічны ўніверсітэт''' ({{lang-lt|Vilniaus pedagoginis universitetas}}) — самая буйная вышэйшая педагагічная навучальная ўстанова ў [[Літва|Літоўскай Рэспубліцы]].
+'''Літоўскі універсітэт адукацыйных навук''' ({{lang-lt|Lietuvos edukologijos universitetas}}, да 20 кастрычника 2011 года — '''Ві́льнюскі педагагічны ўніверсітэт''' {{lang-lt|Vilniaus pedagoginis universitetas}}) — самая буйная вышэйшая педагагічная навучальная ўстанова ў [[Літва|Літоўскай Рэспубліцы]].
 == Гісторыя ==
-Заснаваны ў [[1935]] г. ў горадзе [[Горад Клайпеда|Клайпеда]] як педагагічны інстытут. Падрыхтоўвал настаўнікаў пачатковых школ. У 1939 г. знаходзіўся ў Панявежы. Пасля перадачы Віленскага краю Літве інстытут быў пераведзены ў [[Вільнюс]], дзе ў лістападзе 1939 г. пачаў працу пад сучаснай назвай. Пасля Вялікай Айчыннай вайны універсітэт зноў пачаў працаваць як педагагічны інстытут.
+Заснаваны ў [[1935]] г. ў горадзе [[Горад Клайпеда|Клайпеда]] як педагагічны інстытут. Падрыхтоўвал настаўнікаў пачатковых школ. У 1939 г. знаходзіўся ў Панявежы. Пасля перадачы Віленскага краю Літве інстытут быў пераведзены ў [[Вільнюс]], дзе ў лістападзе 1939 г. пачаў працу пад сучаснай назвай. Пасля Вялікай Айчыннай вайны універсітэт зноў пачаў працаваць як педагагічны інстытут.
-У 1986 г. інстытут складаўся з сямі факультэтаў (літоўскай мовы і літаратуры, рускай мовы і літаратуры, замежных моў, гісторыі і педагогікі, фізікі, матэматыкі, прыродазнаўчы і геаграфіі). З 1945 г. дзейнічае завочнае аддзяленне, з 1966 г. - вячэрняе. У 1980-х гадах інстытут налічываў 412 настаўнікаў (у тым ліку 30 дактароў навук і прафесараў, 240 кандыдатаў навук і дацэнтаў), навучалася звыш 7 000 чалавек (з іх на дзённым аддзяленні - 4 000, на завочнам - 3 000). Інстытут рыхтаваў настаўнікаў  па больш за 20-і спецыяльнасцяў. За 1944 - 1986 гг. інстытут падрыхтаваў 28 000 настаўнікаў розных спецыяльнасцяў.
+У 1986 г. інстытут складаўся з сямі факультэтаў (літоўскай мовы і літаратуры, рускай мовы і літаратуры, замежных моў, гісторыі і педагогікі, фізікі, матэматыкі, прыродазнаўчы і геаграфіі). З 1945 г. дзейнічае завочнае аддзяленне, з 1966 г. — вячэрняе. У 1980-х гадах інстытут налічываў 412 настаўнікаў (у тым ліку 30 дактароў навук і прафесараў, 240 кандыдатаў навук і дацэнтаў), навучалася звыш 7 000 чалавек (з іх на дзённым аддзяленні — 4 000, на завочнам — 3 000). Інстытут рыхтаваў настаўнікаў па больш за 20-і спецыяльнасцяў. За 1944—1986 гг. інстытут падрыхтаваў 28 000 настаўнікаў розных спецыяльнасцяў.
-З 20 мая 1992 г. дзейнічае як Вільнюскі педагагічны універсітэт.
+З 20 мая 1992 г. дзейнічае як Вільнюскі педагагічны універсітэт.
 == Структура ==
 === Факультэты ===
@@ Радок 17: / Радок 18: @@
 * Прыродазнаўчых навук
 * Гісторыі
-* Філалагічны (са студзеня 2009 г. аб'яднаны з фкультэтамі замежных моў і славістыкі)
+* Філалагічны (са студзеня 2009 г. аб'яднаны з фкультэтамі замежных моў і славістыкі)
 * Літуаністыкі
 * Матэматыкі і інфарматыкі
@@ Радок 27: / Радок 28: @@
 == Праўленне ==
-Да 1962 г. універсітэт узначальваў дырэктар, з 1962 г. - рэктар.
+Да 1962 г. універсітэт узначальваў дырэктар, з 1962 г. — рэктар.
 === Рэктары ===
 * [[Альгірдас Гайжуціс]]
 == Літаратура ==
-*Вильнюсский педагогический институт // Литва. Краткая энциклопедия. — Вильнюс: Главная редакция энциклопедий, 1989. — С. 187. — 672 с. — 50000 экз.
+* Вильнюсский педагогический институт // Литва. Краткая энциклопедия. — Вильнюс: Главная редакция энциклопедий, 1989. — С. 187. — 672 с. — 50000 экз.
-*Медонис А. Туристу о Вильнюсу. — Вильнюс: Минтис, 1965. — С. 108—110. — 50000 экз.
+* Медонис А. Туристу о Вильнюсу. — Вильнюс: Минтис, 1965. — С. 108—110. — 50000 экз.
-*Vilnius 1900—2005. Naujosios architektūros gidas. A guide to modern architecture. — Vilnius: Viešoji įstaiga „Architektūros fondas“, 2005. — С. G8. — ISBN 9955-9812-0-2
+* Vilnius 1900—2005. Naujosios architektūros gidas. A guide to modern architecture. — Vilnius: Viešoji įstaiga «Architektūros fondas», 2005. — С. G8. — ISBN 9955-9812-0-2
 [[Катэгорыя:Горад Вільнюс]]